-
241.《摸鱼儿(寿虚谷)》 宋·陈著
竹洲西、有人如玉,南柯一觉归早。
青山绿水亭轩旧。
犹有未荒花草。
谁信道。 -
242.《瑞鹤仙(寿王之朝)》 宋·陈著
对南山翠峭。
几百年、银青门第转好。
梅花弄春小。
向重帘暖处,华筵开早。 -
243.《烛影摇红(寿内子)》 宋·陈著
潇洒琴帘,月灯归后新谐好。
青云香里共清风,消得金花诰。
争奈天颠地倒。
好光阴、都惊散了。 -
244.《浪淘沙(立春日卖春困)》 宋·陈著
窗影弄晴红。
欢笑成丛。
一声春困到衰翁。
回首太平儿戏事,雨过云空。
人世暗尘中。
如梦方浓。
也须留取自惺忪。
试问若教都困了,谁管春风。 -
245.《唐多令(次前韵范纯甫留饮)》 宋·陈著
蟹熟晕橙霜。
蛆浮染菊黄。
淡交情、都没炎凉。
说道白头难会面,留一日、醉中乡。
世事与轮行。
时光逐寸量。
任人间、涛海风航。
拜了老庞归去也,高著枕、卧南阳。 -
246.《宝鼎现(代邑士送韩君美经历)》 宋·陈著
望京门外,怕见催发,东风行马。
清到底、冰壶满了,欲借留来无计也。
祖劝酒、看依依情恋,都在眉尖眼下。
任万户、诗旗曲帐,有笔应难描写。 -
247.《大酺(寿江东运使陆云西集撰)》 宋·陈著
把雪冰心,钧韶手,飞上青云时早。
红尘难染著,十年前曾坐,凤池鳌岛。
晕锦锵环,重金压带,相去能争多少。
从容何心问,到如今都领,绣春花草。 -
248.《大酺(寿沿江大制使观文马裕斋同知)》 宋·陈著
问大江东,长淮上,缘分如何修到。
轻裘还熟局,第三番又是,五年春了。
菜饭工夫,露香心事,惟靠天公分晓。
林泉琴书梦,算飞笺觅去,不知多少。 -
249.《大酺(寿王修斋枢密)》 宋·陈著
自有乾坤,扶人极,宗主须还人物。
今为何时节,满红尘富贵,絮花飘忽。
抵障狂澜,提携正印,一柱天擎突兀。
平生分明处,是从容处□,不差毫发。 -
250.《沁园春(单景山雪中以学佛自夸,因次韵戏抑之)》 宋·陈著
潇洒书斋,香清缕直,灯冷晕圆。
忽惊窗鸣瓦,霰如筛下,裁冰翦玉,片似花鲜。
深怕妨梅,也愁折竹,才作还休亦偶然。
更深也,漫题窗记瑞,诗思绵绵。 -
251.《沁园春(□竹窗纸枕屏)》 宋·陈著
小枕屏儿,面儿素净,吾自爱之。
向春晴欲晓,低斜半展,夜寒如水,屈曲深围。
消得题诗,不须作画,潇洒风流未易涯。
人间世,但此身安处,是十分奇。 -
252.《摸鱼儿(寿虚谷)》 宋·陈著
竹洲西、有人如玉,南柯一觉归早。
青山绿水亭轩旧。
犹有未荒花草。
谁信道。 -
253.《瑞鹤仙(寿王之朝)》 宋·陈著
对南山翠峭。
几百年、银青门第转好。
梅花弄春小。
向重帘暖处,华筵开早。 -
254.《烛影摇红(寿内子)》 宋·陈著
潇洒琴帘,月灯归后新谐好。
青云香里共清风,消得金花诰。
争奈天颠地倒。
好光阴、都惊散了。 -
255.《浪淘沙(立春日卖春困)》 宋·陈著
窗影弄晴红。
欢笑成丛。
一声春困到衰翁。
回首太平儿戏事,雨过云空。
人世暗尘中。
如梦方浓。
也须留取自惺忪。
试问若教都困了,谁管春风。 -
256.《唐多令(次前韵范纯甫留饮)》 宋·陈著
蟹熟晕橙霜。
蛆浮染菊黄。
淡交情、都没炎凉。
说道白头难会面,留一日、醉中乡。
世事与轮行。
时光逐寸量。
任人间、涛海风航。
拜了老庞归去也,高著枕、卧南阳。 -
257.《宝鼎现(代邑士送韩君美经历)》 宋·陈著
望京门外,怕见催发,东风行马。
清到底、冰壶满了,欲借留来无计也。
祖劝酒、看依依情恋,都在眉尖眼下。
任万户、诗旗曲帐,有笔应难描写。 -
258.《沁园春(问杜鹃)》 宋·陈人杰
为问杜鹃,抵死催归,汝胡不归。
似辽东白鹤,尚寻华表,海中玄鸟,犹记乌衣。
吴蜀非遥,羽毛自好,合趁东风飞向西。
何为者,却身羁荒树,血洒芳枝。 -
259.《沁园春》 宋·陈人杰
石城之胜,班班在目,而平淮如席,亦横陈樽俎间。
既而北历淮山,自齐安溯江泛湖,薄游巴陵,又得登岳阳楼,以尽荆州之伟观,孙刘虎视遗迹依然,山川草木,差强人意。
洎回京师,日诣丰乐楼以观西湖。
因诵友人“东南妩媚,雌了男儿”之句,叹息者久之。 -
260.《伤情怨》 宋·陈允平
南枝春意正小。
篱菊都荒了。
帐底孤灯,夜来还独照。
沙洲烟翠渺渺。
谢塞鸿、频带书到。
笑捻梅花,今年开较早。