-
161.《留赠畏之》 唐·李商隐
清时无事奏明光,不遣当关报早霜。
中禁词臣寻引领,左川归客自回肠。
郎君下笔惊鹦鹉,侍女吹笙弄凤凰。 -
162.《菊花》 唐·李商隐
暗暗淡淡紫,融融冶冶黄。
陶令篱边色,罗含宅里香。
几时禁重露,实是怯残阳。
愿泛金鹦鹉,升君白玉堂。 -
163.《河内诗二首》 唐·李商隐
鼍鼓沉沉虬水咽,秦丝不上蛮弦绝。
常娥衣薄不禁寒,蟾蜍夜艳秋河月。
碧城冷落空蒙烟,帘轻幕重金钩栏。 -
164.《送千牛李将军赴阙五十韵》 唐·李商隐
照席琼枝秀,当年紫绶荣。
班资古直阁,勋伐旧西京。
在昔王纲紊,因谁国步清。
如无一战霸,安有大横庚。 -
165.《闻号》 唐·郑畋
陛兵偏近羽林营,夜静仍传禁号声。
应笑执金双阙下,近南犹隔两重城。 -
166.《升平词十首(乐府作升平乐)》 唐·薛能
瑞气绕宫楼,皇居信上游。
远冈连圣祚,平地载神州。
会合皆重译,潺湲近八流。
中兴岂假问,据此自千秋。 -
167.《百官乘月早朝听残漏》 唐·莫宣卿
建礼俨朝冠,重门耿夜阑。
碧空蟾魄度,清禁漏声残。
候晓车舆合,凌霜剑佩寒。
星河犹皎皎,银箭尚珊珊。
杳霭祥光起,霏微瑞气攒。
忻逢圣明代,长愿接鹓鸾。 -
168.《长安春晚二首》 唐·温庭筠
曲江春半日迟迟,正是王孙怅望时。
杏花落尽不归去,江上东风吹柳丝。
四方无事太平年,万象鲜明禁火前。
九重细雨惹春色,轻染龙池杨柳烟。 -
169.《长安逢友人》 唐·刘沧
上国相逢尘满襟,倾杯一话昔年心。
荒台共望秋山立,古寺多同雪夜吟。
风度重城宫漏尽,月明高柳禁烟深。
终期白日青云路,休感鬓毛霜雪侵。 -
170.《太和公主还宫》 唐·李频
天骄发使犯边尘,汉将推功遂夺亲。
离乱应无初去貌,死生难有却回身。
禁花半老曾攀树,宫女多非旧识人。
重上凤楼追故事,几多愁思向青春。 -
171.《贺同年翰林从叔舍人知制诰》 唐·李频
仙禁何人蹑近踪,孔门先选得真龙。
别居云路抛三省,专掌天书在九重。
五色毫挥成涣汗,百寮班下独从容。
芳年贵盛谁为比,郁郁青青岳顶松。 -
172.《送令狐补阙归朝》 唐·皮日休
文如日月气如虹,举国重生正始风。
且愿仲山居左掖,只忧徐邈入南宫。
朝衣正在天香里,谏草应焚禁漏中。
为说明年今日事,晋廷新拜黑头公。 -
173.《华清宫》 唐·高蟾
何事金舆不再游,翠鬟丹脸岂胜愁。
重门深锁禁钟后,月满骊山宫树秋。 -
174.《春雪》 唐·秦韬玉
云重寒空思寂寥,玉尘如糁满春朝。
片才著地轻轻陷,力不禁风旋旋销。
惹砌任他香粉妒,萦丛自学小梅娇。
谁家醉卷珠帘看,弦管堂深暖易调。 -
175.《南宫寓直》 唐·郑谷
寓直事非轻,宦孤忧且荣。
制承黄纸重,词见紫垣清。
晓霁庭松色,风和禁漏声。
僧携新茗伴,吏扫落花迎。 -
176.《厌花落》 唐·韩偓
厌花落,人寂寞,果树阴成燕翅齐,西园永日闲高阁。
后堂夹帘愁不卷,低头闷把衣襟捻。
忽然事到心中来,四肢娇入茸茸眼。 -
177.《寄僧》 唐·吴融
柳拂池光一点清,紫方袍袖杖藜行。
偶传新句来中禁,谁把闲书寄上卿。
锡倚山根重藓破,棋敲石面碎云生。
应怜正视淮王诏,不识东林物外情。 -
178.《长安里中闻猿》 唐·吴融
夹巷重门似海深,楚猿争得此中吟。
一声紫陌才回首,万里青山已到心。
惯倚客船和雨听,可堪侯第见尘侵。
无因永夜闻清啸,禁路人归月自沈。 -
179.《府试雨夜帝里闻猿声》 唐·吴融
雨滴秦中夜,猿闻峡外声。
已吟何逊恨,还赋屈平情。
暗逐哀鸿泪,遥含禁漏清。
直疑游万里,不觉在重城。
霎霎侵灯乱,啾啾入梦惊。
明朝临晓镜,别有鬓丝生。 -
180.《塞上伤战士》 唐·杜荀鹤
战士说辛勤,书生不忍闻。
三边远天子,一命信将军。
野火烧人骨,阴风卷阵云。
其如禁城里,何以重要勋。