-
181.《冬至日寄小侄阿宜诗》 唐·杜牧
小侄名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马绕四廊。
指挥群儿辈,意气何坚刚。 -
182.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
183.《寄白龙洞刘道人》 唐·吕岩
玉走金飞两曜忙,始闻花发又秋霜。
徒夸篯寿千来岁,也是云中一电光。
一电光,何太疾,百年都来三万日。 -
184.《浣溪沙》 唐·顾夐
春色迷人恨正赊,可堪荡子不还家,细风轻露著梨花¤
帘外有情双燕扬,槛前无力绿杨斜,小屏狂梦极天涯。
红藕香寒翠渚平,月笼虚阁夜蛩清,塞鸿惊梦两牵情¤
宝帐玉炉残麝冷,罗衣金缕暗尘生,小窗孤烛泪纵横。 -
185.《上林春》 宋·晁端礼
相识来来,真个为伊,尽把精神役破。
谛殢性□,娇痴做处,双眉镇长愁销。
为伊恁地、便诸事、自来饶过。
暂时间未觑得,又早孜煎无那。 -
186.《括酹江月》 宋·林正大
雪堂闲步,过临皋、霜净晚林木落。
月白风清如此夜,与客行歌相答。
纲举松鲈,手携斗酒,赤壁重寻约。
悲歌长啸,划然声动寥廓。 -
187.《遇南厢园叟感赋八十韵》 清·吴伟业
寒潮冲废垒,火云烧赤冈。
四月到金陵,十日行大航。
平生游宦地,踪迹都遗忘。
道遇一园叟,问我来何方。 -
188.《寄题陕府南溪兼简孙何兄弟》 宋·王禹偁
申湖在陕服,自昔名所重。
许昌遗唐律,人口尚传诵。
旧迹固蓁莽。
胜概犹出众。 -
189.《冬阴寄满子权》 宋·王令
玄云载雨惜不下,北风吹急水相黏。
周遮覆盖不通透,锢结已厚难披燖。
微阳未复老阴壮,计去暖律时犹淹。
青天何可一日失,渐恐此去无由瞻。 -
190.《谢李公达惠诗再答》 宋·韩维
功名无得得闲身,位列东朝愧汉臣。
空性屡捞潭底月,浮名那记禁中春。
知音罕遇忘言士,绝学常思过量人。
莫取无心心外道,此心生处即为尘。 -
191.《送章传道东归三十八韵》 宋·强至
一日或数篇,数日哦一轴。
夫子之於诗,夜补昼不足。
长吟天地间,万象困题目。
天徒饱其才,而特馁其腹。 -
192.《耿曼老将命乡邦见过匆遽言别复作诗送之》 宋·吴芾
我方退老湖山上,混迹渔樵甘放浪。
亲旧凋零会面稀,与君亦复成疏旷。
何期拥节到乡邦,得得驱车肯迂访。
开门倒屣笑相迎,尽室欢忻无此况。 -
193.《登师姑岩怀古十韵》 宋·蒲寿宬
郭中爱青山,推窗纳青碧。
不见山中人,白云自堆积。
登睇廓悠悠,此眼亦已窄。
但见寰中尘,不见尘中客。 -
194.《记梦》 宋·华岳
夜漏彻三更,梦牛入我屋。
有角断而悬,有足折而缩。
惊觉细思量,谶有何祸福。
兆者事之先,形者心之属。 -
195.《南乡子 近闻事子有茂陵侧室之举,顺命故也》 元·王恽
行,不无自伤之意。
故首章托以自怨自责,忌嫉伤善略不见也。
然怨不已,则夫妇道乖,故释以人子之孝,嗣续为重。
鸣呼,商陵穆子之悲,卫庄姜伤已之叹,匪歌诗莫能宣其志,此乐府之所以作也。 -
196.《冒雨往玉照堂观梅戏成长篇》 宋·张镃
幽人占断烟波景,不但春风翠红整。
绕堂交互玉崚嶒,月中日下光迷影。
连年勾引客来看,传得梅声满世间。
西湖处士英爽在,大叫称屈挝天关, -
197.《送谭廷硕司户归鱼复》 宋·晁公溯
平生惜芳辰,每负止酒诗。
不量井楣瓶,安得如鸱夷。
果中曲糵毒,抱病悔可追。
虽无腐肠忧,乃有摏喉危。 -
198.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
邈之不真,传之不神。
得而无得,亲而无亲。
体离微彻照之智,本盖载生成之仁。
出一二三之数量,等千百亿之分身。
用弥光也物中之眼,气专柔也主中之宾。 -
199.《偈颂七十二首》 宋·释祖钦
上无敌,下无比。
拟议思量,剑去久矣。
见得亲,用得到。
信手拈来,又却恰好。 -
200.《绍兴淳熙两朝内禅颂》 宋·曾丰
维尧则天,与天同大。
俯视九州,细于一芥。
挈以畀舜,超然自迈。
维舜则尧,与尧同高。