-
141.《次韵曾中父登临川郡书事》 宋·吴可
戈甲何为盛,田园已就荒。
仅能移北阜,未暇隐东墙。
寂寞交亲远,漂零道路长。
归心随断雁,离思感垂杨。 -
142.《谢友人约居横林》 宋·吴可
远烦招隐费长吟,缓急方知故旧心。
怀土若为家直渎,避喧真欲客横林。
人才何敢追连璧,气类聊能拟断金。
卜筑要须孤绝处,落花流水恐相寻。 -
143.《寄米元晖》 宋·吴可
田庐寂寂近塘坳,仕路纷纷久绝交。
多病未能从五柳,避喧端欲老三茅。
白云那忍閒归岫,紫燕空惭漫累巢。
闻道金坛有仙隐,梦回清月堕林梢。 -
144.《绍兴甲寅正月至吴文叟山庄》 宋·谢伋
学士奔波方绕枝,隐者盘旋能避时。
萦纡三径襄枳棘,庇荫万木藏茅茨。
常时理棹去城远,先世卜筑无人知。
高山为屏开锦乡,清泉可鉴堆琉璃。 -
145.《舣舟大藤峡口武陵使至忽奉福唐珍牍附以古风》 宋·许翰
避兵穷岭海,我岂文休孙。
慨彼鸣凤郊,化为逐鹿原。
北吹战尘腥,南接瘴雾昏。
森然一彗孛,敢近六龙暾。 -
146.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
147.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
148.《宿猿洞再和程师孟韵》 宋·张徽
入林休顾小猿惊,寿酒交持石外亭。
刺史尊崇上卿月,主人高隐少微星。
只因避雨投松盖,屡为障风夹桧屏。
笑语林猿能解意,往来应不限岩扃。 -
149.《野人家》 宋·赵兰皋
总为门为马足尘,败簑悬壁亦天真。
看渠只是芸田者,处世强如识字人。
隔水架茅知避俗,得鱼沽酒却分邻。
市朝多少人称隐,只隐黄金不隐身。 -
150.《送荷渚兄自永嘉归越》 宋·赵汝绩
荷渚盟鸥冷不飞,此番可与报归期。
结庐虽小尚堪隐,负郭纵荒何虑饥。
吟得四灵无避处,铸成一错在来时。
吾家浸碧幸无恙,草梦保须必谢池。 -
151.《次曾景建红泉碧涧韵》 宋·赵汝谈
石不能言语,云如过去身。
意求虽仿佛,事往或湮沦。
洞壑龙离隐,池墉草得春。
山民忽惊避,吾此岸乌巾。 -
152.《招魂酹翁宾旸》 宋·郑起
君之在世帝敕下,君之谢世帝敕回。
魂之为变性原返,气之为物情本开。
於戏龙兮凤兮神气盛,噫嘻鬼兮归兮大块埃。
身可朽名不可朽,骨可灰神不可灰。 -
153.《龙潭山》 元·黄溍
二月清江照眼明,避风舟楫满回汀。
断云挟雨时时黑,密叶藏花树树青。
习隐未成陶令赋,行歌聊共屈原醒。
碧潭光景无消息,坐看鱼儿点翠萍。 -
154.《夜坐怀孝常》 元·周砥
待月下石壁,罢琴竹间亭。
坐绝百虫响,旅怀才夜宁。
天高玉露泻,草木流晶荧。
四山湛秋色,万物无隐形。 -
155.《临淮遇雪赠刘渐斋侍御谪居》 明·包节
白简彤庭几抗章,一麾铜墨便为郎。
关门变柳犹飞雪,县郭无花只避霜。
云接楚山聊隐吏,地临淮海旧兴王。
可应禁闼违长孺,帝念中都是沛乡。 -
156.《九日喜家人寄书至秉常相过问慰与之共饮至醉》 明·郭登
逐客世多违,浮生自堪悼。
尘容绝媚妩,褊性复昏髦。
读书虽不多,力学苦欲到。
矜愚何足计,见善诚所好。 -
157.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
158.《予生》 明·刘溥
予生鄙性嗜奇古,北走青徐南走楚。
千金不惜买干将,宝匣腾光快先睹。
龙文星彩莹深秀,结绿青萍何足数。
河汉常时失斗牛,雷电中宵吼风雨。 -
159.《秋日与客入西安门达观内苑望辽后妆楼作长句》 明·刘天民
朝退过西苑,仙游历尚方。
彩云迷禁御,绮树隐萧墙。
玉圯联驰道,金铺锁洞房。
路看张锦遍,水识弃脂香。 -
160.《至阳山访岳山人》 明·陆俸
访尔阳山曲,迢迢丘壑重。
青冥恣遐瞩,麋鹿伴孤踪。
高枕低云峤,疏林度远钟。
径余重九菊,门倚两三松。