-
1.《辨奸论》 宋·苏洵
事有必至,理有固然。
惟天下之静者,乃能见微而知著。
月晕而风,础润而雨,人人知之。
人事之推移,理势之相因,其疏阔而难知,变化而不可测者,孰与天地阴阳之事。 -
2.《秋望》 明·李梦阳
黄河水绕汉宫墙,河上秋风雁几行。
客子过壕追野马,将军弢箭射天狼。
黄尘古渡迷飞挽,白月横空冷战场。
闻道朔方多勇略,只今谁是郭汾阳。 -
3.《题郭熙雪晴松石平远图为张季野作是日同读杜》 宋·方回
书贵瘦硬少陵语,岂止评书端为诗。
五百年间会此意,画师汾阳老阿熙。
嵬诗琐画世一轨,肉腴骨弱精神痴。
明窗共读杜集竟,两幅雪霁叉横披。 -
4.《沁园春(御阅还上郭殿帅)》 宋·刘过
玉带猩袍,遥望翠华,马去似龙。
拥貂蝉争出,千官鳞集,貔貅不断,万骑云从。
细柳营开,团花袍窄,人指汾阳郭令公。
山西将,算韬钤有种,五世元戎。 -
5.《采石月赠郭功甫》 宋·梅尧臣
采石月下闻谪仙,夜披锦袍坐钓船。
醉中爱月江底悬,以手弄月身翻然。
不应暴落饥蛟涎,便当骑鱼上九天。
青山有冢人谩传,却来人间知几年。 -
6.《书郭熙横卷》 宋·苏辙
凤阁鸾台十二屏,屏上郭熙题姓名。
崩崖断壑人不到,枯松野葛相欹倾。
黄散给舍多肉食,食罢起爱飞泉清。
皆言古人不复见,不知北门待诏白发垂冠缨。 -
7.《汾阳徐祥英还家》 宋·何梦桂
君不见当年原上武陵家,有人随水觅桃花。
桃花未落君归去,到得重来无觅处。
又不见石室山中一局棋,有谁采樵不知归。
斧何烂尽俗缘起,归到人间长孙子。 -
8.《水龙吟 郭宣徽善甫开宴娱宾,命乐工郭仲礼》 元·王恽
,音弱弱,宛犹在耳,且有衰年情之感。
明日严甫修撰为求乐府,赋越调以歌年情乡之感。
明日严甫修撰为求乐府,赋越调以歌之春风绿绮堂深,尊前初识*年面。
烟花紫禁,几年供奉,香飘合殿。 -
9.《送贾可封随郭帅还西城三十韵》 宋·王之望
岘山之阳汉江浦,黄花九月迷村坞。
故人船上初识君,白酒黄鸡对樽俎。
坐中意气最相亲,便许论交输肺腑。
君时方壮我尚少,杯酒相逢各豪举。 -
10.《送郭济叔分教邵阳》 宋·蒲寿宬
秋山多爽气,南楚登修程。
岂无离别怀,此别人所荣。
睠言紫帽秀,翘然碧流英。
千载木铎寄,一脉濂泉清。
无氈不言寒,有道当自鸣。
采芹发新谣,吟药生逸情。
汾阳昔何人,努力加令名。 -
11.《兵器》 宋·陶弼
五代乏真主,奸雄纷僭伪。
横磨阔刀剑,白弱相篡弑。
我宋有神宜,潜德动天意。
故天意若曰,往为我之嗣。 -
12.《云梦泽》 唐·杜牧
日旗龙旆想飘扬,一索功高缚楚王。
直是超然五湖客,未如终始郭汾阳。 -
13.《贺郑使君》 唐·贯休
三衢蜂虿陷城池,八咏龙韬整武貔。
才谕危亡书半幅,便思父母泪双垂。
戈收甲束投仁境,汗浃魂飘拜虎旗。 -
14.《满庭芳(郭县尹美任)》 宋·熊则轩
波有颓澜,渴无冷镬,谁言制邑为难。
汾阳善政,史在笑谈间。
三载刑清讼简,官事辨、俗阜民安。
帘垂画,焚香宴坐,犹得半清闲。 -
15.《次韵答德化尉郭功甫遂以送之》 宋·梅尧臣
江南有嘉禽,乘春弄清吭。
流音入我耳,慰惬若获贶。
朝听已孤高,暮听转幽旷。
何多燕雀群,声迹不相傍。 -
16.《建炎丞相成国吕忠穆公退老堂》 宋·范寅宾
忽辞端委侍岩廓,归卧菟裘退老堂。
远避势家萧相国,旁连永巷郭汾阳。
江如渭水烟波碧,山似灵岩草木香。
公向此閒留杖屦,宁知身在赤城傍。 -
17.《和郭逢道韵》 宋·辛弃疾
君家富贵有汾阳,只要文章光焰长。
莫为梅花费诗句,细思丹桂是天香。 -
18.《述野人语》 宋·陆游
重重大布敌风霜,篱外桑阴五月凉。
软饭一盂千万足,那知世有郭汾阳。 -
19.《郭明甫作西斋于颍尾请予赋诗二首》 宋·黄庭坚
东京望重两并州,遂有汾阳整缀旒。
翁伯入关倾意气,林宗异世想风流。
君家旧事皆青史,今日高材未白头。
莫倚西斋好风月,长随三径古人游。 -
20.《郭熙山水障子》 宋·刘克庄
高为峰岚下涛江,极目森秀涵苍凉。
始知著色未造极,台似丑女施铅黄。
惊泉骇石聚幽怪,巨楠穷柏蟠老苍。
鹿门寺,华子冈,神雷鬼电或取将。