-
301.《春月白鹤吟寄魏鹤山》 宋·王迈
鹤去兮渠阳,发衣佤相羊。
啄芳洲兮饮碧湘。
如青城之棲兮流矢中伤。
鹤来兮钱塘,朱顶兮昂藏。 -
302.《庚申病中作》 宋·李曾伯
六十三年忧患乡,人言晚景尚悠长。
不知气郁致痰厥,忽尔异证生微茫。
操修弗遂仁者寿,治疗倍费医之良。
今将累日未痊愈,自知不善贻天殃。 -
303.《满江红 二十一年二月初四日,午夜枕上,复》 元·王恽
秣马膏车,又去作、天涯*客。
明见得、水云深处,万花如雪。
绿暗江城多洞府,红烧烛影翻双节。
被晓风、吹散枕中春,檐间铁。 -
304.《呈尤侍郎陆礼部》 宋·张镃
今春少晴天,雨声常绵延。
晓来羲车展云出,射我屋瓦生苍烟。
忆昔既冠时,壮志平幽燕。
先王手扶太极起,余事未竟骑星躔。 -
305.《忆昨行寄呈刘法曹》 宋·刘宰
忆昨太守宣城陈,人物风流法从臣。
太息官仓取无艺,要与邑民图久计。
总将一石计其赢,三斗八升为定制。
厥初号令发雷霆,奉行谁敢圭撮增。 -
306.《病馀用前韵呈魏公》 宋·释宝昙
蓬莱仙人双鬓霜,有蔬一豆酒一觞。
长歌劝客声激昂,车如流水门如航。
几生道德为腥香,今年入谢朝明光。
归心有如三宿桑,抱琴一笑江中央。 -
307.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
觌体全彰,曾无覆藏。
蝉声集古寺,鸟影底寒塘。
眼里无筋,偷观即瞎,耳中有窍,绝听何伤。 -
308.《冯深居挽词》 宋·释文珦
天地一深翁,匡庐气所钟。
亲传厚斋业,优得考亭宗。
劲筇霜崖竹,高标雪峤松。
沧溟含雅量,干莫避辞锋。 -
309.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
诸法本来绝待,触目且无拘碍。
只因断臂觅心。
便有人求忏罪。
无文印子既成,付法传衣厮赖。 -
310.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
普贤身相无有二,八万四千毛孔刹。
一一毛孔一如来,一一如来一塔庙。
舍利坚固金刚身,虚空可坏此不朽。
女子陈氏报劬劳,一一塔庙一瞻礼。 -
311.《已亥秋淮南客中怀故里朋游寄之》 宋·宋无
行李依吴榜,飘蓬更楚乡。
山川岁云暮,风雨夜何长。
此地从兵革,斯民复旱蝗。
牙包怀赋粟,久渴望摧浆。 -
312.《雪后寄崔二十六丞公(斯立)》 唐·韩愈
蓝田十月雪塞关,我兴南望愁群山。
攒天嵬嵬冻相映,君乃寄命于其间。
秩卑俸薄食口众,岂有酒食开容颜。 -
313.《采珠行》 唐·元稹
海波无底珠沉海,采珠之人判死采。
万人判死一得珠,斛量买婢人何在。
年年采珠珠避人。
今年采珠由海神。
海神采珠珠尽死,死尽明珠空海水。
珠为海物海属神,神今自采何况人。 -
314.《苦乐相倚曲》 唐·元稹
古来苦乐之相倚,近于掌上之十指。
君心半夜猜恨生,荆棘满怀天未明。
汉成眼瞥飞燕时,可怜班女恩已衰。 -
315.《惜别》 唐·姚合
酒阑歌罢更迟留,携手思量凭翠楼。
桃李容华犹叹月,风流才器亦悲秋。
光阴不觉朝昏过,岐路无穷早晚休。
似把剪刀裁别恨,两人分得一般愁。 -
316.《春暮咏怀寄集贤韦起居衮》 唐·郑谷
寂寂风帘信自垂,杨花笋箨正离披。
长安一夜残春雨,右省三年老拾遗。
坐看群贤争得路,退量孤分且吟诗。
五湖烟网非无意,未去难忘国士知。 -
317.《五子之歌》 唐·同谷子
邦惟固本自安宁,临下常须驭朽惊。
何事十旬游不返,祸胎从此召殷兵。
酒色声禽号四荒,那堪峻宇又雕墙。
静思今古为君者,未或因兹不灭亡。 -
318.《谢人寄新诗集》 唐·齐己
所闻新事即戈矛,欲去终疑是暗投。
远客寄言还有在,此门将谓总无休。
千篇著述诚难得,一字知音不易求。
时入思量向何处,月圆孤凭水边楼。 -
319.《短歌行》 唐·栖蟾
蟾光堪自笑,浮世懒思量。
身得几时活,眼开终日忙。
千门无寿药,一镜有愁霜。
早向尘埃外,光阴任短长。 -
320.《昼夜乐》 宋·黄庭坚
夜深记得临岐语。
说花时,归来去。
教人每日思量,到处与谁分付。
其奈冤家无定据。