-
221.《镇阳读书》 宋·欧阳修
春深夜苦短,灯冷焰不长。
尘蠹文字细,病眸濮无光。
坐久百骸倦,中遭群虑戕。
寻前顾後失,得一念十忘。 -
222.《冷廨面挹重湖结楼以收逸放之景扁以清斯诸友》 宋·洪咨夔
宁饮三斗水,不揖褦襶子。
宁食三斗葱,不踏龙断市。
伯夷圣之清,饿死不受滓。
死犹清可为,况乃未必死。 -
223.《纯阳会》 宋·白玉蟾
一点薰风舞绿槐,祝融衮火从南来。
海棠落地蜂蝶去,池馆无人莲未开。
溶溶一掬清和髓,纯乾已作牝马矣。
岳渎将此英雄气,收来顿在葫芦里。 -
224.《赠段万顷》 宋·晁补之
美人窈窕家南国,可与副笄亲黍稷。
平生寂莫凤将雏,惭愧木桃犹报璧。
石城三桨为谁催,万里清江凌不测。
王门酒肉傲胜诡,岂有邹阳仍下客。 -
225.《次韵刘泾见寄》 宋·苏辙
天之苍苍亦何有,亦有云汉为之章。
人生混沌一气耳,嘿嘿何用知肺肠。
孔公孟子巧言语,剖瓢插竹吹笙簧。
含宫吐角千万变,坐令隐伏皆形相。 -
226.《夜梦与罗子和论药名诗》 宋·朱翌
钻破故纸我拙计,该贯众史子得意。
签排百部象齿悬,陟厘万张蝇头字。
分甘遂如百两金,作苦躭成五车记。
地锦天花出妙机,琼田水英生爽气。 -
227.《人伦僧求字》 宋·曹勋
上人早出岷峨出,颇游五岭崎岖还。
妙定休咎指诸掌,会心不出眉宇间。
顾予从来多得丧,归老林泉喜无量。
它年见我岩壑中,应笑如如得非相。 -
228.《代毛崇夫贺妇翁黄圮老生朝》 宋·楼钥
东都竞风节,清裁称巨贤。
焱驰不自定,相与扶其颠。
独立黄徵君,道周性具全。
辟举既不就,言论亦无传。 -
229.《简同年刁时中俊卿诗并序》 宋·王迈
读君“老农诗”,一读三太息。
君方未第时,忧民真恳恻;直笔诛县官,言言虹贯日。
县官怒其讪,移文加诮斥;君笑答之书,抗词如矢直。
旁观争吐舌,此士勇无匹。 -
230.《瓦盆歌》 元·王哲
你敲著得恁响声大。
无祥瑞,没灾祸。
元谁知得那。
外唇有口能发课。 -
231.《禁酒》 宋·陈普
五谷之中有淫液,尧舜未尝得涓滴。
刚柔张驰理或容,两间缘此生仪狄。
初如滥觞出眠山,中作江汉横人间。
沃焦苏枯亦宜有,滔天襄陵苦不难。 -
232.《题柯德阳埽尘斋》 宋·方回
尧舜上圣姿,犹以学为事。
矧伊匪生知,不学知不致。
可学而不学,是谓自暴弃。
俯首就佔毕,又患学不至。 -
233.《游齐山仓使遣赠长歌和韵》 宋·钱时
昔来阳未复,倏觖今大壮。
颇复怀兹游,山山日环乡。
雪多春较涩,寒力花难王。
晨兴起和羹,御风飒然往。 -
234.《偈颂三十首》 宋·释印肃
打折达磨西来脚,莫令有误本来人。
当处得心非向背,九年面壁寂光明。
庭中立雪憨痴汉,海裹口乾渴爱津。
如今大有心颠倒,梦寐胡诌学道人。 -
235.《赠杨佳孙》 宋·舒岳祥
作诗意得在句先,下笔下写意所到。
世间惟俗最难医,剖石得玉加精巧。
初如面壁无所睹,一点圆明通万窍。
杨生杨生听我言,老语谆谆毋乃耄。
生平十九未可量,淘洗晶荧方入妙。
一再三见志愈坚,嘉子至意为倾倒。 -
236.《和胡俛学士游西池书事》 宋·苏颂
皇都有沧池,近在金商陌。
渊源控河汴,襟带引京索。
众派泻寒光,一鉴涵空碧。
晴明天垂幕,阴霭地滋脉。 -
237.《小石塘源》 宋·于石
万山郁回合,群木尤老苍。
细路百盘折,崎岖陟羊肠。
凉阴覆峭壁,萦回涧流长。
绿萝下百尺,笑挹清泉香。 -
238.《次韵王待制读东坡诗兼述韩欧之美一首》 宋·喻良能
文章端与时高下,列国有风周有雅。
建安气质混不伤,齐梁纷纷堪斗量。
先唐诗人子韩子,落笔洗空千古士。
篇章杼轴自己出,正派犹能传六一。 -
239.《景龙二年余自门下平章事削阶授江州员外司马…途中言志》 唐·崔湜
余本燕赵人,秉心愚且直。
群籍备所见,孤贞每自饬。
徇禄期代耕,受任亦量力。
幸逢休明时,朝野两荐推。 -
240.《题海图屏风(元和己丑年作)》 唐·白居易
海水无风时,波涛安悠悠。
鳞介无小大,遂性各沉浮。
突兀海底鳌,首冠三神丘。
钓网不能制,其来非一秋。