-
181.《春夏之交风雨弥间耳目所触即事十绝》 宋·汪莘
野水平桥细浪生,柴门草长断人行。
园林霁后春如在,燕雀鸣时夏正清。 -
182.《春夏之交风雨弥间耳目所触即事十绝》 宋·汪莘
即日南风清且微,北窗心静见天机。
林莺母子声相应,野蝶雌雄性共飞。 -
183.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
184.《诸丈和野园之时乃复次韵》 宋·曹彦约
骧首弥年闭六关,倦飞今日偏千山。
也知心醉非从事,顿觉身轻有大还。
酒债人生频检点,宦情山色正孱颜。
不须作恶悲儿女,更放羁人到席间。 -
185.《雨中同官游野园》 宋·曹彦约
忙了三年乍得闲,便乘风雨看溪山。
可怜过眼事多少,都不关心春往还。
老至但惊霜上鬓,兴来聊复酒开颜。
如今便作游人唤,更欲徜徉紫翠间。 -
186.《跨水道间》 宋·刘学箕
店舍总迢遥,山深转寂寥。
看鸥临远水,下马过危桥。
晴雪林间少,春风野外饶。
此行为王事,旅食任萧条。 -
187.《池口昭明太子钓矶蜀僧住山相邀访古和壁间韵》 宋·程公许
击船池口泛滥游,老禅邀我半日留。
岸莎堤柳窈窕,初暑忽送风雨秋。
萧朗钓台三间屋,万顷烟波媚幽独。
长令千载好事人,贪为淮山流远目。 -
188.《工侍国史奉御香祷雪上竺前一夕雪瑞已应道间》 宋·程公许
庚子岁维夏,亢阳一何骄。
侵寻徂暑迫,恻怛圣虑焦。
祈寿喧三农,雩礼奔百僚。
商飚忽以厉,老魃意愈嚣。 -
189.《约客春波督参刘郎中方赴高紫微之集道间相值》 宋·岳珂
春波堂上倚栏干,一曲楼台晻霭间。
野衲再寻行脚债,钓蓑聊寄赏心閒。
燕低欲舞影翻水,鸟倦知还云在山。
匹似棠湖尽堪住,绕檐只欠翠螺鬟。 -
190.《池上归道间即事二首》 宋·王迈
一雨恼春思,今朝得快晴。
水波随日动,麦浪受风平。
野意来无极,篮舆稳更轻。
抵家何事好,稚子亦驭迎。 -
191.《全州道间》 宋·李曾伯
林坞禽鸣高树,溪桥人立危栏。
芳草铺平绿野,白云界破青山。 -
192.《山间逢梅》 宋·方岳
自脱羸骖野水滨,隔桥孤倚欲迎人。
经年不睹雪霜面,一夜顿回天地春。
姑射仙犹疑昨梦,首阳人恐是前身。
岁寒莫问何晚,毕晚竟凡花落后尘。 -
193.《答野渡垫宾并其子和篇》 宋·卫宗武
唐人尚五言,秀句推柳塘。
复有善鸣者,鸡鸣传远商。
氏名几百载,郁若兰芷香。
诗来破余者,如挹风露凉。 -
194.《和野渡为青溪赋》 宋·卫宗武
好士不论亲与疏,绝甘分少宁求余。
孔程一见便倾盖,懽如故旧其非欤。
世多奇俊无南北,平昔可曾致佳客。
吾乡良友无出君,二仲之交犹欠一。 -
195.《赠长老洪野衲》 宋·姚勉
举目茫茫宇宙间,畏涂险甚太行山。
镬汤随地无冰处,只有僧庐野衲閒。 -
196.《云间洞天》 宋·陈允平
门掩青松间绿槐,一奁图画自天开。
朝霞炼药黄金井,夜月吹笙白玉台。
树老有枝皆薜荔,地闲无处不莓苔。
数声野鹤惊残梦,疑是神仙出洞来。 -
197.《题窗间墨竹》 宋·胡仲弓
一寸毛锥当小锄,新篁移傍野人居。
难栖天上鸣阳凤,且伴窗前剔蠹鱼。
大节肯随风俯仰,数枝长带月扶疎。
此君本是虚心物,那更形声总是虚。 -
198.《次林明府清源洞壁间韵》 宋·胡仲弓
解带临风卧看山,梦魂飞不到我间。
云蒸空翠和衣湿,石潄泉声透骨寒。
解语灵禽如有诉,倦飞野鹤自知还。
吟诗尽道阴居好,能几人来肯弃官。 -
199.《送野塘王经历三十韵》 宋·何梦桂
切变浩无极,俯仰长吁嘻。
人情恩与雠,相值每不期。
邯郸至受兵,何与鲁酒醨。
弄丸本我心,乃解两家围。 -
200.《李士宏得芗林五老石地野人》 宋·赵文
芗林丑石何曾丑,化为五老如此寿。
高低俯仰各有意,清润坚贞皆可友。
剜劖刻削巧戏剧,谁为此者鸿蒙叟。
铜盆古雅出高丽,玉筹清奇原史籀。