-
1.《满江红(再和)》 宋·吴潜
聊把芳尊,殷勤劝、斜阳休坠。
吾老矣,难从仙客,采丹丘李。
且趁风光一百五,园林尚有残红缀。
更忉忉、百舌对般春,声能美。 -
2.《江神子》 宋·仇远
云阶步影夜凄凉。
采丹房。
宿芽黄。
万粟千萤,风露四阑香。 -
3.《请赵季宪主玉虚道院》 宋·张爚
来自东山东复东,飞空一剑伴丝桐。
能令矮屋疏篱下,如在十洲三岛中。
炼句入神敲夜月,谈玄动客笑春风。
闻师曾得长生诀,同采丹砂访葛翁。 -
4.《送王尚书还朝兼简张学士》 明·雪庐新公
文采丹山一凤毛,是藩征饷独贤豪。
飞帆转海南风正,曳履趋廷北极高。
花拥御筵歌《湛露》,香浮宫瓮赐蒲萄。
朝回为报张燕国,莫把新诗夺锦袍。 -
5.《于阗采花》 唐·李白
于阗采花人,自言花相似。
明妃一朝西入胡,胡中美女多羞死。
乃知汉地多名姝,胡中无花可方比。
丹青能令丑者妍,无盐翻在深宫里。
自古妒蛾眉,胡沙埋皓齿。 -
6.《题嵩山逸人元丹丘山居》 唐·李白
家本紫云山,道风未沦落。
沉怀丹丘志,冲赏归寂寞。
朅来游闽荒,扪涉穷禹凿。
夤缘泛潮海,偃蹇陟庐霍。 -
7.《丹青引赠曹将军霸/丹青引赠曹霸将军》 唐·杜甫
将军魏武之子孙,于今为庶为清门。
英雄割据虽已矣,文采风流今尚存。
学书初学卫夫人,但恨无过王右军。
丹青不知老将至,富贵于我如浮云。 -
8.《野夫采鞭于东山偶得元者》 唐·羊士谔
追风岂无策,持斧有遐想。
凤去留孤根,岩悬非朽壤。
苔斑自天生,玉节垂云长。
勿谓山之幽,丹梯亦可上。 -
9.《巽上人以竹闲自采新茶见赠,酬之以诗》 唐·柳宗元
芳丛翳湘竹,零露凝清华。
复此雪山客,晨朝掇灵芽。
蒸烟俯石濑,咫尺凌丹崖。
圆方丽奇色,圭璧无纤瑕。 -
10.《采桑子》 宋·晏几道
心期昨夜寻思遍,犹负殷勤。
齐斗堆金。
难买丹诚一寸真。
须知枕上尊前意,占得长春。
寄语东邻。
似此相看有几人。 -
11.《采莲(摇捱遍)》 宋·史浩
南邻幄丹宫,赤伏显符记。
朱陵曜绮绣,箕翼炯、瑞光腾起。
每岁秋分老人见,表皇家、袭庆迎祺。
天子当膺,无疆万岁。 -
12.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
13.《水调歌头(巩采若寿)》 宋·辛弃疾
泰岳倚空碧,汶□卷云寒。
萃兹山水奇秀,列宿下人寰。
八世家传素业,一举手攀丹桂,依约笑谈间。
宾幕佐储副,和气满长安。 -
14.《丹凤吟(无射商赋陈宗之芸居楼)》 宋·吴文英
丽景长安人海,避影繁华,结庐深寂。
灯窗雪户,光映夜寒东壁。
心凋鬓改,镂冰刻水,缥简离离,风签索索。
怕遣花虫蠹粉,自采秋芸薰架,香泛纤碧。 -
15.《满江红(和江亮采)》 宋·侯置
甚矣吾衰,徒是苦、饥肠为孽。
嗟寸禄、区区留恋,形疲心竭。
江海一生真可羡,尘埃永昼何堪说。
似钝刀、终岁_空山,宁无缺。 -
16.《满江红(和江亮采)》 宋·侯置
甚矣吾衰,徒是苦、饥肠为孽。
嗟寸禄、区区留恋,形疲心竭。
江海一生真可羡,尘埃永昼何堪说。
似钝刀、终岁_空山,宁无缺。 -
17.《沁园春(庚午三月望日赋椿堂牡丹)》 宋·程必
消得_栏,也不枉教,车马如狂。
怪元和一事,韩公子者,归来_去,玉毁昆冈。
为解花嘲,朝来试看,采佩殷霞浥露香。
君休怪,算只缘太艳,俗障难降。 -
18.《丑奴儿/采桑子》 宋·宋先生
夜来子後披衣坐,心定神清。
见个真人。
脸似胭脂体似银。
炉中火焰炎炎起,紫气腾腾。
一粒丹成。
管取飞升上帝京。 -
19.《丑奴儿/采桑子》 宋·宋先生
金公本是乾家子,住在坤宫。
真虎真龙。
吃尽三尸及九虫。
丹砂锻炼泥丸里,赫赫长红。
一日成功。
直见三清太上公。 -
20.《苏幕遮·采壶中》 元·高道宽
采壶中,凝日月。
片饷工夫,锻炼无休歇。
满岸芦花白如雪。
丹蕊飞来,教我如何说。
道无明,真一诀。
得也第庐,自在闲守拙。
直待鹤来方外接。
白日飞升,有分朝金阙。