-
101.《龙门八咏·石楼》 唐·刘长卿
隐隐见花阁,隔河映青林。
水田秋雁下,山寺夜钟深。
寂寞群动息,风泉清道心。 -
102.《登东海龙兴寺高顶望海,简演公》 唐·刘长卿
朐山压海口,永望开禅宫。
元气远相合,太阳生其中。
豁然万里馀,独为百川雄。
白波走雷电,黑雾藏鱼龙。 -
103.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
104.《寻香山湛上人》 唐·孟浩然
朝游访名山,山远在空翠。
氛氲亘百里,日入行始至。
杖策寻故人,解鞭暂停骑。
石门殊豁险,篁径转森邃。 -
105.《夜归鹿门山歌/夜归鹿门歌》 唐·孟浩然
山寺钟鸣昼已昏,渔梁渡头争渡喧。
人随沙岸向江村,余亦乘舟归鹿门。
鹿门月照开烟树,忽到庞公栖隐处。
岩扉松径长寂寥,惟有幽人自来去。 -
106.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
107.《下途归石门旧居》 唐·李白
吴山高,越水清,握手无言伤别情。
将欲辞君挂帆去,离魂不散烟郊树。
此心郁怅谁能论,有愧叨承国士恩。
云物共倾三月酒,岁时同饯五侯门。 -
108.《冬夜宿仙游寺南凉堂,呈谦道人》 唐·岑参
太乙连太白,两山知几重。
路盘石门窄,匹马行才通。
日西倒山寺,林下逢支公。
昨夜山北时,星星闻此钟。 -
109.《送虞城刘明府谒魏郡苗太守》 唐·高适
天官苍生望,出入承明庐。
肃肃领旧藩,皇皇降玺书。
茂宰多感激,良将复吹嘘。
永怀一言合,谁谓千里疏。 -
110.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
111.《往在》 唐·杜甫
往在西京日,胡来满彤宫。
中宵焚九庙,云汉为之红。
解瓦飞十里,繐帷纷曾空。
疚心惜木主,一一灰悲风。 -
112.《大觉高僧兰若(和尚去冬往湖南)》 唐·杜甫
巫山不见庐山远,松林兰若秋风晚。
一老犹鸣日暮钟,诸僧尚乞斋时饭。
香炉峰色隐晴湖,种杏仙家近白榆。
飞锡去年啼邑子,献花何日许门徒。 -
113.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
114.《院中晚晴怀西郭茅舍》 唐·杜甫
幕府秋风日夜清,澹云疏雨过高城。
叶心朱实看时落,阶面青苔先自生。
复有楼台衔暮景,不劳钟鼓报新晴。
浣花溪里花饶笑,肯信吾兼吏隐名。 -
115.《秋日荆南述怀三十韵》 唐·杜甫
昔承推奖分,愧匪挺生材。
迟暮宫臣忝,艰危衮职陪。
扬镳随日驭,折槛出云台。
罪戾宽犹活,干戈塞未开。 -
116.《药堂秋暮》 唐·钱起
隐来未得道,岁去愧云松。
茅屋空山暮,荷衣白露浓。
唯怜石苔色,不染世人踪。
潭静宜孤鹤,山深绝远钟。
有时丹灶上,数点彩霞重。
勉事壶公术,仙期待赤龙。 -
117.《送李兵曹赴河中》 唐·钱起
能荷钟鼎业,不矜纨绮荣。
侯门三事后,儒服一书生。
昔志学文史,立身为士英。
骊珠难隐耀,皋鹤会长鸣。 -
118.《初晴抱琴登马退山对酒望远醉后作》 唐·独孤及
年长心易感,况为忧患缠。
壮图迫世故,行止两茫然。
王旅方伐叛,虎臣皆被坚。
鲁人著儒服,甘就南山田。 -
119.《和郑少尹祭中岳寺北访萧居士越上方》 唐·皇甫冉
肃寺祠灵境,寻真到隐居。
夤缘幽谷远,萧散白云馀。
晚节持僧律,他年著道书。
海边曾狎鸟,濠上正观鱼。 -
120.《题清源寺(即王右丞故宅)》 唐·耿湋
儒墨兼宗道,云泉隐旧庐。
盂城今寂寞,辋水自纡馀。
内学销多累,西林易故居。
深房春竹老,细雨夜钟疏。
陈迹留金地,遗文在石渠。
不知登座客,谁得蔡邕书。