-
1.《野次喜雪》 唐·李隆基
拂曙辟行宫,寒皋野望通。
繁云低远岫,飞雪舞长空。
赋象恒依物,萦回屡逐风。
为知勤恤意,先此示年丰。 -
2.《奉和圣制野次喜雪应制》 唐·张说
寒更玉漏催,晓色御前开。
泱漭云阴积,氤氲风雪回。
山知银作瓮,宫见璧成台。
欲验丰年象,飘摇仙藻来。 -
3.《野次听元昌奏横吹》 唐·韦应物
立马莲塘吹横笛,微风动柳生水波。
北人听罢泪将落,南朝曲中怨更多。 -
4.《点绛唇(崇阳野次)》 宋·王炎
雨湿东风,谁家燕子穿庭户。
孤村薄暮。
花落春归去。
浪走天涯,归思萦心绪。
家何处。
乱山无数。
不记来时路。 -
5.《汪氏别野次韵》 宋·张祁
不应无酒钦公荣,且与园花作证明。
我已闭门为独乐,君能让畔喜双清。
莫教佛法无多子,却怕诗人太瘦生。
好是柳丝饶意态,故垂浓绿著嘤嘤。 -
6.《汪氏别野次韵》 宋·张祁
芜湖还似鉴湖春,我亦归来贺季真。
好赋俱陪招隐士,耦耕长似问津人。
襟怀处处尊前好,花柳番番雨后新。
谁道只凭诗遣兴,却因雕琢费精神。 -
7.《野次欲访于从周不果因寄二首》 宋·王炎
见说南山下,云霞好隐居。
草深幽径断,心远俗人疏。
倚杖时观获,焚香只读书。
宦游无此乐,令我忆吾庐。 -
8.《野次欲访于从周不果因寄二首》 宋·王炎
佳士不可见,清游戏豫期。
此心中眷眷,欲去却迟迟。
白酒应新熟,黄粱亦可炊。
稍閒当跃马,说与主人知。 -
9.《野次遇雨》 宋·王炎
木末云屯飞雨暗,柳梢水到水溪深。
身随王事有行役,家在江南无信音。
但得林泉堪著眼,莫将轩冕更关心。
拂衣何日径归去,青鬓不禁愁绪侵。 -
10.《晚次新丰北野老家书事呈赠韩质明府》 唐·卢纶
机鸣舂响日暾暾,鸡犬相和汉古村。
数派清泉黄菊盛,一林寒露紫梨繁。
衰翁正席矜新社,稚子齐襟读古论。
共说年来但无事,不知何者是君恩。 -
11.《将归赠孟东野房蜀客(蜀客名次卿)》 唐·韩愈
君门不可入,势利互相推。
借问读书客,胡为在京师。
举头未能对,闭眼聊自思。
倏忽十六年,终朝苦寒饥。
宦途竟寥落,鬓发坐差池。
颍水清且寂,箕山坦而夷。
如今便当去,咄咄无自疑。 -
12.《将归赠孟东野房蜀客(蜀客名次卿)》 唐·韩愈
君门不可入,势利互相推。
借问读书客,胡为在京师。
举头未能对,闭眼聊自思。
倏忽十六年,终朝苦寒饥。
宦途竟寥落,鬓发坐差池。
颍水清且寂,箕山坦而夷。
如今便当去,咄咄无自疑。 -
13.《行次野梅》 唐·皮日休
茑拂萝捎一树梅,玉妃无侣独裴回。
好临王母瑶池发,合傍萧家粉水开。
共月已为迷眼伴,与春先作断肠媒。
不堪便向多情道,万片霜华雨损来。 -
14.《奉和袭美行次野梅次韵》 唐·陆龟蒙
飞棹参差拂早梅,强欺寒色尚低徊。
风怜薄媚留香与,月会深情借艳开。
梁殿得非萧帝瑞,齐宫应是玉儿媒。
不知谢客离肠醒,临水应添万恨来。 -
15.《鹧鸪天(梦符置酒于野堂,出家姬歌自制词以侑觞,次韵)》 宋·郭应祥
我离浏川七载强。
去思那有召公棠。
方怀旧友归鸿阁,忽枉高轩戏彩堂。
频举白,剩添香。
剧谈不觉引杯长。
官居也有城门禁,未到三更尽不妨。 -
16.《念奴娇(寒食次卢野涉,并怀孙季蕃)》 宋·赵以夫
重门翠锁,笑侯鲭断绝,又逢寒食。
社瓮初开春浩荡,荠蕨漫山谁摘。
榆火传新,柳绵吹老,愁绪空千亿。
百花过了。 -
17.《浣溪沙(次秀野酴醿韵)》 宋·朱熹
压架年来雪作堆。
珍丛也是近移栽。
肯令容易放春回。
却恐阴晴无定度,从教红白一时开。
多情蜂蝶早飞来。 -
18.《清平乐 次前韵 西野郭安道所寄清平乐,言予》 元·刘敏中
经春闭户。
人不思量处。
蓦地花神通一路。
留得神仙肯住。
相欢忘却无家。
对花细引流霞。
此日诗来肠断,望君东海西涯。 -
19.《次刘野泉韵》 宋·葛起耕
自笑生随雁影浮,几经楚尾与吴头。
塞楼角送关山月,湘驿砧敲岳麓秋。
岁月轮如走坂,功名求剑记行舟。
即今安得如渑酒,与汝同浇万古愁。 -
20.《游金精次谢东野韵》 宋·廖斯任
跨鹤仙妹已九霄,尚馀胜地景偏饶。
石盘洞口疑无路,水绕山根忽有桥。
楼殿云栖迷晓日,筠松风度响寒潮。
番君可笑成痴绝,妄拟阳台佩辇邀。