-
1.《咏怀二首》 唐·杜甫
人生贵是男,丈夫重天机。
未达善一身,得志行所为。
嗟余竟轗轲,将老逢艰危。
胡雏逼神器,逆节同所归。 -
2.《伤春五首(巴阆僻远伤春罢始知春前已收宫阙)》 唐·杜甫
天下兵虽满,春光日自浓。
西京疲百战,北阙任群凶。
关塞三千里,烟花一万重。
蒙尘清路急,御宿且谁供。 -
3.《赠零陵僧(一作《怀素上人草书歌》)》 唐·苏涣
张颠没在二十年,谓言草圣无人传。
零陵沙门继其后,新书大字大如斗。
兴来走笔如旋风,醉后耳热心更凶。 -
4.《小儿诗》 唐·路德延
情态任天然,桃红两颊鲜。
乍行人共看,初语客多怜。
臂膊肥如瓠,肌肤软胜绵。
长头才覆额,分角渐垂肩。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《沁园春》 唐·吕岩
七返还丹,在我先须,炼已待时。
正一阳初动,中宵漏永,温温铅鼎,光透帘帏。
造化争驰,虎龙交媾, -
7.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
8.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
9.《西江月(中吕宫)》 宋·张先
体态看来隐约,梳妆好是家常。
檀槽初抱更安详。
立向尊前一行。
小打登钩怕重,尽缠绣带由长。
娇春莺舌巧如簧。
飞在四条弦上。 -
10.《梦杨州》 宋·秦观
晚云收。
正柳塘、烟雨初休。
燕子未归,恻恻轻寒如秋。
小阑外、东风软,透绣帏、花蜜香稠。 -
11.《千秋岁(外姑生日)》 宋·赵彦端
柏舟高躅。
晚岁宜遐福。
门户壮,疏汤沐。
青袍围白发,瑞锦缠犀轴。 -
12.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
13.《放言五首·其二》 唐·白居易
世途倚伏都无定,尘网牵缠卒未休。
祸福回还车轮毂,荣枯反覆手藏钩。
龟灵未免刳肠患,马失应无折足忧。
不信请看弈棋者,输赢须待局终头。 -
14.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
15.《江城子 中州乐府》 元·冯子翼
胭脂坡上月如钩。
问青楼。
觅温柔。
庭院深沈,窗户掩清秋。 -
16.《跋林学士宋聊帖》 宋·五迈
朝为一旅人,暮推拾九官。
趾高气且浮,反面视孤寒。
昔闻韩魏公,义风塞人寰。
赤舄坐书锦,有客排其关。 -
17.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
18.《放言五首 并序》 唐·白居易
元九在江陵时,有《放言》长句诗五首,韵高
而体律,意古而词新。
予每咏之,甚觉有味,虽前辈深于诗者,未有此作。 -
19.《夜梦?并引?》 宋·苏轼
七月十三日,至儋州十馀日矣,澹然无一事。
学道未至,静极生愁,夜梦如此,不免以书自怡。
夜梦嬉游童子如,父师检责惊走书。
计功当毕《春秋》余,今乃始及桓庄初。 -
20.《用前韵答西掖诸公见和》 宋·苏轼
双猊蟠础龙缠栋,金井辘轳鸣晓瓮。
小殿垂帘白玉钩,大宛立仗青丝鞚。
风驭宾天云雨隔,孤臣忍泪肝肠痛。
羡君意气风生坐,落笔纵横盘走汞。