-
1.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
2.《卜算子·答施》 宋·乐婉
相思似海深,旧事如天远。
泪滴千千万万行,更使人、愁肠断。
要见无因见,拚了终难拚。
若是前生未有缘,待重结、来生愿。 -
3.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
4.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
5.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
6.《乱后经西山寺》 唐·齐己
松烧寺破是刀兵,谷变陵迁事可惊。
云里乍逢新住主,石边重认旧题名。
闲临菡萏荒池坐,乱踏鸳鸯破瓦行。
欲伴高僧重结社,此身无计舍前程。 -
7.《粉蝶儿》 宋·毛滂
雪遍梅花,素光都共奇绝。
到窗前、认君时节。
下重帏,香篆冷,兰膏明灭。
梦悠扬,空绕断云残月。 -
8.《念奴娇》 宋·朱敦儒
晚凉可爱,是黄昏人静,风生萍叶。
谁做秋声穿细柳,初听寒蝉凄切。
旋采芙蓉,重熏沈水,暗里香交彻。
拂开冰簟,小床独卧明月。 -
9.《疏影(咏梅影)》 宋·王沂孙
琼妃卧月。
任素裳瘦损,罗带重结。
石径春寒,碧藓参差,相思曾步芳屧。
离魂分破东风恨,又梦入、水孤云阔。 -
10.《临江仙》 宋·李新
杨柳梢头春色重,紫骝嘶入残花。
香风满面日西斜。
只知间信马,不觉误随车。
已许洞天归路晚,空劳眼惜眉怜。
几回偷为掷花钿。
今生应已过,重结后来缘。 -
11.《饮襄阳沈氏家醉题侍儿小莹裙带》 宋·李廌
旋剪香罗列地垂,娇红嫩绿写珠玑。
花前欲作重重结,系定春光不放归。 -
12.《渔父咏 咏假俏汉》 元·王哲
奸黠人人常不逊。
外装内喜能谈论。
艳色衣裳香远喷。
频整顿。
重重结里粗如囤。
眼去眉来常骋俊。
前攀后拽夸身分。
我便去前亲去问。
休风韵。
遮藏臭腐并堆粪。 -
13.《十报恩》 元·马钰
山侗八愿报师恩。
返覆阴阳仗炼烹。
火降水升抛雪浪,龙吟虎啸发雷声。
玉炉瑞雪重重结,金鼎祥光霭霭生。
无价丹成无老死,长生路上法身 -
14.《题灵山寺(战鸟)》 唐·顾况
觉地本随身,灵山重结因。
如何战鸟佛,不化捕鱼人。 -
15.《寄僧野和尚》 唐·贯休
鸟外更谁亲,诸峰即四邻。
白头寒枕石,青衲烂无尘。
橡栗堆行径,猿猴绕定身。
傥然重结社,愿作扫坛人。 -
16.《题惠琮律师院》 唐·贯休
苦节兼青目,公卿话有馀。
唯传黄叶喻,还似白泉居。
猿拨孤云破,钟撞众木疏。
社坛踪迹在,重结复何如。 -
17.《石州慢(和赵见独书事,见独善鼓琴)》 宋·王之道
天迥楼高,日长院静,琴声幽咽。
昵昵恩情,切切言语,似伤离别。
子期何处,漫高山流水,又逐新声彻。
仿佛江上移舟,听琵琶凄切。 -
18.《薄媚(第五衮遍)》 宋·董颖
机有神,征鼙一鼓,万马襟喉地。
庭喋血,诛留守,怜屈服,敛兵还,危如此。
当除祸本,重结人心,争奈竟荒迷。
战骨方埋,灵旗又指。 -
19.《念奴娇》 宋·卢炳
碧池如染,把玻璃瓮就,纤埃都绝。
西国夫人空里坠,圆盖亭亭排列。
莹质无瑕,尘心不染,远社堪重结。
当时盛事,虎溪茗碗翻雪。 -
20.《念奴娇》 宋·卢炳
碧池如染,把玻璃瓮就,纤埃都绝。
西国夫人空里坠,圆盖亭亭排列。
莹质无瑕,尘心不染,远社堪重结。
当时盛事,虎溪茗碗翻雪。