-
1.《虔州八境图八首(〔原无引,据它本补·〕)》 宋·苏轼
《南康八境图》者,太守孔君之所作也,君既作石城,即其城上楼观台榭之所见而作是图也。
东望七闽,南望五岭,览群山之参差,俯章贡之奔流,云烟出没,草木蕃丽,邑屋相望,鸡犬之声相闻。
观此图也,可以茫然而思,粲然而笑,嘅然而叹矣。
苏子曰:此南康之一境也,何従而八乎?所自观之者异也。 -
2.《相和歌辞·短歌行》 唐·聂夷中
八月木荫薄,十叶三堕枝。
人生过五十,亦已同此时。
朝出东郭门,嘉树郁参差。
暮出西郭门,原草已离披。 -
3.《谢寺双桧(扬州法云寺谢镇西宅,古桧存焉)》 唐·刘禹锡
双桧苍然古貌奇,含烟吐雾郁参差。
晚依禅客当金殿,初对将军映画旗。
龙象界中成宝盖,鸳鸯瓦上出高枝。
长明灯是前朝焰,曾照青青年少时。 -
4.《宿陟岵寺云律师院》 唐·杨衡
像宇郁参差,宝林疏复密。
中有弥天子,燃灯坐虚室。
心证红莲喻,迹羁青眼律。
玉炉扬翠烟,金经开缥帙。 -
5.《短歌》 唐·聂夷中
八月木阴薄,十叶三堕枝。
人生过五十,亦已同此时。
朝出东郭门,嘉树郁参差。
暮出西郭门,原草已离披。 -
6.《二十七日自阳平至斜谷宿于南山中蟠龙寺》 宋·苏轼
横槎晚渡碧涧口,骑马夜入南山谷。
(音浴。
)谷中暗水响泷泷,岭上疏星明煜煜。
寺藏岩底千万仞,路转山腰三百曲。 -
7.《《虔州八境图》八首》 宋·苏轼
回峰乱嶂郁参差,云外高人世得知。
谁向空山弄明月,山中木客解吟诗。 -
8.《怀旧》 宋·陆游
翠崖红栈郁参差,小盆初程景最奇。
谁向豪端收拾得,李将军画少陵诗? -
9.《记九月二十六夜梦》 宋·陆游
海山万峰郁参差,宫殿插水蟠蛟螭。
碧桃千树自开落,飞桥架空来者谁?桐枝高耸宿丹凤,莲叶半展巢金龟。
和风微度宝筝响,永日徐转帘阴移。
西厢恍记旧游处,素壁好在寻春诗。 -
10.《寄左军巡刘判官》 宋·欧阳修
遥听洛城锺,独渡伊川水。
绿树郁参差,行人去无已。
因高望京邑,驱马沿山趾。
落日乱峰多,龙门何处是。 -
11.《行园诗》 南北朝·沈约
寒瓜方卧垄。
秋菰亦满陂。
紫茄纷烂熳。
绿芋郁参差。
初菘向堪把。
时韮日离离。
高梨有繁实。
何减万年枝。
荒渠集野雁。
安用昆明池。 -
12.《题灵泉观阁》 宋·强至
山腰碧瓦郁参差,势压开元观阁基。
野气欲来云拂地,天光不动水平池。
飞檐鸟道愁相逼,故国人烟入俯窥。
便拟幽寻随杖屦,清秋幕府事文移。 -
13.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
14.《子虚赋》 两汉·司马相如
楚使子虚使于齐,王悉发车骑,与使者出田。
田罢,子虚过奼乌有先生,亡是公在焉。
坐定,乌有先生问曰:“今日田乐乎?”子虚曰:“乐。
”“获多乎?”曰:“少。 -
15.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
16.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
17.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
18.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
19.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
20.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。