-
1.《句》 宋·章得象
天面长虹一鉴痕,直通南北两山春。
-
2.《景和尚号石庵》 宋·释智愚
空岩为怀薜萝门,天巧浑无斧鉴痕。
花鸟不来云自合,竖拳消息与谁论。 -
3.《依韵和达观文鉴雨中见怀》 宋·梅尧臣
出浦候波平,石尤风未止。
密雨长蒲牙,轻泥随燕子。
寒侵远客衣,岸起新痕水。
各各欲还山,还山能几里。 -
4.《鉴崖》 宋·文同
层崖莹青瑶,泠滑不可扪。
秋光发净照,林影摇晴暾。
飞瀑涤吟肺,垂萝清饮魂。
惟忧渍愁霖,碎藓来相痕。 -
5.《鉴空阁》 宋·李昴英
鉴空阁上赏僧轩,只树深开不二门。
一水横流界平野,数峰突起补前村。
舟来舟去人多事,潮落潮生岸有痕。
镇日长閒输老衲,倚筇独坐古榕根。 -
6.《片玉篇》 唐·钱起
至宝未为代所奇,韫灵示璞荆山陲。
独使虹光天子识,不将清韵世人知。
世人所贵惟燕石,美玉对之成瓦砾。 -
7.《去杭州(送王师范)》 唐·元稹
房杜王魏之子孙,虽及百代为清门。
骏骨凤毛真可贵,冈头泽底促足论。
去年江上识君面,爱君风貌情已敦。 -
8.《句》 唐·段成式
高谈敬风鉴,古貌怯冰棱。
(以下见《海录碎事》)
虱暴妨归梦,虫喧彻曙更。
梦里思甘露,言中惜惠灯。 -
9.《陈情献中丞》 唐·喻坦之
孤拙竟何营,徒希折桂名。
始终谁肯荐,得失自难明。
贡乏雄文献,归无瘠土耕。
沧江长发梦,紫陌久惭行。 -
10.《春闺辞二首》 唐·李中
尘昏菱鉴懒修容,双脸桃花落尽红。
玉塞梦归残烛在,晓莺窗外啭梧桐。
边无音信暗消魂,茜袖香裙积泪痕。
海燕归来门半掩,悠悠花落又黄昏。 -
11.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
12.《古镜》 唐·若虚
轩后红炉独铸成,藓痕磨落月轮呈。
万般物象皆能鉴,一个人心不可明。
匣内乍开鸾凤活,台前高挂鬼神惊。
百年肝胆堪将比,只怕看频素发生。 -
13.《满江红(仙吕)》 宋·周邦彦
昼日移阴,揽衣起、春帷睡足。
临宝鉴、绿云撩乱,未忺妆束。
蝶粉蜂黄都褪了,枕痕一线红生肉。
背画栏、脉脉悄无言,寻棋局。 -
14.《满江红(仙吕)》 宋·周邦彦
昼日移阴,揽衣起、春帷睡足。
临宝鉴、绿云撩乱,未忺妆束。
蝶粉蜂黄都褪了,枕痕一线红生肉。
背画栏、脉脉悄无言,寻棋局。 -
15.《喜迁莺(癸酉岁元宵与绍兴守曹景游)》 宋·史浩
征鸿回北。
正雪洗烧痕,千岩匀绿。
鱼纵新漪,梅繁断岸,春到鉴湖一曲。
满城绣帘珠幌,暖响聒天丝竹。 -
16.《念奴娇》 宋·石孝友
闷红颦翠,惜流年、忍对艳阳时节。
白玉楼成人去后,两地音尘都绝。
鸾鉴分飞,梦云零乱,欢意今衰飒。
墨痕红淡,忆曾题遍红叶。 -
17.《水龙吟(六月宴双溪)》 宋·吴泳
修篁翠葆人家,分明水鉴光中住。
就中得要,危亭瞰渌,小桥当路。
一榻桃笙,半窗竹简,清凉如许。
纵武陵佳丽,若耶深窈,那得似、双溪趣。 -
18.《浣溪沙》 宋·陈允平
约臂金圆隐绛缯。
枕痕斜印曲花藤。
玉肌娇软莹如冰。
护日帘栊迷晓梦,舞风琼佩弄秋声。
倦妆鸾鉴不忄欠凭。 -
19.《古柟歌用严郑公韵》 宋·赵善期
秀挹奇峰佳客对,凌空下视孤鸿背。
夜□云□起山根,老蛟飞出崖裂痕。
高高不放行云度,鸟语去来分晓暮。
直疑种是万年枝,定应叶渍三危露。 -
20.《纪圣诗》 宋·宋祁
沙麓披祥牒,金刀袭裔昆。
嫔虞冠妫汭,生子首姜嫄。
自昔仪椒壶,乘时正翟轩。
袆褕躬象服,黄老好名言。