-
1.《奉使契丹二十八首 伤足》 宋·苏辙
少年谬闻道,直往寡所疑。
不知避碍险,造次逢颠危。
中岁鲍忧患,进退每自持。
长存鄙夫计,未免达士嗤。 -
2.《奉使契丹二十八首其十七伤足》 宋·苏辙
少年谬闻道,直往寡所疑。
不知避碍险,造次逢颠危。
中岁饱忧患,进退每自持。
长存鄙夫计,未免达士嗤。 -
3.《咏筍用昌黎韵》 宋·赵蕃
山居何所用,种竹并楹轩。
听雨宵忘寐,摇风日破烦。
春来仍引蔓,雨后竞添孙。
迸砌思移石,妨池欲废盆。 -
4.《出剑门后日履危径戏集轿兵方言》 宋·魏了翁
篮舆陟险隘,兀兀不停辙。
主人眩头目,仆夫困唇舌。
前疑树梢拂,后虑崖石擦。
方呼左畔跷,复叫右竿捺。 -
5.《村居二首》 宋·陈傅良
业已将身落耦耕,时於观物悟浮生。
择栖未定鸟离立,避碍已通鱼并行。
野老窥巢占太岁,牧儿敲角报残更。
绝胜倚市看邮置,客至还无菜甲羹。 -
6.《来去路》 宋·方回
后山路安来,前山路安去。
高中不无低,自有可通处。
譬如涧谷水,日夜泉源注。
但闻水流声,不见来去路。 -
7.《山亭避暑》 宋·真山民
怕碍清风入,丁宁莫下帘。
地皆宜避暑,人自要趋炎。
竹色水千顷,松声风四檐。
此中有幽致,多取未伤廉。 -
8.《避暑吕叔与园亭因赠》 明·盛鸣世
辟暑谁堪适,壶冰若可餐。
一闻高士论,六月使人寒。
云起峰阴直,亭孤日气残。
晚来山更好,不碍隔篱看。 -
9.《灵芝寺避暑因携茶具汎湖共成十绝》 宋·张镃
一色琉璃碧簟横,更无觞豆引飞蝇。
从渠日气如汤烈,不碍盆中数尺冰。 -
10.《见王监兵马使说近山有白黑二鹰罗者久取竟未…请余赋诗》 唐·杜甫
雪飞玉立尽清秋,不惜奇毛恣远游。
在野只教心力破,千人何事网罗求。
一生自猎知无敌,百中争能耻下鞲。 -
11.《和微之诗二十三首·和望晓》 唐·白居易
休吟稽山晓,听咏秦城旦。
鸣鸡初有声,宿鸟犹未散。
丁丁漏向尽,冬冬鼓过半。
南山青沈沈,东方白漫漫。 -
12.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
13.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
14.《再题路支使南亭》 唐·方干
行处避松兼碍石,即须门径落斜开。
爱邀旧友看渔钓,贪听新禽驻酒杯。
树影不随明月去,溪声常送落花来。
睡时分得江淹梦,五色毫端弄逸才。 -
15.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
16.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
17.《沁园春·带湖新居将成》 宋·辛弃疾
三径初成,鹤怨猿惊,稼轩未来。
甚云山自许,平生意气;衣冠人笑,抵死尘埃。
意倦须还,身闲贵早,岂为莼羹鲈脍哉。
秋江上,看惊弦雁避,骇浪船回。 -
18.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
19.《锦镜池》 宋·汪灏
谁遣青铜一片悬,万山如洗息沦涟。
过云不碍东西岫,明月能涵上下天。
影合野棠鱼自避,光分水荇鹭相鲜。
临流我亦忘归兴,晴翠扑人生紫烟。 -
20.《和望晓》 唐·白居易
休吟稽山晚,听咏秦城旦。
鸣鸡初有声,宿鸟犹未散。
丁丁漏向尽,冬冬鼓过半。
南山青沉沉,东方白漫漫。