-
1.《银青制劄帖赞》 宋·岳珂
先王笔法源于苏,奕然世全繇庭趋。
奁中手泽他岂无,义与事比当特书。
巨编剪取删繁芜,盛心端可传遗孤。
百年小楷照乘珠,为问汗青谁董狐。 -
2.《傅银青挽词二首》 宋·苏辙
名自乌台发,恩从凤沼深。
盐梅和众口,金玉比诚心。
澹泊平生事,弥留一病侵。
遗言自无憾,朝野为沾襟。 -
3.《傅银青挽词二首》 宋·苏辙
丹旐国西门,茅庐济水深。
官清贫似旧,名重殁犹存。
台阁传遗懿,交游拭泪痕。
君恩不改故,延赏遍诸孙。 -
4.《银青清白颂语赞》 宋·岳珂
呜呼死生,如一旦暮。
达观其大,等视来去。
如古之圣贤,所谓曳杖山木之歌,启手渊冰之语,其皆超然知所处矣。
手泽之存,慨其孺慕。
赞诗不文,以配陟岵。 -
5.《中书侍郎赠银青光禄大夫傅钦之挽辞三首》 宋·苏颂
贾傅少驰誉,平津晚遘时。
生贤不俾寿,造物孰能知。
故事留乌府,清规载凤池。
上思杨绾直,当扆屡嗟咨。 -
6.《中书侍郎赠银青光禄大夫傅钦之挽辞三首》 宋·苏颂
璞玉浑金量,经邦论道贤。
肖形真间气,委蜕欻终天。
繐帐群公奠,楹书奕世传。
云谁哭之恸,庆历老同年。 -
7.《中书侍郎赠银青光禄大夫傅钦之挽辞三首》 宋·苏颂
平生出处与迍通,五十年中事事同。
晚岁金门陪末议,一朝华箦见将终。
晋贤已失苍生望,鲁国还嗟我道穷。
衰病无因送归绋,商声聊复寄深衷。 -
8.《龙图阁学士赠银青光禄大夫滕元发挽辞二首》 宋·苏颂
逸气雄词昔自将,文场独立见轩昂。
飞腾正近烟霄路,献纳尝依日月光。
去国丹心那易折,临州惠爱想难忘。
盖棺未毕经纶志,精爽犹应在帝乡。 -
9.《龙图阁学士赠银青光禄大夫滕元发挽辞二首》 宋·苏颂
大器何妨更晚成,当年师友尽豪英。
高谈每及功名际,壮志元无宠辱惊。
天上玉楼须作记,人间白日睹佳城。
伤心宿草东吴路,云水凄凉万古情。 -
10.《虞美人·银床淅沥青梧老》 清·纳兰性德
银床淅沥青梧老,屧粉秋蛩扫。
采香行处蹙连钱,拾得翠翘何恨不能言。
回廊一寸相思地,落月成孤倚。
背灯和月就花阴,已是十年踪迹十年心。 -
11.《送张幼初之京振衣鸣玉上青霄,银汉清秋转斗》 明·危素
北阙飞龙天杳杳,南云归雁路迢迢。
朝登华岳风生腋,夜饮滦河月入瓢。
水竹清虚好真馆,刘安有赋为相招。