-
101.《野兴》 宋·陆游
蓍草晨占大易爻,松肪夜借隐书抄。
饥时每就猿分果,宿处时从鹤寄巢。
旋卖荆薪持取醉,偶逢野叟即论交。
颓然坐阅人间事,耐辱禁愁却自嘲。 -
102.《野望》 宋·陆游
偶携一小竖,徙倚望南山。
船笛为谁怨?溪云如我闲。
洲长归雁下,天迥暮鸦还。
安得一竿去,终年烟水间。 -
103.《杂感十首以野旷沙岸净天高秋月明为韵》 宋·陆游
洙泗日已远,儒术日已丧。
学者称孔墨,为国杂伯王。
书生幸有闻,力薄不能倡。
默默世俗间,汝职无乃旷。 -
104.《杂感十首以野旷沙岸净天高秋月明为韵》 宋·陆游
入东多名山,天台连四明。
路穷寺门出,林阙溪桥横。
岂无一月间,结束与子行。
会拣最幽处,煨芋听雪声。 -
105.《入秋游山赋诗略无阙日戏作五字七首识之以野》 宋·陆游
周南太史公,道家蓬莱山,麈凡不可料,亦复居其间。
屡奏乞骸骨,宽恩许投闲,羽衣碧玉简,尚缀僊官班。
黄精扫白发,面有孺子颜。
简寂吾家旧,飘然时往还。 -
106.《醉中信笔作四绝句既成惧观者不知野人本心也》 宋·陆游
过得一日过一日,人间万事不须谋。
邻家幸可赊芳酝,红蕊何曾笑白头。 -
107.《醉中信笔作四绝句既成惧观者不知野人本心也》 宋·陆游
老觉人间足畏涂,怕人浑似怕於菟。
晴明颇动青鞋兴,先探门前有客无。 -
108.《野堂》 宋·陆游
野堂萧飒雪侵冠,历尽人间行路难。
病马不收烟草暝,孤桐半落井床寒。
长瓶浊酒犹堪醉,败箧残编更细看。
此兴不随年共老,未容城角动忧端。 -
109.《作野饮诗後一日复作此篇反之》 宋·陆游
世事如海沙,巧历不能数。
身居忧患中,殆若堕阱虎;又如住败屋,岌岌日撑拄,中夜风雨至,摧压固其所。
孰能知其然?徙义以为主。
要于一念间,不敢欺仰俯。
兢兢日三省,宁可自莽卤?君看昔先师,乃媿不若禹。 -
110.《顷岁从戎南郑屡往来兴凤间暇日追怀旧游有赋》 宋·陆游
昔戍蚕丛北,频行凤集南。
烽传戎垒密,驿远客程贪。
春尽花犹坼,云低雨半含。
种畲多菽粟,蓺木杂松柟。 -
111.《山行赠野叟》 宋·陆游
垂白衰翁住道边,突间犹喜续炊烟。
壁如龟筴难占卜,瓦似鱼鳞不接连。
幼学及时儿识字,官租先众吏无权。
与君俱长宣和日,握手相看一怅然! -
112.《小园竹间得梅一枝》 宋·陆游
若耶溪边鹤发叟,流落一生端坐口。
如今不怕桃李嗔,更因竹君得梅友。
岭头羁旅万里愁,江上凄凉一杯酒。
枝横澹月影在地,蕊插乌巾香馥手。 -
113.《野外剧饮示坐中》 宋·陆游
悲歌流涕遣谁听?酒隐人间已半生。
但恨见疑非节侠,岂忘小忍就功名。
江湖舟楫行安往,燕赵风尘久未平。
饮罢别君携剑起,试横云海翦长鲸。 -
114.《出行湖山间杂赋》 宋·陆游
新酿学鹅黄,幽花作蜜香。
客邀闲即去,病起醉何伤?野寺无晨粥,村伶有夜场。
吾心静如水,随事答年光。 -
115.《泛舟湖山间有感》 宋·陆游
我似人间不系舟,好风好月亦闲游。
归来华表千年鹤,灭没烟波万里鸥。
岁晚客貂那复叹,时艰嫠纬未忘忧。
野人只欲安耕钓,江左夷吾可见不? -
116.《九月十日如汉州小猎於新都弥牟之间投宿民家》 宋·陆游
适从邛州归,又作汉州去。
天低惨欲雪,游子悲岁暮。
十年辞京国,疋马厌道路。
野火炎高冈,江云暗空戍。 -
117.《夜行玉笥樵风之间宿龙瑞》 宋·陆游
野店溪桥供晚饷,吟边醉里弄春风。
马行缺月黄昏後,钟下乱山空翠中。
名宦不辞成寂寂,岁时惟恨去匆匆。
颇闻禹穴遗书在,安得高人与细穷? -
118.《晚晴闲步邻曲间有赋》 宋·陆游
汤沐身轻念出游,近春原野霁烟浮。
楼阴雪在玉三寸,云罅月生银一勾。
穷巷客稀常足睡,暮年诗退不禁愁。
乡邻无事冬耕罢,独倚篱门数过牛。 -
119.《作竹篱成因把酒其间戏题四十字》 宋·陆游
今日偶暄暖,卧闻林鸟呼。
虽思大白饮,未免小苍扶。
柳色动篱外,梅花来座隅。
夕阳红满野,更复倒残壼。 -
120.《眉州郡燕大醉中间道驰出城宿石佛院》 宋·陆游
玻璃春作江水清,紫玉箫如雏凤鸣。
漏声不闻看灺烛,侠气未减欺飞觥。
单车万里信有数,二年三过宁忘情。
钗头玉茗妙天下,琼花一树真虚名。