-
301.《冯燕歌(一作沈下贤诗)》 唐·司空图
魏中义士有冯燕,游侠幽并最少年。
避仇偶作滑台客,嘶风跃马来翩翩。
此时恰遇莺花月,堤上轩车昼不绝。 -
302.《嘉兴许明府》 唐·方干
檇李转闻风教好,重门夜不上重关。
腰悬墨绶三年外,身去青云一步间。
勤苦字人酬帝力,从容对客问家山。
升沈路别情犹在,不忘乡中旧往还。 -
303.《吴门晚泊寄句曲道友》 唐·罗隐
采香径在人不留,采香径下停叶舟。
桃花李花斗红白,山鸟水鸟自献酬。
十万梅鋗空寸土,三分孙策竟荒丘。
未知到了关身否,笑杀雷平许远游。 -
304.《辛酉岁冬十一月随驾幸岐下作》 唐·韩偓
曳裾谈笑殿西头,忽听征铙从冕旒。
凤盖行时移紫气,鸾旗驻处认皇州。
晓题御服颁群吏,夜发宫嫔诏列侯。
雨露涵濡三百载,不知谁拟杀身酬。 -
305.《献郑给事》 唐·杜荀鹤
化行邦域二年春,樵唱渔歌日日新。
未降诏书酬善政,不知天泽答何人。
秋登岳寺云随步,夜宴江楼月满身。
他日朱门恐难扫,沙堤新筑必无尘。 -
306.《晚春寄同年张曙先辈》 唐·杜荀鹤
莫将时态破天真,只合高歌醉过春。
易落好花三个月,难留浮世百年身。
无金润屋浑闲事,有酒扶头是了人。
恩地未酬闲未得,一回醒话一沾巾。 -
307.《乱后宿南陵废寺寄沈明府》 唐·杜荀鹤
只共寒灯坐到明,塞鸿冲雪一声声。
乱时为客无人识,废寺吟诗有鬼惊。
且把酒杯添志气,已将身事托公卿。
男儿仗剑酬恩在,未肯徒然过一生。 -
308.《恩门致书远及山居因献之》 唐·杜荀鹤
时难转觉保身难,难向师门欲继颜。
若把白衣轻易脱,却成青桂偶然攀。
身居剑戟争雄地,道在乾坤未丧间。
必许酬恩酬未晚,且须容到九华山。 -
309.《出关》 唐·韦庄
马嘶烟岸柳阴斜,东去关山路转赊。
到处因循缘嗜酒,一生惆怅为判花。
危时只合身无著,白日那堪事有涯。
正是灞陵春酬绿,仲宣何事独辞家。 -
310.《蒙闽王改赐乡里》 唐·翁承赞
乡名文秀里光贤,别向钧台造化权。
阀阅便因今日贵,德音兼与后人传。
自从受赐身无力,向未酬恩骨肯镌。
归阙路遥心更切,不嫌扶病倚旌旃。 -
311.《寄示儿孙》 唐·翁承赞
力学烧丹二十年,辛勤方得遇真仙。
便随羽客归三岛,旋听霓裳适九天。
得路自能酬造化,立身何必恋林泉。
予家药鼎分明在,好把仙方次第传。 -
312.《临终诗》 唐·薛准
旧国深恩不易酬,又离继母出他州。
谁知天怒无因息,积愧终身乞速休。 -
313.《及第敕下,宴中献座主杜侍郎》 唐·曹松
得召丘墙泪却频,若无公道也无因。
门前送敕朱衣吏,席上衔杯碧落人。
半夜笙歌教泥月,平明桃杏放烧春。
南山虽有归溪路,争那酬恩未杀身。 -
314.《春秋战国门·豫让》 唐·周昙
门客家臣义莫俦,漆身吞炭不能休。
中行智伯思何异,国士终期国士酬。 -
315.《海昌望月》 唐·陈陶
何处无今夕,岂期在海头。
贾客不爱月,婵娟闲沧洲。
浩然伤岁华,独望湖边楼。
烟岛青历历,蓝田白悠悠。 -
316.《海城秋日书怀寄朐山孙明府》 唐·李中
槐柳蝉声起渡头,海城孤客思悠悠。
青云展志知何日,皓月牵吟又入秋。
鉴里渐生潘岳鬓,风前犹著卜商裘。
鸣琴良宰挥毫士,应笑蹉跎身未酬。 -
317.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
318.《续姚梁公坐右铭》 唐·贯休
善为尔诸身,行为尔性命。
祸福必可转,莫悫言前定。
见人之得,如己之得,则美无不克。
见人之失,如己之失, -
319.《寄欧阳侍郎(时在嘉州馈遗)》 唐·齐己
又闻繁总在嘉州,职重身闲倚寺楼。
大象影和山面落,两江声合郡前流。
棋轻国手知难敌,诗是天才肯易酬。
毕竟男儿自高达,从来心不是悠悠。 -
320.《荆州新秋寺居写怀诗五首上南平王》 唐·齐己
竹如翡翠侵帘影,苔学琉璃布地纹。
高卧更无如此乐,远游何必爱他云。
闲听谢脁吟为政,静看萧何坐致君。