-
1.《清泉馆》 宋·李新
晓踏高坡日始悬,清泉未见口生烟。
飞凫欲到二千里,挟策徒劳三十年。
绣带长川初背眼,云根双剑远磨天。
骕骦齿健嘶风去,更敢披头重著鞭。 -
2.《山居感旧百韵》 宋·岳珂
昔在淳熙日,中兴最盛年。
身逢千载运,眼见五朝天。
楚甸当澄按,岷江极泝沿。
经途俱极险,问字始能言。 -
3.《送陈孔晨录鄞学任满西归》 宋·陈著
思昔南墅翁,用不尽书力。
留以裕厥子,著鞭饱谙历。
鄞庠多材地,纠录迂分职。
休休自无犯,耿耿不事激。 -
4.《瑞鹤仙(丙午重九)》 宋·吴文英
乱云生古峤。
记旧游惟怕,秋光不早。
人生断肠草。
叹如今摇落,暗惊怀抱。 -
5.《西地锦·重过黄梁古驿》 宋·无名氏
重过黄梁古驿。
著一鞭春色。
长亭细柳,青青尚浅,不禁攀折。
且醉章台风月。
莫归鞍催发。
紫泥诏下,朝天去了,如何来得。 -
6.《河西送李十七》 唐·高适
边城多远别,此去莫徒然。
问礼知才子,登科及少年。
出门看落日,驱马向秋天。
高价人争重,行当早著鞭。 -
7.《奉酬睢阳李太守》 唐·高适
公族称王佐,朝经允帝求。
本枝疆我李,盘石冠诸刘。
礼乐光辉盛,山河气象幽。
系高周柱史,名重晋阳秋。 -
8.《沁园春(饯邓季谦赴班)》 宋·李曾伯
揽秀岷峨,著鞭江淮,诸公所奇。
对塞垣烟淡,相随弓剑,城楼月落,几共灯棋。
驿柳摇黄,溪桃涨绿,稳趁春风度玉墀。
亨衢去,看紫微红药,太乙青藜。 -
9.《沁园春·寿宋通判》 宋·祝穆
自有东阳,锦水城山,几千百年。
记往时仅说,拥麾刻郡,而今创见,持橐甘泉。
地脉方兴,天荒欲破,还为盐梅生钜贤。
清和候,正风薰日永,作地行仙。 -
10.《画工李友直为余作冰天桂海二图,冰天画使》 宋·范成大
许国无功浪著鞭,天教饱识汉山川。
酒边蛮舞花低帽,梦里胡笳雪没鞯。
收拾桑榆身老矣,追随萍梗意茫然。
明朝重上归田奏,更放岷江万里船。