-
241.《次韵毛君山房即事十首》 宋·苏辙
案牍稀疏意自开,夜阑幽梦晓方回。
青苔红叶骚人事,时见诗简去又来。
东晋仙人借旧山,定应天意许公闲。
郡人欲问史君处,笑指峰峦紫翠间。 -
242.《和圣俞饮廷老家晚又饮原甫家》 宋·韩维
人生天地间,常为外物驱。
自非无心者,不能忘所趋。
所趋既若一,莫如饮酒娱。
饮酒既复醉,万事皆分铢。 -
243.《浩歌行》 宋·岳珂
浩然一气古到今,古人无愧惟此心。
青天为幕地为席,醉里聊作乌乌吟。
君不见人生所重独名谥,一代简书耀青史。
当时命名偶然耳,跖圣丘愚果谁是。 -
244.《和左司元郎中秋居十首》 唐·张籍
选得闲坊住,秋来草树肥。
风前卷筒簟,雨里脱荷衣。
野客留方去,山童取药归。
非因入朝省,过此出门稀。 -
245.《渔父舞》 宋·史浩
不是神仙那得到。
万顷澄波舞镜鸾,千寻叠嶂环旌蚕。
光天圆玉夜长清,衬地湿红朝不扫。
宾主相逢欲尽欢,升平一曲渔家傲。 -
246.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
247.《赠知命》 宋·陈师道
黑头居士元方弟,不肯作公称法嗣。
外人怪笑那得知,他日灵山亲授记。
学诗初学杜少陵,学书不学王右军。
黄尘扶杖笑邻女,白衫骑驴惊市人。 -
248.《答圣俞》 宋·欧阳修
人皆喜诗翁,有酒谁肯一醉之。
嗟我独无酒,数往从翁何所为。
翁居南方我北走,世路离合安可期。
汴渠千艘日上下,来及水门犹未知。 -
249.《青林》 宋·楼钥
郡斋偶休沐,驱车出西城。
依依山水佳,萧萧松柏声。
雪余春意动,新绿生坳泓。
行行到青林,老眼增双明。 -
250.《谢葺芷和韵》 宋·郑清之
无诗不言酒,作赋真诳腹。
未破公子悭,况与佳人目。
壮心思击壶,圣杯赓啄木。
袖想胡旋双,妆记摇手独。 -
251.《戏题寄上汉中王三首》 唐·杜甫
西汉亲王子,成都老客星。
百年双白鬓,一别五秋萤。
忍断杯中物,祗看座右铭。
不能随皂盖,自醉逐浮萍。 -
252.《寄李白》 唐·任华
古来文章有能奔逸气,耸高格,清人心神,惊人魂魄。
我闻当今有李白,大猎赋,鸿猷文;嗤长卿,笑子云。
班张所作琐细不入耳,未知卿云得在嗤笑限。
登庐山, -
253.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
254.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
255.《寄友人》 明·王泽
我本东海人,家住东海头。
自从丱角时,便向西州游。
迩来西游十九载,夜夜思归梦东海。
此身厌逐戎马间,落魄唯存壮心在。 -
256.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
257.《白水山佛迹岩(罗浮之东麓也,在惠州东北二》 宋·苏轼
何人守蓬莱,夜半失左股。
浮山若鹏蹲,忽展垂天羽。
根株互连络,崖峤争吞吐。
神工自炉鞲,融液相缀补。 -
258.《古风敬饯吉州梁史君》 宋·杨万里
南方儒先囿三山,山中豹蔚推拍鸾。
手拏枝桂下广寒,身作德星南斗间。
治行第一闻九关,再分鱼书朱两幡。
丰湖夜敲坡老门,螺浦晓酌六一泉。 -
259.《题高邮何将军老山图》 元·杨维桢
何家将军多爱山,以小比老尤坚顽。
青山面目元不老,将军却笑须眉斑。
昆仑何时鳌背裂,将军气高嵩华绝。
小夫移山良自愚,将军一怒天柱折。 -
260.《寄何宣仲》 宋·王洋
同年进士同坛僧,暂联戢戢如浮萍。
一从仕版祗事役,往往牢落如胆星。
假能作意笃恩好,言语不过时芳馨。
死一贵贱两乖角,黄钟可扣非柔莛。