-
221.《题王敬仲野亭》 宋·戴表元
王家野亭苍翠边,秋山万叠相钩连。
披衣晓霁伴云坐,散发夜凉须月眠。
主人清豪亦好客,常有车盖来翩翩。
门间无烦鹤通谒,酒散有时风扫筵。 -
222.《题郭熙雪晴松石平远图为张季野作是日同读杜》 宋·方回
书贵瘦硬少陵语,岂止评书端为诗。
五百年间会此意,画师汾阳老阿熙。
嵬诗琐画世一轨,肉腴骨弱精神痴。
明窗共读杜集竟,两幅雪霁叉横披。 -
223.《题苗经历耕野》 宋·方回
士以仕为业,野处无所耕。
近世所大患,苟进颓厥声。
苏子佩六印,相国不为荣。
坐乏二顷田,此事误平生。 -
224.《小饮张季野宅分韵得张字》 宋·方回
涂潦访远客,未免褰我裳。
同行二三子,先后相扶将。
达官肯忘势,鳞次升高堂。
具言大雨水,民饥籴估昂。 -
225.《野趣居士杨公远令其子依竹似孙为予写真赠以》 宋·方回
尔来画工工画花,俗眼所识惟纷华。
牡丹百卉哄蜂蝶,芙蓉鸳鸯相交加。
大为屏帐小卷轴,堆红积绿供□奢。
高人瞥见付一笑,妇女小儿争惊夸。 -
226.《知郡范公泽游野意轩尽斩轩前恶竹之蔽眼界豁》 宋·郭印
胜景天壤间,造物不能秘。
堂堂亘古今,取舍愈无匮。
江山本自如,优劣随人意。
城东古招提,轩宇旧凿翠。 -
227.《有野人来献石蝉以二千钱偿以之因成拙诗》 宋·郭印
二仪肃阴气,草木凋零尽。
尔生岩石间,丛密不自陨。
绿叶抽紫茎,族与秋兰近。
蝉联无数花,未觉霜飚紧。 -
228.《送傅野》 宋·李覯
国学先生石与孙,金铃木舌士林间,欲将天下观诸掌,之子从今上泰山
-
229.《送袁仲野赴异陵》 宋·陆文圭
儒吏不相得,异器如薰翳。
儒视吏不屑,吏嫉儒为仇。
俗儒不知变,绕绕孔与周。
事来委不理,言大作不酬。 -
230.《送张子野》 宋·陆文圭
江淮落南俯闽峤,山水相背风马牛。
间半草就北征赋,日暮弹铗君何求。
袖中漫剌通姓名,独及庆历思中州。
子京永叔老交友,白首莺燕陪风流。
今无花月听水调,但见满目森戈矛。
长歌送君万里游,天荒地老令人愁。 -
231.《野翁亭》 宋·钱时
不住清溪不住山,野翁来信两翁间。
非丝非竹虽云乐,乐在溪山未是閒。 -
232.《听野老所言》 宋·释文珦
衰翁卧病山之阿,东村沈老来相过。
首言年饥若无备,次说时政多烦苛。
其间数事尽切已,具有本末非差讹。
农家累世服畎亩,此外宁复知其他。 -
233.《儿曹请赋草间黄花》 宋·舒岳祥
树头绿叶无花看,树下黄花带叶开。
炎化新钱忘铸字,金成小盏欠施台。
贵人亭馆何曾识,野客园林不用栽。
斗草儿曹求入咏,苍苔留坐独徘徊。 -
234.《岩间宴坐》 宋·舒岳祥
蛩泣草根露,鹤鸣松顶风。
标格既有异,音韵那能同。
我家水石村,圆月出中峰。
樵子时往还,野客多仙踪。 -
235.《绿萼香梅十树咸淳间自内前买归乱后尚存对之》 宋·舒岳祥
缟衣黄里绿云跗,仟家结束来天隅。
承平故态今尚尔,流落空山成叹吁。
莫对此花被渠恼,惜花情重人先老。
多少当时似玉人,埋没抄场随塞草。 -
236.《己已三朋十二日陪凌季文游水南陈氏园次壁间》 宋·王洋
不惭衰白照溪光,清书穿梁访野堂。
物外风烟多喜客,人间草木亦宗王。
浮花竞作争新艳,近侍全收殿后香。
秉烛便须期醉赏,胜饶吴榜起渔榔。 -
237.《题秀野堂》 宋·喻良能
秀野临空阔,三堂若是班。
荷香平入座,湖影倒涵山。
鱼鸟丹青里,云烟水墨间。
他年傥同社,应共狎鸥閒。 -
238.《沿溪转山入野亭小饮甚适》 宋·袁说友
惜此青青一日春,爱閒因得两三人。
放身度密穷山崦,随意居宽趁水滨。
逸饮不成愁淡薄,苦吟终是喜清新。
物华时世相流转,今古之间几窖尘。 -
239.《公余野立》 宋·曾丰
文书聊却扫,耳目且恢张。
海大水归往,山深云退藏。
春雷温也厉,晦月闇而间。
万象相关处,悠然兴味长。 -
240.《见野祭者》 宋·朱继芳
饧粥初香未赐烟,百金难买过湖船。
南屏山下何年骨,犹向人间觅纸钱。