-
1.《单子知陈必亡》 先秦·佚名
定王使单襄公聘于宋。
遂假道于陈,以聘于楚。
火朝觌矣,道茀不可行也。
侯不在疆,司空不视涂,泽不陂,川不梁,野有庾积,场功未毕,道无列树,垦田若艺,膳宰不置饩,司里不授馆,国无寄寓,县无旅舍。 -
2.《次韵和吴侍郎答汝州刘从事》 宋·宋庠
贤路绸缪早奋庸,搢绅元许黑头公。
岩霖暂卷浮云外,国栋来参散栎中。
仙禁巢阿思瑞鶠,野场收弋看冥鸿。
恐难便遂东山卧,忧乐须将一世同。 -
3.《冬行西圃溪上》 宋·宋庠
故柳樊官圃,新禾上野场。
晚烟林外紫,昏日水中光。
菊晚香犹在,橙寒味不长。
萧然成隐趣,況复近山阳。 -
4.《登广武古战场怀古》 唐·李白
秦鹿奔野草,逐之若飞蓬。
项王气盖世,紫电明双瞳。
呼吸八千人,横行起江东。
赤精斩白帝,叱咤入关中。 -
5.《多情(庚午年在桃林场作)》 唐·韩偓
天遣多情不自持,多情兼与病相宜。
蜂偷野蜜初尝处,莺啄含桃欲咽时。
酒荡襟怀微駊騀,春牵情绪更融怡。
水香剩置金盆里,琼树长须浸一枝。 -
6.《石将军战场歌》 明·李梦阳
清风店南逢父老,告我己巳年间事;
店北犹存古战场,遗镞尚带勤王字。
忆昔蒙尘实惨怛,反覆势如风雨至;
紫荆关头昼吹角,杀气军声满幽朔。 -
7.《吊古战场文》 唐·李华
浩浩乎,平沙无垠,夐不见人。
河水萦带,群山纠纷。
黯兮惨悴,风悲日曛。
蓬断草枯,凛若霜晨。 -
8.《淳化五年秋八月二十四日钜鹿魏野江东僧用晦》 宋·魏野
危城闲登临,秋色际空碧。
四顾廊且平,万虑忽然释。
精诚日月暗,旷达天地窄。
壮节但孤耸,愤气欲四射。 -
9.《满江红·名利场中》 元·李俊明
名利场中,愁过了、几多昏晓。
试看取、江鸥远水,野麋丰草。
世草浮云翻覆尽,此生造物安排了。
但芒鞋竹杖任蹉跎,狂吟笑。 -
10.《和孟东野韵》 宋·范偃
散策欲薄暮,疏钟犹殷床。
风烟函古趣,岩壑生幽香。
仰首逼象纬,俯视渺川光。
向来非突兀,几成虎豹场。