-
1.《送菜徐秀才》 宋·李新
锦里园官供菜把,草堂诗客重伤贫。
一杯野老夸芹美,笑煞从来食肉人。 -
2.《伤时》 唐·孟郊
常闻贫贱士之常,嗟尔富者莫相笑。
男儿得路即荣名,邂逅失途成不调。
古人结交而重义,今人结交而重利。 -
3.《伤马》 宋·梅尧臣
吾贫只一马,昨日忽云丧。
庭树啮无肤,秋郊谁复放。
空伤骏骨埋,固乏弊帷葬。
况本出天闲,因之重怊怅。 -
4.《伤王学士》 唐·沈佺期
闭囚断外事,昧坐半馀期。
有言颖叔子,亡来已一时。
初闻宛不信,中话涕涟洏。
痛哉玄夜重,何遽青春姿。 -
5.《南柯子(丙申重九)》 宋·黄升
兰佩秋风冷,茱囊晓露新。
多情多感怯芳辰。
强折黄花来照、碧粼粼。
落帽参军醉,空樽靖节贫。
世间那复有斯人。
目送归鸿西去、一伤神。 -
6.《南柯子(丙申重九)》 宋·黄升
兰佩秋风冷,茱囊晓露新。
多情多感怯芳辰。
强折黄花来照、碧粼粼。
落帽参军醉,空樽靖节贫。
世间那复有斯人。
目送归鸿西去、一伤神。 -
7.《伤乱二首》 宋·袁玧
龙蛇风浪起空潭,苍莽山河泣坠簪。
乱向十年余史笔,贫无一字到诗函。
心惊塞马过淮北,梦逐关鸿度岭南。
肉食何人司重鼎,等閒挥麈事清谭。 -
8.《伤歌行四首》 宋·黄庭坚
草木摇落天沉阴,蟋蟀为我商声吟。
高明从来畏鬼瞰,贫贱不能全孝心。
蚤知义利有轻重,积羽何翅一钩金。
莫悲归妹无锦绣,但愿教儿和瑟琴。 -
9.《至左绵尽怀呈荣州二兄》 宋·魏了翁
岁行析木予去国,鹑尾之年才返室。
东西南北着此身,水陆二千三百日。
或云子非善谋身,幸生斯世同斯人。
胡为嘐嘐苦自好,轻辞富贵重绝贫。 -
10.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
11.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
12.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
13.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
14.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
15.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
16.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
17.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
18.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
19.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
20.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。