-
1.《钓鱼有感》 宋·司马光
垂竿临晓岸,坚坐据莓苔。
饵落萍初散,鱼惊荷暂开。
有求虽琐细,未获且低回。
君识磻磎老,曾垂绿发来。
野钓披榛竹,无人知往来。
高空飞不下,鸥鸟已相猜。 -
2.《术有号莘野钓滨者求诗各与一绝》 宋·艾性夫
意钓秋江不为鱼,六韬尚拟载徵车。
东南腥血方涂地,何用人间有此书。 -
3.《野钓》 唐·韩偓
细雨桃花水,轻鸥逆浪飞。
风头阻归棹,坐睡倚蓑衣。 -
4.《夜坐戏作》 宋·陆游
建苑夸豪如贵胄,棋岩晦迹类臞仙。
倘凭阀阅定人物,耕野钓溪难自贤。 -
5.《木兰花慢·宪陵台畔客》 元·王恽
宪陵台畔客,笑几度,送人行。
对一道青山,两行官柳,去住人情。
苍生望初不*。
问此身、何用绊虚名。 -
6.《哭环州先生》 宋·艾性夫
闲却秋洲野钓矶,谁知远出是危机。
一篙赣水虚舟急,千里诗魂半夜归。
前月仆来书尚健,一生志与命相违。
亲庭已老儿方幼,最为先生泪满衣。 -
7.《哭环州先生》 宋·艾性夫
閒却秋洲野钓矶,谁知远出是危机。
一篙赣水虚舟急,千里诗魂半夜归。
前月仆来书尚健,一生志与命相违。
亲庭已老儿方幼,最为先生泪满衣。 -
8.《术有号莘野钓滨者求诗各与一绝》 宋·艾性夫
撷青日日饭疲牛,识字耕夫已白头。
束帛不来山鬼笑,有人马上觅封侯。 -
9.《雪后》 宋·方回
谁呵冻笔解吾愁,画到寒天欲尽头。
渔子一蓑垂野钓,诗翁百尺倚江楼。
光添几夜梅窗月,暖望明年麦陇秋。
却忆半山服坡老,叉鱼奇韵费雕锼。 -
10.《题张野人园庐》 唐·孟浩然
与君园庐并,微尚颇亦同。
耕钓方自逸,壶觞趣不空。
门无俗士驾,人有上皇风。
何处先贤传,惟称庞德公。 -
11.《题张野人园庐》 唐·孟浩然
与君园庐并,微尚颇亦同。
耕钓方自逸,壶觞趣不空。
门无俗士驾,人有上皇风。
何处先贤传,惟称庞德公。 -
12.《奉酬严公寄题野亭之作》 唐·杜甫
拾遗曾奏数行书,懒性从来水竹居。
奉引滥骑沙苑马,幽栖真钓锦江鱼。
谢安不倦登临费,阮籍焉知礼法疏。
枉沐旌麾出城府,草茅无径欲教锄。 -
13.《寄题杜拾遗锦江野亭》 唐·严武
漫向江头把钓竿,懒眠沙草爱风湍。
莫倚善题鹦鹉赋,何须不著鵕鸃冠。
腹中书籍幽时晒,肘后医方静处看。
兴发会能驰骏马,应须直到使君滩。 -
14.《春江独钓》 唐·戴叔伦
独钓春江上,春江引趣长。
断烟栖草碧,流水带花香。
心事同沙鸟,浮生寄野航。
荷衣尘不染,何用濯沧浪。 -
15.《独钓四首》 唐·韩愈
侯家林馆胜,偶入得垂竿。
曲树行藤角,平池散芡盘。
羽沈知食驶,缗细觉牵难。
聊取夸儿女,榆条系从鞍。 -
16.《鲁望春日多寻野景日休抱疾杜门因有是寄》 唐·皮日休
野侣相逢不待期,半缘幽事半缘诗。
乌纱任岸穿筋竹,白袷从披趁肉芝。
数卷蠹书棋处展,几升菰米钓前炊。
病中不用君相忆,折取山樱寄一枝。 -
17.《顷自桐江得一钓车以袭美乐烟波之思因出以为玩…酬答》 唐·陆龟蒙
旋屈金钩劈翠筠,手中盘作钓鱼轮。
忘情不效孤醒客,有意闲窥百丈鳞。
雨似轻埃时一起,云如高盖强相亲。 -
18.《严陵钓台》 唐·黄滔
终向烟霞作野夫,一竿竹不换簪裾。
直钩犹逐熊罴起,独是先生真钓鱼。 -
19.《钓台》 唐·徐夤
金门谁奉诏,碧岸独垂钩。
旧友只樵叟,新交惟野鸥。
嘉名悬日月,深谷化陵丘。
便可招巢父,长川好饮牛。 -
20.《钓丝竹》 唐·徐夤
藋藋拂清流,堪维舴艋舟。
野虫悬作饵,溪月曲为钩。
雨润摇阶长,风吹绕指柔。
若将诸树比,还使绿杨羞。
蚕妇非尧女,渔人是子猷。
湖边旧栽处,长映读书楼。