-
1.《寄陕府内兄郭冏端公》 唐·姚合
蹇钝无大计,酷嗜进士名。
为文性不高,三年住西京。
相府执文柄,念其心专精。
薄艺不退辱,特列为门生。 -
2.《病起十首》 宋·刘克庄
有四宜休七不堪,岂容华皓尚痴贪。
固难唐突耆英社,尚可追攀老学庵。
酷嗜蟹螯聊自酌,高悬麈尾共谁谈。
吾闻多寿常多辱,伯始何须饮菊潭。 -
3.《黄檗寺一首》 宋·刘克庄
犹记垂髫到此山,重游客鬓已雕残。
寺经水后增轮奂,僧比年时减钵单。
绝壑云兴潭影黑,疏林霜下叶声乾。
平生酷嗜朱翁字,细看荒碑倚石栏。 -
4.《游三洲岩》 宋·曾丰
南中岂无岩,三洲盖其杰。
朅来五羊初,满听行人说。
今乘急雨游,吾屐不遑蜡。
遥观似舜峰,近视疑禹穴。 -
5.《刺世疾邪赋》 两汉·赵壹
伊五帝之不同礼,三王亦又不同乐。
数极自然变化,非是故相反。
德政不能救世溷乱,赏罚岂足惩时清浊?春秋时祸败之始,战国逾增其荼毒。
秦汉无以相踰越,乃更加其怨酷。 -
6.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
7.《疏屋诗为曹云西作》 宋·邵桂子
草菜可食,总名曰疏。
品题有圃,树艺有书。
衡纵町畦,周绕屋庐。
缭以樊垣,经父沟渠。 -
8.《吊锦鸡一首呈叶任道》 宋·刘克庄
炎州产文鸡,毛羽固天禀。
朱丹饰尾距,彩绣错衿衽。
主人极珍怜,龠合分俸廪。
置诸后园中,小奴司啄饮。 -
9.《山水屏》 宋·曾巩
吴缣落寒机,舒卷光乱目。
秋刀剪新屏,尺寸随折曲。
搜罗得珍匠,徒倚思先属。
经营顷刻内,千里在一幅。 -
10.《伟叔蔡兄来永嘉屡辱投赠於其归也辄奉俚歌为》 宋·叶适
庆历故家忠惠后,性酷喜文疎嗜酒。
飘风聚雨蛙蚓寂,草玄献颂龙蛇走。
古人道大何不容,回空赐殖同升堂。
若遇韩门亲指画,岂有不在籍湜行。
水心可怜地如掌,读罢君诗一惆怅。
文星今直正莆中,去觅掀天无底浪。