-
81.《桂隐纪咏·高寒堂》 宋·张镃
下瞰东邻寺,钟声殷两山。
贪吟尝忍冷,薄夜不知还。 -
82.《潇湘八景图·烟寺晚钟》 宋·叶茵
冥蒙一抹笼峥嵘,峥嵘深处传疏声。
溪横石槎低欲折,隐约前村通去程。
万里征夫不知宿,数尽飞鸦栖古木。
输与中边三四僧,枯藤挑云归佛屋。 -
83.《隐者山房》 明·张羽
一龛俱绝顶,门外众山横。
池小鱼能活,庭荒草乱生。
窗虚延月色,林远隔钟声。
俗客不得到,主人无送迎。 -
84.《灵隐寺行呈伏虎岩》 宋·方回
蓬莱水浅尘几扬,历劫不动此道场。
黄金何年佛氏土,白云自古仙人乡。
吾故不能知鸿荒,尝闻许由避陶唐。
南巡会稽忆夏后,西渡浙水传秦皇。 -
85.《次前韵将归隐黄山》 宋·方回
我家黄山百里远,两峰插天翠如剪。
归心久落故溪云,柁转不由船不转。
采茶斸药呼邻翁,藉草地宽何不容。
挟兔园册教儿童,菜饱无异禄万钟。
底须太史占星聚,世人寻觅无知处。
海内故人脱相思,江东渭北空云树。 -
86.《赠吴德秀隐士用来韵》 宋·李复
不计无成与有成,但能偿足百年心。
喜营美酿多栽秫,广蓄奇书尽散金。
三代遗文钟鼎古,五湖秋意画图深。
超然真趣谁能识,目送孤鸿抚素琴。 -
87.《题宋学古九天玄女数自云其师钟尧臣得之襄城》 宋·陆文圭
天九积阳数,玄女夫何为。
广陵亦健将,乃惑一用之。
彼术信诞谩,此遇尤希奇。
珍重柳下翁,仙隐未可知。 -
88.《赠隐僧》 宋·释文珦
高僧成独往,古路少人过。
切柏贞心在,看山静意多。
清钟生响答,空翠与云和。
不解相随住,其如白发何。 -
89.《出越城访归隐庵主人》 宋·释文珦
何事相寻向此游,入城不似出城幽。
山於屋外参差见,水到门前款曲流。
树腹半空栖伏翼,竹梢初动蔓牵牛。
分明记得前回过,斜月疎钟到客舟。 -
90.《题牧隐二首》 宋·袁说友
钟鼎山林志则均,未须牧隐卧漳滨。
要令天下归吾牧,莫为牛羊遽绝人。 -
91.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
92.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。 -
93.《和洗掾登城南坂望京邑》 唐·袁朗
二华连陌塞,九陇统金方。
奥区称富贵,重险擅雄强。
龙飞灞水上,凤集岐山阳。
神皋多瑞迹,列代有兴王。 -
94.《石镜寺》 唐·卢照邻
古墓芙蓉塔,神铭松柏烟。
鸾沉仙镜底,花没梵轮前。
铢衣千古佛,宝月两重圆。
隐隐香台夜,钟声彻九天。 -
95.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
96.《雅琴篇》 唐·司马逸客
亭亭峄阳树,落落千万寻。
独抱出云节,孤生不作林。
影摇绿波水,彩绚丹霞岑。
直干思有托,雅志期所任。 -
97.《戏赠张五弟諲三首(时在常乐东园,走笔成)》 唐·王维
吾弟东山时,心尚一何远。
日高犹自卧,钟动始能饭。
领上发未梳,妆头书不卷。
清川兴悠悠,空林对偃蹇。 -
98.《宿莹公禅房闻梵》 唐·李颀
花宫仙梵远微微,月隐高城钟漏稀。
夜动霜林惊落叶,晓闻天籁发清机。
萧条已入寒空静,飒沓仍随秋雨飞。
始觉浮生无住著,顿令心地欲皈依。 -
99.《苏十三瞻登玉泉寺峰入寺中见赠作》 唐·储光羲
庆门叠华组,盛列钟英彦。
贞信发天姿,文明叶邦选。
为情贵深远,作德齐隐见。
别业在春山,怀归出芳甸。 -
100.《同张侍御鼎和京兆萧兵曹华岁晚南园》 唐·储光羲
公府传休沐,私庭效陆沉。
方知从大隐,非复在幽林。
阙下忠贞志,人间孝友心。
既将冠盖雅,仍与薜萝深。