-
261.《翠微堂》 宋·李处权
我读醉翁文,想当笔如椽。
东坡独知翁,谓今为飞仙。
伟明后来秀,文亦星斗悬。
一旦辞世纷,归巢月轮边。 -
262.《观音大士赞》 宋·释师范
大哉观自在,善观诸音声。
而於诸音声,不作音声见。
是见亦寂灭,亦无寂灭者。
由来离众苦,处处得解脱。 -
263.《最能行》 唐·杜甫
峡中丈夫绝轻死,少在公门多在水。
富豪有钱驾大舸,贫穷取给行艓子。
小儿学问止论语,大儿结束随商旅。 -
264.《题座隅》 唐·白居易
手不任执殳,肩不能荷锄。
量力揆所用,曾不敌一夫。
幸因笔砚功,得升仕进途。
历官凡五六,禄俸及妻孥。 -
265.《题座隅》 唐·白居易
手不任执殳,肩不能荷锄。
量力揆所用,曾不敌一夫。
幸因笔砚功,得升仕进途。
历官凡五六,禄俸及妻孥。 -
266.《西掖早秋直夜书意(自此后中书舍人时作)》 唐·白居易
凉风起禁掖,新月生宫沼。
夜半秋暗来,万年枝袅袅。
炎凉递时节,钟鼓交昏晓。
遇圣惜年衰,报恩愁力小。 -
267.《分司洛中多暇数与诸客宴游醉后狂吟偶成十韵…奇章公》 唐·白居易
性与时相远,身将世两忘。
寄名朝士籍,寓兴少年场。
老岂无谈笑,贫犹有酒浆。
随时来伴侣,逐日用风光。 -
268.《记事》 唐·陆龟蒙
本作渔钓徒,心将遂疏放。
苦为饥寒累,未得恣闲畅。
去年十二月,身住霅溪上。
病里贺丰登,鸡豚聊馈饷。 -
269.《谒金门》 唐·魏承班
烟水阔,人值清明时节,雨细花零莺语切,愁肠千万结¤
雁去音徽断绝,有恨欲凭谁说?无事伤心犹不彻,春时容易别。
春欲半,堆砌落花千片。 -
270.《浣溪沙》 唐·李珣
入夏偏宜澹薄妆,越罗衣褪郁金黄,翠钿檀注助容光¤
相见无言还有恨,几回判却又思量,月窗香径梦悠飏.
晚出闲庭看海棠,风流学得内家妆,小钗横戴一枝芳¤
镂玉梳斜云鬓腻,缕金衣透雪肌香,暗思何事立残阳。 -
271.《满江红(四之二·仙吕调)》 宋·柳永
访雨寻云,无非是、奇容艳色。
就中有、天真妖丽,自然标格。
恶发姿颜欢喜面,细追想处皆堪惜。
自别后、幽怨与闲愁,成堆积。 -
272.《木兰花(十二月二十日卢姊生辰)》 宋·葛胜仲
谈围曾蔽青绫帐。
林下中年敦素尚。
烟波偶趁一帆风,却锁云扃来就养。
自从悟得空无相。
身把虚空来作样。
大千沙界抹为尘,未比无生真寿量。 -
273.《霜天晓角(为夜游湖作)》 宋·姜特立
欢娱电掣。
何况轻离别。
料得两情无奈,思量尽、总难说。
酒热。
凄兴发。
共寻波底月。
长结西湖心愿,水有尽、情无歇。 -
274.《霜天晓角(为夜游湖作)》 宋·姜特立
欢娱电掣。
何况轻离别。
料得两情无奈,思量尽、总难说。
酒热。
凄兴发。
共寻波底月。
长结西湖心愿,水有尽、情无歇。 -
275.《沁园春(再和)》 宋·刘克庄
惭愧清朝,罢贡包茅,住发牙璋。
便羊裘归去,难留严子,牛衣病卧,肯泣王章。
畴昔忧天,如今怀土,田舍鸡肥社酒香。
甘雨足,且免扶鉏苦,免踏车忙。 -
276.《绿头鸭》 宋·周格非
陇头泉,未到陇下轻分。
一声声、凄凉呜咽,岂堪侧耳重闻。
细思量、那时携手,画楼高、帘幕黄昏。
月不长圆,云多轻散,天应偏妒有情人。 -
277.《绿头鸭》 宋·周格非
陇头泉,未到陇下轻分。
一声声、凄凉呜咽,岂堪侧耳重闻。
细思量、那时携手,画楼高、帘幕黄昏。
月不长圆,云多轻散,天应偏妒有情人。 -
278.《莺啼序》 宋·徐宝之
荼コ一番过雨,渍残花似雪。
向清晓、步入东风,细拾苔砌馀靥。
有数片、飞沾翠柳,萦回半著双归蝶。
悄无人、共立幽禽,呢呢能说。 -
279.《燕山亭·裁翦冰绡》 宋·赵佶
裁翦冰绡,打叠数重,冷淡燕脂匀注。
新样靓妆,艳溢香融,羞杀蕊珠宫女。
易得凋零,更多少、无情风雨。
愁苦。 -
280.《入东经诸暨县下浙江作诗》 南北朝·何逊
疲身不自量。
温腹无恒拟。
未能守封植。
何能固廉耻。