-
1.《野狐泉柳林》 唐·元稹
去日野狐泉上柳,紫牙初绽拂眉低。
秋来寥落惊风雨,叶满空林踏作泥。 -
2.《黄林野送丘生北上(二首)》 明·呼文如
雪中送君君莫辞,长风吹妾妾自知。
一从刻臂盟公子,肯惜寒云上鬓丝。 -
3.《黄林野送丘生北上(二首)》 明·呼文如
送君北上黄林隅,路旁争问谁家姝?胡姬自言今罗敷,千
骑中央夫婿殊。 -
4.《成都使君王季野席上次韵奉呈橧巢初庵云林玄》 明·虞堪
隐者分湖住,高士云林栖。
蒹葭散汀看鸥去,桃花隔屋闻鸡啼。
每同杖屦踏春堤,诗筒酒榼前后提。
公子风流乃相爱,缕引婵娟生叆叇。 -
5.《次韵张子野竹林寺二首》 宋·王安石
涧水横斜石路深,水源穷处有丛林。
青鸳几世开兰若,黄鹤当年瑞卯金。
败壁数峰连粉墨,凉烟一穗起檀沈。
十年亲友半零落,回首旧游成古今。 -
6.《次韵张子野竹林寺二首》 宋·王安石
京岘城南隐映深,两牛鸣地得禅林。
风泉隔屋撞哀玉,竹月缘阶贴碎金。
藻井仰窥尘漠漠,青灯对宿夜沈沈。
扁舟过客十年事,一梦此山愁至今。 -
7.《读林逋魏野二处士诗》 宋·陆游
君复仲先真隐沦,笔端亦自斡千钧。
闲中一句终难道,何况市朝名利人! -
8.《为崇辨法澐师作"林野"二大字》 宋·杨万里
天下何人不爱官,弃官出世古今难。
向来一觉钧天梦,便作林居野处看。 -
9.《天庆道士何丹林作亭竹间方成予名之以秀野因》 宋·李弥逊
斫竹通圭窦,开垣列画图。
乾坤藏小有,日月近方壶。
村色云边断,山形地外孤。
时来骋游目,更为剪繁芜。 -
10.《林和叔山园九咏·秀野》 宋·姜特立
坡仙独乐赋新诗,秀野於公两得之。
山卉名花同一囿,调元妙手本无私。 -
11.《李士宏得芗林五老石地野人》 宋·赵文
芗林丑石何曾丑,化为五老如此寿。
高低俯仰各有意,清润坚贞皆可友。
剜劖刻削巧戏剧,谁为此者鸿蒙叟。
铜盆古雅出高丽,玉筹清奇原史籀。 -
12.《玉山朱文龙有遗经林野二处赵昌甫程德夫皆有》 宋·陈文蔚
有人抱幽真,偏适林野趣。
要之等喧寂,乃是安心处。 -
13.《玉山朱文龙有遗经林野二处赵昌甫程德夫皆有》 宋·陈文蔚
汉人一经训,籯金云不如。
君家遗经意,不与汉人俱。 -
14.《林泉野人》 宋·释师范
乐哉林泉人,自得林泉趣。
渴则掬泉饮,健则穿林去。
几见幽鸟啼黄叶,聚薰入奏雪飞絮。
四时适吾意,万象为吾侣。
有人更问意如何,笑指岩前大松树。
阿呵呵,快活快活,有甚讨处。