-
1.《送潘御史克容释累赴京》 明·郭登
才难不其然,此叹自千古。
淳风散已久,至道卑若土。
纷纷事机巧,泛泛播簧鼓。
虚名竞相尚,实践反遭侮。 -
2.《释滞》 宋·梅尧臣
帝在苍梧妃泣竹,苏武餐毛海西曲。
穷山远道车折轴,深井渴汲绠不续。
我辈於此酒正绿,贵无奈何欢且足。 -
3.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
4.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
5.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
6.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
7.《初夏刘氏竹林小饮》 宋·欧阳修
春荣忽已衰,夏叶换初秀。
披荒得深蹊,扫绿荫清昼。
万竿交已耸,千亩蔚何富。
惊雷迸狂鞭,雾箨舒文绣。 -
8.《喜雪示徐生》 宋·欧阳修
清穹凛冬威,旱野渴天泽。
经旬三尺雪,万物变颜色。
愁云嘘不开,惨惨连日夕。
寒风借天势,豪忽肆陵轹。 -
9.《长歌行》 宋·梅尧臣
世人何恶死,死必胜於生。
劳劳尘土中,役役岁月更。
大寒求以{左日右奥},大暑求以清。
维馁求以饁,维渴求以觥。 -
10.《次韵邵子文书梦》 宋·晁说之
先生有道无守田,长歌击壤醉伊川。
今式玄冢高嵩峦,嗣子诗礼老益端。
少从父友学其难,一书百读口角涎。
父友寸步简策边,声名九州四海宽。 -
11.《杨十三虞卿在希颜上人房纳凉余时在村舍归和》 宋·李廌
土渴山焦独在阿,考盘孰与世相遇。
皇皇夫子犹伤凤,碌碌苍生尚执柯。
头白已惊为学晚,日长赢得读书多。
北禅释子应相笑,树瘿多年变木鹅。 -
12.《寄谢碧云张高士》 宋·程公许
临邛自昔多仙才,鹤鸣神丹夜昭回。
唐鸿都客尤奇俊,飞神碧落超蓬莱。
宋采石战强敌摧,少微褒封自公台。
心印今复传云来。 -
13.《送宪使江寺簿赴召》 宋·程公许
沃野三千里,春风十六城。
顾忧宁易释,遣送定非轻。
忆昔光华赋,随轩老稚迎。
根株探吏蠹,疴癢察人情。 -
14.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。