-
1.《扇子峡山腹有草阁小亭极幽邃意其非俗人居也》 宋·陆游
绝境慰人心,谁家住玉岑?乱云生翠窦,密雪洒青林。
高阁临空豁,孤亭隐邃深。
定知非俗士,橹急不容寻。 -
2.《僧有示西湖墨本者就孤山左侧林萝秘邃间状出》 宋·林逋
泉石年来偶结庐,冷挨松雪瞰西湖。
高僧好事仍多艺,已共孤山入画图。 -
3.《导引·蓬莱邃馆金碧照三山》 宋·无名氏
蓬莱邃馆金碧照三山。
真境胜人间。
秋风又见芭蕉长,遗迹在人寰。
云轩一去杳难攀。
斑竹彩舆还。
深宫旧监闻箫鼓,怅望惨朱颜。 -
4.《邃经堂》 宋·李廌
男子宜读书,读书须五车。
纸腐唇自裂,岂为刳心鱼。
吾子少年时,青云得意初。
英华发清端,赋笔凌相如。 -
5.《梁洁夫幽居林宇靓深画幽邃不类贵第宛然山林》 宋·曹勋
近天尺五哄车音,此复关门自古今。
尽却烦缘留静照,破闲应赖有清琴。 -
6.《梁洁夫幽居林宇靓深画幽邃不类贵第宛然山林》 宋·曹勋
堂依山麓净风烟,松竹窗虚小有天。
汲火炷香供佛后,蒲团燕坐得安禅。 -
7.《梁洁夫幽居林宇靓深画幽邃不类贵第宛然山林》 宋·曹勋
低窗窄榻颇怡颜,香绕衣襟丈尺间。
一笑渠渠得三寿,要令风味似商山。 -
8.《梁洁夫幽居林宇靓深画幽邃不类贵第宛然山林》 宋·曹勋
平生端亮履清修,公退蘧然得少休。
栩栩尚忘飞蝶想,黑甜一枕更优游。 -
9.《梁洁夫幽居林宇靓深画幽邃不类贵第宛然山林》 宋·曹勋
西畴筑圃弭橐鞬,矍相佳游此比肩。
自是序宾观德处,固宜百发上虚弦。 -
10.《晋仲文学渊邃方为朝阳鸣凤仆所次前韵及之而》 宋·程公许
丈夫为世用,钓筑辞岩溪。
不用身徇道,固可卷而携。
侃侃紫阳翁,不践桃李蹊。
淳熙用不终,归途此留题。 -
11.《邃谷》 宋·释文珦
邃谷居来久,寥寥绝众喧。
云深通药径,草长失柴门。
静爱寒山色,閒寻野水源。
清虚乃吾事,不与俗人言。 -
12.《磬湖之侧累拳石为山岩谷幽邃有巫庐台霅之趣》 宋·喻良能
背湖临槛碧崔嵬,万壑千岩咫尺开。
坐觉巫峰天际落,忽惊庐阜眼中来。
地偏未害心还远,潭小何妨水自回。
竟日相看两不厌,老夫真个似童孩。 -
13.《入峭峡安居溪伐木溪源幽邃林岭相映有奇致焉》 唐·陈子昂
肃徒歌伐木,骛楫漾轻舟。
靡迤随回水,潺湲溯浅流。
烟沙分两岸,露岛夹双洲。
古树连云密,交峰入浪浮。 -
14.《赋长道一绝送陆邃潜夫》 唐·皇甫冉
高山迥欲登,远水深难渡。
杳杳复漫漫,行人别家去。 -
15.《赋长道一绝送陆邃潜夫》 唐·皇甫冉
高山迥欲登,远水深难渡。
杳杳复漫漫,行人别家去。 -
16.《江神子(赠章邃道)》 宋·曾觌
故人情分转绸缪。
小窗幽。
话离愁。
海阔天遥,鸿雁两悠悠。 -
17.《次邃庵西涯两公先帝忌辰悲感倡和之韵》 明·费宏
伤心垂矢与和弓,此日哀思九宇同。
花压玉栏应厌世,鸟依金粟自呼风。
物资干始疑天坠,忧切丰亨在日中。
禁苑久叨供奉职,至今泪血洒残红。 -
18.《寄寿少傅邃翁先生》 明·严嵩
累朝望重经纶地,五亩怡情水竹间。
天下正须安石起,雒中犹放涑翁闲。
诗寻丁卯桥边宅,舟放金焦寺里山。
球马烨如尊俎胜,隐园高会渺难攀。 -
19.《丰城高安之间憩民家景趣幽邃为之慨然怀归》 宋·陆游
数家聚云根,细路入丛薄。
溅溅石渠水,来往一略彴。
有无邻里通,笑语妇子乐。
浊醪时相就,青蔬缺盐酪。 -
20.《舟过梅坞胡氏居爱其幽邃为赋一诗》 宋·陆游
稽山翠入家家窗,此家清绝无与双。
丹葩绿树锦绣谷,清波白石玻璃江。
一堤茂草有眠犊,数掩短篱无吠尨。
北轩商略可散发,借与放翁倾酒缸。