-
1.《使金》 宋·傅諴
霜明玉节映寒流,马渡芦沟向上头。
万里河山观古塞,百年荆棘叹神州。
要临瀚海铭燕石,石上新亭作楚囚。
多少遗民思旧俗,可怜金帛岁包羞。 -
2.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
3.《感事》 宋·石介
吾赏观中夏,地平如砥石。
幅员数万里,车马通辙迹。
帝宅君土中,紫垣当辰极。
长江断其南,绝塞经其北。 -
4.《阴山道-疾贪虏也》 唐·白居易
阴山道,阴山道,纥逻敦肥水泉好。
每至戎人送马时,道旁千里无纤草。
草尽泉枯马病羸,飞龙但印骨与皮。 -
5.《三羞诗三首》 唐·皮日休
吾闻古君子,介介励其节。
入门疑储宫,抚己思鈇钺。
志者若不退,佞者何由达。
君臣一殽膳,家国共残杀。 -
6.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
7.《和吴冲卿鸦鸣树石屏》 宋·王安石
寒林昏鸦相与还,下有跂石苍孱颜。
曾於古图见彷佛,已怪刀笔非人间。
君家石屏谁为写,古图所传无似者。
鸦飞历乱止且鸣,林叶惨惨风烟生。 -
8.《盐商妇-恶幸人也》 唐·白居易
盐商妇,多金帛,不事田农与蚕绩。
南北东西不失家,风水为乡船作宅。
本是扬州小家女,嫁得西江大商客。 -
9.《送宋君用游辇下》 宋·苏轼
暴雨涨荒溪,尺水生洪流。
中有泼泼鲤,泛然方快游。
安知赤日烁,沸浪生浮沤。
石密岸狭束,鳞鬣窘若囚。 -
10.《泾尉徐绛於其廨得鲁公破碑二十六字近又於碑》 宋·梅尧臣
颜公忠血化为碧,颜公奇笔留在石。
十存三四复不完,完者椎模少棱壁。
许昌断碣称最佳,已经田火侵钩画。
今复泾山好事人,别识偶得从粪砾。 -
11.《古箭渡夜谈送金元忠》 明·赵滂
相逢岁晚诗更诵,燔尽枯槎谈愈纵。
短茨低覆结冰花,寒压溪云不成梦。
竹帛烟销黔首愚,紫芝一曲老商於。
坑外竟逃真学士,浮丘雅颂济南书。 -
12.《子由新修汝州龙兴寺吴画壁》 宋·苏轼
丹青久衰工不艺,人物尤难到今世。
每摹市井作公卿,画手悬知是徒隶。
吴生已与不传死,那复典刑留近岁。
人间几处变西方,尽作波涛翻海势。 -
13.《魏倅和銛老一诗因次其韵》 宋·王炎
俯为生灵与虏和,君王何忍愤挥戈。
信行塞外还交聘,人在军中可雅歌。
金帛莫嫌今重弗,丁黄将见岁加多。
汉淮千里惟青草,乘此屯田可就麽。 -
14.《胡人走马行》 宋·孔武仲
天街极目如平水,胡人走马天街裹。
南宫宴罢晚色深,宿雨初乾尘不起。
胡巾满插汉京花,胡鞍一簇浓如霞。
千蹄撇过在顷刻,闪电飞星不留迹。 -
15.《哭肯堂赵公拟老杜八哀体》 宋·方回
飞鸿离鱼网,玉石有俱焚。
冥冥岂无志,鬼物妒玙璠。
今代赵广汉,谁欤哀王孙。
粹然东南稟,顽薄推廉敦。 -
16.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
17.《恨赋》 南北朝·江淹
试望平原,蔓草萦骨,拱木敛魂。
人生到此,天道宁论?于是仆本恨人,心惊不已。
直念古者,伏恨而死。
至如秦帝按剑,诸侯西驰。 -
18.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
19.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
20.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。