-
1.《五大令移需岩王隐居手植木樨於郡庭赋诗以赠》 宋·方苹
分将翠色来雩邑,倏尔清风植府庭。
先生高卧何由见,想在渔州弄紫萍。 -
2.《郡庭惜牡丹》 唐·徐夤
肠断东风落牡丹,为祥为瑞久留难。
青春不驻堪垂泪,红艳已空犹倚栏。
积藓下销香蕊尽,晴阳高照露华干。
明年万叶千枝长,倍发芳菲借客看。 -
3.《小洞庭洄源亭宴四郡太守诗》 唐·苏源明
小洞庭兮牵方舟,风袅袅兮离平流。
牵方舟兮小洞庭,云微微兮连绝陉。
层澜壮兮缅以没,重岩转兮超以忽。 -
4.《郡治燕堂庭中梅花》 宋·杨万里
林中梅花如隐士,只多野气也无尘,庭中梅花如贲人,也无野气也无尘。
不疏不密随宜了,旋落旋开无不好。
珠帘遣风细为吹,画檐护霜寒更微。 -
5.《满庭芳·彭郡宗盟》 宋·无名氏
彭郡宗盟,屏山德裔,儒科闻望流传。
不贪世禄,雁塔占先登。
锦绣文章瑞彩,若披云、快睹青天。
称觞日,蓂留四叶,葵菽正宜烹。 -
6.《述山中语呈郡侯董庭直少监》 宋·岳珂
山行霜清群木落,回首重云望城郭。
城郭西畔江正横,中有千骑随双旌。
山头一湾霜月明,旌底史君如许清。
我行山间已一月,枕石潄流更奇绝。 -
7.《冯万州当可以洞庭春色遗王子载盖用安定郡王》 宋·晁公溯
秋风洞庭波,霜落洲渚出。
黄芦半倾倒,江树无复色。
独余千木奴,后皇所嘉植。
芳辛有余味,不减玉斚沥。