-
301.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
302.《丙午中秋与余左司王山人高记室同过张文学宅》 明·徐贲
商飙吹秋天如蓝,出户圆月生东南。
众星次第敛芒角,独有桂影垂毵毵。
澄光无私照应遍,不间污泽兼清潭。
冰轮轧轧上银汉,玉龙左右驾两骖。 -
303.《鹅湖口大风雨》 明·杨循吉
溪风恶如虎,力与林木斗。
其声一何猛,掩耳不敢受。
兼以疾雨至,昏黑迷白昼。
偶然在中途,非前亦非后。 -
304.《采薖为余唐卿赋》 明·姚道衍
余君抱奇言不夸,种菜拟学元修家。
临溪筑庐竞诛草,傍路樊圃多编葭。
长镵短夋自成列,不与文笔相交加。
畦界条条任衡缩,沟浍一一随纡斜。 -
305.《题汪无际茸游册三首》 明·郑胤骥
岁穷寒气骄,况复风雨作。
底事须游观,而乃得萧索。
此意殊泬漻,余子故须噱。
聊同弋者慕,肯效屠门嚼。 -
306.《胡居士卧病遗米因赠人》 唐·王维
了观四大因。
根性何所有。
妄计苟不生。
是身孰休咎。 -
307.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
308.《白水山佛迹岩(罗浮之东麓也,在惠州东北二》 宋·苏轼
何人守蓬莱,夜半失左股。
浮山若鹏蹲,忽展垂天羽。
根株互连络,崖峤争吞吐。
神工自炉鞲,融液相缀补。 -
309.《岐亭五首》 宋·苏轼
酸酒如虀汤,甜酒如蜜汁。
三年黄州城,饮酒但饮湿。
我如更拣择,一醉岂易得。
几思压茅柴,禁网日夜急。 -
310.《和苏州太守王规甫侍太夫人观灯之什余时以刘》 宋·苏轼
不觉朱幡辗后尘,争看绣幰锦缠轮。
洛滨侍従三人贵,京兆平反一笑春。
但逐东山携妓女,那知后阁走穷宾。
滞留不见荣华事,空作赓诗第七人。 -
311.《金山寺与柳子玉饮大醉卧宝觉禅榻夜分方醒书》 宋·苏轼
恶酒如恶人,相攻剧刀箭。
颓然一榻上,胜之以不战。
诗翁气雄拔,禅老语清软。
我醉都不知,但觉红绿眩。
醒时江月堕,摵摵风响变。
惟有一龛灯,二豪俱不见。 -
312.《丙子重九二首》 宋·苏轼
三年瘴海上,越峤真我家。
登山作重九,蛮菊秋未花。
唯有黄茅根,堆垅生坳窊。
蜑酒蘖众毒,酸甜如梨楂。 -
313.《李行中秀才醉眠亭三首》 宋·苏轼
已向闲中作地仙,更于酒里得天全。
従教世路风波恶,贺监偏工水底眠。
君且归休我欲眠,人言此语出天然。
醉中对客眠何害,须信陶潜未若贤。
孝先风味也堪怜,肯为周公昼日眠。
枕麹先生犹笑汝,枉将空腹贮遗编。 -
314.《张安道乐全堂》 宋·苏轼
列子御风殊不恶,犹被庄生讥数数。
步兵饮酒中散琴,于此得全非至乐。
乐全居士全于天,维摩丈室空翛然。
平生痛饮今不饮,无琴不独琴无弦。 -
315.《洞庭春色》 宋·苏轼
二年洞庭秋,香雾长噀手。
今年洞庭春,玉色疑非酒。
贤王文字饮,醉笔蛟龙走。
既醉念君醒,远饷为我寿。 -
316.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
317.《次韵孔毅父久旱已而甚两三首》 宋·苏轼
天公号令不再出,十日愁霖并为一。
君家有田水冒田,我家无田忧入室。
不如西州杨道士,万里随身惟两膝。
沿流不恶泝亦佳,一叶扁舟任飘突。 -
318.《陪欧阳公燕西湖》 宋·苏轼
谓公方壮须似雪,谓公已老光浮颊。
朅来湖上饮美酒,醉后剧谈犹激烈。
湖边草木新着霜,芙蓉晚菊争煌煌。
插花起舞为公寿,公言百岁如风狂。 -
319.《和陶神释》 宋·苏轼
二子本无我,其初因物著。
岂惟老变衰,念念不如故。
知君非金石,安得长托附。
莫从老君言,亦莫用佛语。 -
320.《任师中挽词》 宋·苏轼
大任刚烈世无有,疾恶如风朱伯厚。
小任温毅老更文,聪明慈爱小冯君。
两任才行不须说,畴昔并友吾先人。
相看半作晨星没,可怜太白与残月。