-
381.《奉和慎思寺丞太康传舍相逢并寄扶沟程太丞尉》 宋·黄庭坚
扶亭大夫伯淳父,平生执鞭所欣慕。
蚤年学问多东南,形阻江山想神遇。
阮籍台边有一人,爱叹非为婚姻故。
民言令君明且清,玉壶寒冰不受污。 -
382.《送朱贶中允宰宋城》 宋·黄庭坚
邺王台边春一空,但有雪飞杨柳风。
我从南阳解归橐,重帘复幕坐学宫。
酒材苦责公酿薄,欲经醉乡无路通。
奈何当此意绪恶,僚友决去如飞鸿。 -
383.《次韵王定国扬州见寄》 宋·黄庭坚
清洛思君昼夜流,北归何日片帆收。
未生白发犹堪酒,垂上青云却佐州。
飞雪堆盘鱠鱼腹,明珠论斗煮鸡头。
平生行乐自不恶,岂有竹西歌吹愁。 -
384.《读方言》 宋·黄庭坚
八月梨枣红,绕墙风自落。
江南风雨余,未觉衣衾薄。
壁虫忧寒来,催妇织衣著。
荒畦杞菊花,犹用充羹臛。 -
385.《戏答公益春思二首》 宋·黄庭坚
昔人有真意,政在无美恶。
微言见端绪,垂手延後觉。
大声久辍响,谁继夫子铎。
长笑二南闲,斯道公不薄。 -
386.《送醇父归蔡》 宋·黄庭坚
北风飘飘天作恶,枯木已无叶可落。
寒溪溅溅声迫人,岁聿云莫惨不乐。
此时陈子乃弃我,归将索綯亟乘屋。
吾室尚潭潭,留君欲晤谈。 -
387.《送李汝臣同年谪官导江主簿》 宋·司马光
得丧互循环,古今昧终始。
百岁落其间,仅与毫芒似。
所以达人心,身外不复纪。
愁来若乱丝,疏解当以理。 -
388.《春雪》 宋·欧阳修
逗晓风声恶,褰帘雪势斜。
应怜未归客,故勒欲开花。
病思寒添睡,春愁梦在家。
谁能慰寂寞,惟有酒如霞。 -
389.《庐山高歌》 宋·欧阳修
庐山高哉,几万仞兮,根盘几百里;峨然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左蠡兮,洪涛巨浪日夕相冲撞。
云消风止水镜净,泊舟登岸而望远兮,上摩青苍以霭,下压后土之鸿庞。
试往造乎其间兮,攀缘石磴窥空欲。 -
390.《庐山高赠同年刘中允归南康》 宋·欧阳修
庐山高哉几千仞兮,根盘几百里,◇然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左里兮,洪涛巨浪日夕相舂撞。 -
391.《栾城遇风效韩孟联句体》 宋·欧阳修
岁暮氛霾恶,冬余气候争。
吹嘘回暖律,号令发新正。
远响来犹渐,狂奔势益横。
颓城鏖战鼓,掠野过阴兵。 -
392.《有赠余以端溪绿石枕与蕲州竹簟皆佳物也余既》 宋·欧阳修
端溪琢出缺月样,蕲州织成双水纹。
呼儿置枕展方簟,赤日正午天无云。
黄琉璃光绿玉润,莹净冷滑无埃尘。
忆昨开封暂陈力,屡乞残骸避烦剧。 -
393.《送张洞推官赴永兴经略司》 宋·欧阳修
自古天下事,及时难必成。
为谋於未然,聪者或莫听。
患至而後图,智者有不能。
未远前日悔,可为来者铭。 -
394.《读张李二生文赠石生先》 宋·欧阳修
先生二十年东鲁,能使鲁人皆好学。
其间张续与李常,剖琢珉石得天璞。
大圭虽不假雕瑑,但未磨礲出圭角。
二生固是天下宝,岂与先生私褚橐。 -
395.《醉落魄·天教命薄》 宋·晏几道
天教命薄,青楼占得声名恶。
对酒当歌寻思着,月户星窗,多少旧期约。
相逢细语初心错,两行红泪尊前落。
霞觞且共深深酌,恼乱春宵,翠被都闲却。 -
396.《答靳生》 宋·贺铸
轩轩陆士龙,卓卓荀鸣鹤。
云间日下逢,此段殊不恶。
方君嗜狂药,而吾穷病缚。
相望不相过,赋诗聊尔谑。 -
397.《送武庠归隐终南》 宋·贺铸
君不见南朝豪儁有郗生,自厌出身时网婴。
乐闻栖遁去人者,倾金累百赠其行。
关西武郎将家种,心实慕儒官冗从。
春走巴东岁暮还,逢迎偶在江南梦。 -
398.《送寇元弼王文举》 宋·贺铸
无端嵇氏叟,早结曹家偶。
不遂龙蛇藏,翻从牛马走。
东西只强颜,清镜照人顽。
攲枕知归路,开屏认旧山。 -
399.《依韵酬邠州通判王稷太博》 宋·范仲淹
南豳日日接英标,公外追随岂待招。
恶劝酒时图共醉,痛赢棋处肯相饶。
一抛言笑如何遣,频得音书似不遥。
独上西楼为君久,满城明月会云销。 -
400.《滕子京魏介之二同年相访丹阳郡》 宋·范仲淹
长江天下险,涉者利名驱。
二公访贫交,过之如坦途。
风波岂不恶,忠信天所扶。
相见乃大笑,命歌倒金壶。