-
1.《至荷湖二首》 宋·曾巩
悲风我眼涩,酸狖我耳愁。
我颠水没马,我起雪满裘。
百里不逢人,岂有烟火投。
却倚青壁望,白雾满九州。
苍苍运乃尔,何地放我忧。
夜卧梦成魇,犹疑拔山湫。 -
2.《答张彻(愈为四门博士时作张彻愈门下士又愈之从子婿)》 唐·韩愈
辱赠不知报,我歌尔其聆。
首叙始识面,次言后分形。
道途绵万里,日月垂十龄。
浚郊避兵乱,睢岸连门停。 -
3.《送无怀道士游富春山水(一作送别吴逸士归山)》 唐·孟郊
造化绝高处,富春独多观。
山浓翠滴洒,水折珠摧残。
溪镜不隐发,树衣长遇寒。
风猿虚空飞,月狖叫啸酸。 -
4.《太息》 宋·陆游
凄凄复凄凄,山路穷攀跻。
仆病卧草间,马困声酸嘶。
脱兔截道奔,穷狖上树啼。
崩湍一何哀,下落万仞溪。 -
5.《樵夫》 宋·陆游
酸澀涧边果,青红巖际花。
贪随狙狖去,风雨未还家。 -
6.《蜀口枕上》 宋·刘学箕
清啸孤猿半夜啼,子规山狖共酸悲。
水风露月烟江冷,正是离人睡觉时。