-
1.《避地复归故乡》 宋·葛立方
二老堂边花作林,不愁酒竭贳貂金。
宗人避世散还聚,才子哦诗绝复寻。
莫话衣冠一酸鼻,回思戎虏几寒心。
半墩仙隐吾庐在,人认桃源鸡犬音。 -
2.《题王醇甫秀才海隐斋》 宋·项安世
万人如海最堪藏,何必南山有豹章。
避世金门师曼倩,变名桐濑笑严光。
睡龙渊底珠潜色,抵鹊山头玉混芒。
不比寻常沟污里,蛙跳雀浴便张皇。 -
3.《赠薛秀才》 唐·韦庄
相辞因避世,相见尚兵戈。
乱后故人少,别来新话多。
但闻哀痛诏,未睹凯旋歌。
欲结岩栖伴,何山好薜萝。 -
4.《题郑山人郊居》 唐·杨夔
谷口今逢避世才,入门潇洒绝尘埃。
渔舟下钓乘风去,药酝留宾待月开。
数片石从青嶂得,一条泉自白云来。
竹轩相对无言语,尽日南山不欲回。 -
5.《题郑山人郊居》 唐·杨夔
谷口今逢避世才,入门潇洒绝尘埃。
渔舟下钓乘风去,药酝留宾待月开。
数片石从青嶂得,一条泉自白云来。
竹轩相对无言语,尽日南山不欲回。 -
6.《赠水帘洞黄秀才》 宋·林干之
读书避世喧,结庐五云表。
澹泊足生涯,诘曲藏深杳。
仰观红日近,俯视众山小。
沧溟舞澎湃,云气度浩渺。 -
7.《读阆风题林隐诗追和赠汪秀才》 宋·戴表元
山林一迹地,尘土二毛年。
避世书为屋。
谋生药当田。
卉衣从俗制,疏从学僧煎。
渺渺沧溟去,今谁鲁仲连。 -
8.《山阳思归书寄女兄》 宋·王令
淮风情舒舒,楚水日夜流。
风能驾吾帆,水可载我舟。
余归知几时,子望悬百忧。
念我兄弟寡,商参各殊州。 -
9.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
10.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
11.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
12.《答曼叔客居见诒兼简里中诸君》 宋·韩维
少乏经世才,引分甘自置。
不意田野姿,尚为轩冕寄。
三年太学馆,饱食无所议。
京都多贤豪,出入许陪厕。 -
13.《刘折父为吴子才索赋云山燕居》 宋·戴复古
燕居适所息,非怀傲世心。
白云自舒卷,青山无古今。
中有动静机,杳眇谐素襟。
以时为出处,怀人抚瑶琴。 -
14.《世事》 宋·陆游
世事如今尽伏输,面能乾唾况其余。
诗才退後愁强韵,眼力衰来怯细书。
歛迹已思焚笔砚,作劳敢避把犁鉏。
晴空万里宽多少,一片闲云足卷舒。 -
15.《戒饮三诗》 宋·陈造
中古避世者,或以饮自名。
世网未易脱,颠眩宁其情。
嗟哉竹林子,哜茹日瓶甖。
时既谢周汉,顾肯羡久生。 -
16.《赠元容州》 唐·刘长卿
拥旌临合浦,上印卧长沙。
海徼长无戍,湘山独种畬。
政传通岁贡,才惜过年华。
万里依孤剑,千峰寄一家。 -
17.《梁秀才以早春旅次大梁将归郊扉言怀兼别示…走笔依韵》 唐·杜牧
玉塞功犹阻,金门事已陈。
世途皆扰扰,乡党尽循循。
客道难投足,家声易发身。
松篁标节晚,兰蕙吐词春。 -
18.《题赠宣州亢拾遗》 唐·项斯
传骑一何催,山门昼未开。
高人终避世,圣主不遗才。
坐次欹临水,门中独举杯。
谁为旦夕侣,深寺数僧来。 -
19.《赠中岩王处士》 唐·方干
垂杨袅袅草芊芊,气象清深似洞天。
援笔便成鹦鹉赋,洗花须用桔槔泉。
商於避世堪同日,渭曲逢时必有年。
直恐刚肠闲未得,醉吟争奈被才牵。 -
20.《冲佑观》 唐·张绍
大始未形,混沌无际。
上下开运,乾坤定位。
日月丽天,山川镇地。