-
181.《酬永乐刘秘校四洞诗》 宋·司马光
贫居苦湫隘,无术逃炎曦。
穿地作幽室,颇与朱夏宜。
宽者容一席,狭者分三支。
芳草植中唐,嘉卉周四垂。 -
182.《酬张二十五秀才南园遣意》 宋·司马光
花卉日相续,朝昏兴寄新。
露荷香入座,风竹净无尘。
啸咏皆群从,喧嚣远四邻。
须知轩冕客,富贵不关身。 -
183.《酬学诗僧惟晤》 宋·欧阳修
诗三百五篇,作者非一人。
羁臣与弃妾,桑濮乃淫奔。
其言苟可取,庞杂不全纯。
子虽为佛徒,未易废其言。 -
184.《再酬讷师兼简清凉和上人》 宋·贺铸
莫谓功名是可希,定知求法不求衣。
此身於世百无用,异日与君同所归。
遮眼何关黄卷在,安心更悟白牛非。
清凉有道平如掌,岂比他方大铁围。 -
185.《酬李光化见寄二首》 宋·范仲淹
交亲莫笑出麾频,不任纖机祇任真。
远护玉关犹竭力,入陪金铉敢周身。
素心直拟圭无玷,晚节当如竹有筠。
道本逍遥惟所适,吾生何用蠖求伸。 -
186.《鄱阳酬泉州曹使君见寄》 宋·范仲淹
吾生岂不幸,所禀多刚肠。
身甘一枝巢,心苦千仞翔。
志意苟天命,富贵非我望。
立谭万乘前,肝竭喉无浆。 -
187.《依韵酬吴安道学士见寄》 宋·范仲淹
圣君贤相正弥纶,谏诤臣微敢狥身。
但得葵心长向日,何妨驽足未离尘。
岂辞云水三千里,犹济疮痍十万民。
宴坐黄堂愧无恨,陇头元是带经人。 -
188.《酬叶道卿学士见寄》 宋·范仲淹
世传学中禄,小子乃逢辰。
一入谏诤司,鸿毛忽其身。
可负万乘主,甘为三黜人。
岂量尧舜心,如日照孤臣。 -
189.《依韵酬池州钱绮翁》 宋·范仲淹
天涯彼此勿冲冲,内乐何须位更崇。
白发监州身各健,青山绕郭景多同。
日高窗外眠方起,月到樽前宴未终。
况在江南佳丽地,重阳犹见牡丹红。 -
190.《依韵酬吴春卿二首其一·鹤》 宋·范仲淹
华亭孤立病时身,终日徘徊尚海滨。
露掌思高还警夜,芝田音断欲务春。
千年灵气何求药,八变奇姿已过人。
莫厌在阴犹寡和,九臯非晚见精神。 -
191.《依韵酬吴春卿二首其二·松》 宋·范仲淹
亭亭百尺栋梁身,寂寞云根与涧滨。
寒冒雪霜宁是病,静期风月不须春。
萧萧远韵和于乐,密密清阴意在人。
高节直心时勿伐,千秋为石乃知神。 -
192.《和酬泉南陈贤良见赠》 宋·林逋
湛卢生涩鞘秋尘,方册谁谈礼乐因。
两地贵游无旧识,五天清会有高人。
泉关茶井当犹惜,火养丹炉看独频。
扬袂公车莫相调,浮名应未似身亲。 -
193.《感旧酬宋军咨见寄》 明·高启
我酒且缓倾,听君放歌行。
君歌意何苦,慷慨陈平生。
少为斗鸡儿,鲜裘夺春明。
走马出飞弹,撇捩夸身轻。 -
194.《酬安秘丞见赠长歌》 宋·王禹偁
我闻进士登科换凡骨,信知不是风尘物。
贡籍由来数百年,直疑空却神仙窟。
其间最贵龙虎榜,乘时得路为卿相。
一从巢寇犯阙来,梁氏礼闱还草创。 -
195.《酬赠田舍人》 宋·王禹偁
君不见天上星辰拱环极,忽然陨地变成石。
又不见云中鹰隼横高秋,有时搨翼化作鸠。
人生进退甚类此,左迁右转谁自由。
忆昔逢君在邹鲁,翰林丈人东道主。 -
196.《长宁高守见寄用韵奉酬》 宋·洪咨夔
呼吸东风养姹婴,翰林非主墨非卿。
吾身元与三才并,此性须存一点明。
盘谷钓鲜深复窈,羌村倾榼浊还清。
久要谁似长宁守,尚记慈恩恶姓名。 -
197.《绣观音酬郢州王知录丹青美人之赠两绝》 宋·洪咨夔
十相端严具足身,一团杨柳净瓶春。
石城莫与蛾眉看,羞不如人却妒人。 -
198.《酬蒋知观所惠诗》 宋·白玉蟾
新雁飞来一朵云,读之毛骨耸寒鳞。
展开大句几钩墨,存想先生满面春。
榻上宾朋谈盛德,山中冠褐混凡身。
来朝盥手炷香去,恐是蓬莱相识人。 -
199.《十六日依韵酬福昌令有寄》 宋·邵雍
道义相欢岂易亲,古称难处是知人。
文章不结市朝士,荣辱非关云水身。
话入精详皆物理,言无形迹尽天真。
他时洛社过从辈,图牒中添又一邻。 -
200.《次韵奉酬蔡成允》 宋·毛滂
蔡子诗锋新发硎,晓压吾境横长城。
玉关食肉何足计,饭山日午噙肤清。
叩门念子忧吻燥,银瓶急燎苍蝇声。
云龙为子起风腋,要使飞将身趫轻。