-
1.《满江红(送郡守美任)》 宋·姚勉
万里西风,吹送到、五云鸾纸。
□催促、文章太守,入朝花底。
清节高横秋一片,仁风散作春千里。
漾恩波、溶泳锦江中,深如水。 -
2.《送陈守》 宋·郭印
惟昔号能吏,在公勤严明。
挟兹来共理,教化日流行。
堂堂陈汉州,所至树风声。
四美出天性,早擅循良名。 -
3.《酬通判杨殿丞名霖岩洞》 宋·邵炳
云峰千仞对吾庐,洞古名新郡守书。
须信神灵知受赐,先兴霖雨远随车。 -
4.《作南塘记郡守沈持要以诗来谢次韵奉酬》 宋·陈傅良
周公作雅颂,退然在豳风。
功成贵无迹,名大谤亦丛。
彼人自标置,刻画岂不工。
君看榛莽间,断碑卧颓墉。 -
5.《辞郡守李公恩命》 唐·恒超
虚著褐衣老,浮杯道不成。
誓传经论死,不染利名生。
厌树遮山色,怜窗向月明。
他时随范蠡,一棹五湖清。 -
6.《郡守劝驾乐语》 宋·姚勉
主人合作紫薇郎,引领群仙觐玉皇。
满袖风云生羽翮,排空牛斗避光芒。
锦江家谶声名在,金榜巍科姓字香。
典贡春官来岁事,芝香趣下瑞芝堂。 -
7.《紫薇岩》 宋·于石
灵岩旧是先生宅,拈笔新题郡守名。
月落空山人语寂,涧泉犹作读书声。 -
8.《高帝求贤诏》 两汉·班固
盖闻王者莫高于周文,伯者莫高于齐桓,皆待贤人而成名。
今天下贤者智能,岂特古之人乎?患在人主不交故也,士奚由进?今吾以天之灵,贤士大夫,定有天下,以为一家。
欲其长久,世世奉宗庙亡绝也。
贤人已与我共平之矣,而不与吾共安利之,可乎?贤士大夫有肯从我游者,吾能尊显之。 -
9.《宣州九日闻崔四侍御与宇文太守游敬亭余时登响山不同此赏醉后寄崔侍御》 唐·李白
九日茱萸熟,插鬓伤早白。
登高望山海,满目悲古昔。
远访投沙人,因为逃名客。
故交竟谁在,独有崔亭伯。 -
10.《放鹤亭记》 宋·苏轼
熙宁十年秋,彭城大水。
云龙山人张君之草堂,水及其半扉。
明年春,水落,迁于故居之东,东山之麓。
升高而望,得异境焉,作亭于其上。 -
11.《元佑癸酉秋九月蒙恩补郡维扬十一月到治莅事》 宋·苏颂
维扬禹九州,淮南唐四镇。
地据江海冲,星占楚吴分。
五季剧荒扰,我朝夷僭闰。
督府时称雄,守帅选常遴。 -
12.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
13.《尊经阁记》 明·王守仁
经,常道也。
其在于天,谓之命;其赋于人,谓之性。
其主于身,谓之心。
心也,性也,命也,一也。 -
14.《稽山书院尊经阁记》 明·王守仁
经,常道也,其在于天谓之命,其赋于人谓之性,其主于身谓之心。
心也,性也,命也,一也。
通人物,达四海,塞天地,亘古今,无有乎弗具,无有乎弗同,无有乎或变者也,是常道也。
其应乎感也,则为恻隐,为羞恶,为辞让,为是非;其见于事也,则为父子之亲,为君臣之义,为夫妇之别,为长幼之序,为朋友之信。 -
15.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。 -
16.《长庆二年七月自中书舍人出守杭州,路次蓝溪作》 唐·白居易
太原一男子,自顾庸且鄙。
老逢不次恩,洗拔出泥滓。
既居可言地,愿助朝廷理。
伏阁三上章,戆愚不称旨。 -
17.《西安严太守考最归郡》 明·罗玘
严侯宿擅八叉手,众首肯肯予独否。
偶从壁隙观白战,予愕不觉臼在手。
卷旗潜避之,缩舌深闭口。
祝鸠氏僚如立柳,投鼠忌器多掣肘。 -
18.《苏州李中丞以元日郡斋感怀诗寄微之及予,辄》 唐·白居易
白首余杭白太守,落魄抛名来已久。
一辞渭北故园春,再把江南新岁酒。
杯前笑歌徒勉强,镜里形容渐衰朽。 -
19.《上知郡都官》 宋·强至
列郡二千石,所理我与共。
临淮守最贤,万口交一颂。
彼邦困飞蝗,我境欲集凤。
彼民粒不充,我黍地无空。 -
20.《故西河郡杜太守挽歌三首》 唐·王维
天上去西征,云中护北平。
生擒白马将,连破黑雕城。
忽见刍灵苦,徒闻竹使荣。
空留左氏传,谁继卜商名。