-
1.《奉酬陆使君见过,各赋院中一物,得江蓠》 唐·皎然
江蓠生古砌,花每落禅床。
嘉客未采掇,空门自馨香。
名因诗目见,色对道心忘。
不遇陆内史,谁知殊众芳。 -
2.《奉酬陆使君见过,各赋院中一物,得江蓠》 唐·皎然
江蓠生古砌,花每落禅床。
嘉客未采掇,空门自馨香。
名因诗目见,色对道心忘。
不遇陆内史,谁知殊众芳。 -
3.《奉酬应物》 宋·陈师道
论世阙真是,憎好成愚贤。
众手挽跛牂,拟度骅骝前。
与子早相好,於今不知年。
似从欲著帽,忧喜同华颠。 -
4.《酬应物见戏》 宋·陈师道
扣门赏竹任推排,兴尽归舟挽不回。
平世山林成偃蹇,新年词句得参陪。
醒心正赖挥毫疾,误笔仍须送喜来。
书省不应烦乳媪,一时除目尽英才。 -
5.《閒居无瑕酬答假庭下三物作·梅问竹》 宋·方岳
一壑烟寒孰与娱,横斜影对此君癯。
风饕雪虐转强项,惟我与君其是夫。 -
6.《閒居无瑕酬答假庭下三物作·梅谢桃》 宋·方岳
下欲成蹊春已残,雨红犹自有人看。
极知不与君同调,但守平生一点酸。 -
7.《閒居无瑕酬答假庭下三物作·竹答梅》 宋·方岳
不随桃李共争春,犹作疏花向花人。
耸壑未妨吾独步,要看晚节玉璘珣。 -
8.《閒居无瑕酬答假庭下三物作·桃讽梅》 宋·方岳
不肯春风时世妆,岁寒崖谷倚冰霜。
人间亦有知香者,盍遣一枝横出墙。