-
41.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
42.《八声甘州(再用韵述怀)》 宋·何梦桂
自辽东鹤去,算何人、插得翅能飞。
笑平生错铸,儒冠误识,者也焉之。
谩道寒蚕冰底,瓮茧解成丝。
何许丝千丈,补得龙衣。 -
43.《满庭芳(影)》 宋·杨樵云
只道空烟,又疑流水,依依却是行云。
了然相对,又是梦纷纭。
半面春风图画,黄金在、难铸昭君。
溪桥断,梅花晴雪,端的白三分。 -
44.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
45.《澄碧堂》 元·唐珙
黄河一清三千年,行潦灭没昆仑源。
我当濯足万里外,却怪尘土生青天。
何如曹溪一滴水,太阿削平如砺砥。
三江五湖不敢流,沧海无风清见底。 -
46.《越问·封疆》 宋·孙因
九州皆有山镇兮,职方氏独先会稽。
射祥光於斗分兮,占星纪於天倪。
牵牛炳其初躔兮,届须女之七度。
少阳当其正位兮,为万物之洁齐。 -
47.《满江红 次元复初韵》 未知·曹伯启
四十年间,问何似、古人方略。
时自笑、致身无策,疗贫无药。
世事从来如意少,宦情已比当年薄。
更不须、勋业镜中看,今非昨。 -
48.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
49.《有议袁蒙斋者》 宋·戴复古
世上苦无公是非,讥评人物信犹疑。
镜中妍丑无私照,棋上高低有误时。
怀古尚馀乔木在,伤春唯许落花知。
黄金可办将何用,铸出当年钟子期。 -
50.《题騕褭图》 宋·秦观
双瞳夹镜权协月,尾鬣萧森泽於发。
鞍衔不施缰复脱,旁无驭著气腾越。
地如砥平丘陇灭,天寒日暮抱饥渴。
骧首号鸣思一发,超轶绝尘人恍忽。 -
51.《山居戏题》 宋·陆游
海山缥缈斸云痀,扫地焚香悦性灵。
嫩白半瓯尝日铸,硬黄一卷学兰亭。
衰颜冉冉临清镜,华发萧萧倚素屏。
尊酒不空身见在,莫争天上少微星。 -
52.《赠林碧鉴相士》 宋·文天祥
咸阳宫中四尺镜,照人五臟何炯炯。
桑田沧海千馀年,百炼依然化为矿。
君从何处得此物,铸就双瞳敌秋月。
向来照心今照形,不事澜翻三寸舌。 -
53.《荆渚书怀》 宋·赵汝鐩
明镜明於月,白发白於雪。
月照雪转添,使人心断绝。
连年事行役,曾不须臾歇。
陟冈脚双茧,凌湖舟一叶。