-
1.《感镜》 唐·韦应物
铸镜广陵市,菱花匣中发。
夙昔尝许人,镜成人已没。
如冰结圆器,类璧无丝发。
形影终不临,清光殊不歇。
一感平生言,松枝树秋月。 -
2.《古镜歌》 唐·周匡物
轩辕铸镜谁将去,曾被良工泻金取。
明月中心桂不生,轻冰面上菱初吐。
蛟龙久无雷雨声,鸾凤空踏莓苔舞。
欲向高台对晓开,不知谁是孤光主。 -
3.《古镜歌》 唐·周匡物
轩辕铸镜谁将去,曾被良工泻金取。
明月中心桂不生,轻冰面上菱初吐。
蛟龙久无雷雨声,鸾凤空踏莓苔舞。
欲向高台对晓开,不知谁是孤光主。 -
4.《铸镜歌》 唐·龙护老人
盘龙盘龙,隐于镜中。
分野有象,变化无穷。
兴云吐雾,行雨生风。
上清仙子,来献圣聪。 -
5.《结交》 唐·孟郊
铸镜须青铜,青铜易磨拭。
结交远小人,小人难姑息。
铸镜图鉴微,结交图相依。
凡铜不可照,小人多是非。 -
6.《贺新郎(开禧丁卯端午中都借石林韵)》 宋·汪卓
贴子传新语。
问自来、翰林学士,几多人数。
或道江心空铸镜,或道艾人如舞。
或更道、冰盘消暑。 -
7.《端午感兴》 宋·文天祥
千金铸镜百神愁,功与当年禹服侔。
荆棘故宫魑魅走,空馀扬子水东流。 -
8.《千秋节赐群臣镜》 唐·李隆基
铸得千秋镜,光生百炼金。
分将赐群后,遇象见清心。
台上冰华澈,窗中月影临。
更衔长绶带,留意感人深。 -
9.《秦镜》 唐·张佐
楼上秦时镜,千秋独有名。
菱花寒不落,冰质夏长清。
龙在形难掩,人来胆易呈。
升台宜远照,开匣乍藏明。
皎色新磨出,圆规旧铸成。
愁容如可鉴,当欲拂尘缨。 -
10.《奉和虢州刘给事使君三堂新题二十一咏·镜潭》 唐·韩愈
非铸复非熔,泓澄忽此逢。
鱼虾不用避,只是照蛟龙。 -
11.《百炼镜-辨皇王鉴也》 唐·白居易
百炼镜,镕范非常规,日辰处所灵且祇.江心波上舟中铸,五月五日日午时。
琼粉金膏磨莹已,化为一片秋潭水。
镜成将献蓬莱宫,扬州长吏手自封。 -
12.《对镜吟》 唐·长孙佐辅
忆昔逢君新纳娉,青铜铸出千年镜。
意怜光彩固无瑕,义比恩情永相映。
每将鉴面兼鉴心,鉴来不辍情逾深。 -
13.《庐山石镜》 唐·鲍溶
东岩采薇人,岩际朝见月。
怪堕幽萝间,非时更澄彻。
绿萝就玉兔,再与高鸟歇。
清光照掌中,始悟石上发。 -
14.《咏镜》 唐·姚合
铸为明镜绝尘埃,翡翠窗前挂玉台。
绣带共寻龙口出,菱花争向匣中开。
孤光常见鸾踪在,分处还因鹊影回。
好是照身宜谢女,嫦娥飞向玉宫来。 -
15.《小古镜》 唐·项斯
字已无人识,唯应记铸年。
见来深似水,携去重于钱。
鸾翅巢空月,菱花遍小天。
宫中照黄帝,曾得化为仙。 -
16.《十离诗·镜离台》 唐·薛涛
铸泻黄金镜始开,初生三五月裴回。
为遭无限尘蒙蔽,不得华堂上玉台。 -
17.《古镜》 唐·若虚
轩后红炉独铸成,藓痕磨落月轮呈。
万般物象皆能鉴,一个人心不可明。
匣内乍开鸾凤活,台前高挂鬼神惊。
百年肝胆堪将比,只怕看频素发生。 -
18.《镜》 宋·杜樗隐
铸就揩磨不计工,岂量资质本顽铜。
面前毫发曾无隐,背后看来便不同。 -
19.《谢岳大用提举郎中寄茶果药物三首日铸茶》 宋·杨万里
瓷瓶蜡纸印丹砂,日铸春风出使家。
白锦秋鹰微露爪,青瑶晓树未成芽。
松梢鼓吹汤翻鼎,瓯面云烟乳作花。
唤醒老夫江海梦,呼儿索镜整乌纱。 -
20.《赠镜湖相士》 宋·文天祥
五月五日扬子江心水,铸作道人双瞳子。
吾面碟子大,安用镜照二百里。