-
1.《锯解令》 宋·杨无咎
送人归后酒醒时,睡不稳、衾翻翠缕。
应将别泪洒西风,尽化作、断肠夜雨。
卸帆浦溆。
一种恓惶两处。
寻思却是我无情,便不解、寄将梦去。 -
2.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
3.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
言无展事,语不投机。
顶门著眼,颔下安眉。
圣凡路绝,事理俱非。
刀截春风,锯解称锤。
刀锯俱妙,明暗可追。
刀锯不尔,二破一亏。
阿呵呵,也大奇。
风卷怒涛天际阔,莫教断送老头皮。 -
4.《颂古五首》 宋·释守仁
锯解秤锤,油煎石磉。
两手擎来,有功者赏。 -
5.《过江州岸,回望庐山》 宋·杨万里
庐山山南刷铜绿,黄金锯解纯苍玉。
庐山山北泼蓝青,碧罗幛裹翡翠屏。
昨日山南身历遍,今朝山北舟中看。
山南是我所部民,山北是我乡中人。 -
6.《次韵观弟避难》 宋·陈著
北风行黑杀,东南天柱折。
忠臣锯解头,文士刀抉舌。
我亦走危途,腥埃蒙面铁。
攀缘极棱层,双跟迸皴血。 -
7.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
8.《颂古一百二十一首》 宋·释宗杲
问佛如何是,宗师即便酬。
称鎚将锯解,言外度迷流。 -
9.《峡哀》 唐·孟郊
昔多相与笑,今谁相与哀。
峡哀哭幽魂,噭噭风吹来。
堕魄抱空月,出没难自裁。
齑粉一闪间,春涛百丈雷。 -
10.《马诗二十三首》 唐·李贺
龙脊贴连钱,银蹄白踏烟。
无人织锦韂,谁为铸金鞭。
腊月草根甜,天街雪似盐。
未知口硬软,先拟蒺藜衔。 -
11.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
12.《西江月(和董令升燕宴分茶)》 宋·王之道
磨急锯霏琼屑,汤鸣车转羊肠。
一杯聊解水仙浆。
七日狂酲顿爽。
指点红裙劝坐,招呼岩桂分香。
看花不觉酒浮觞。
醉倒宁辞鼠量。 -
13.《括沁园春》 宋·林正大
大人先生,高怀逸兴,酒肉寓名。
纵幕天席地,居无庐室,以八荒为域,日月为扃。
贵介时豪,搢绅处士,未解先生酒适情。
徒劳尔,谩是非锋起,有耳谁听。 -
14.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
15.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
16.《次韵梁尉秦碑》 宋·莫济
六王失国四海归,秦皇东刻南巡碑。
法因史籀有增减,名与苍颉争飞驰。
自言功德可歌颂,黔首个个愚无知。
海神何故独拒命,风涛塞路蟠蛟螭。 -
17.《杨高士听弹琴》 宋·姚舜陟
我来请雨谒龙公,日脚已敛云冲融。
解衣盘礴暂小憩,清谈对此两相翁。
霏霏锯屑引意静,爇鼎忽闻弹丝桐。
少年水师貌颇古,十指捲袖如剥葱。 -
18.《东山顾命歌》 明·香严和尚
金陵有个奇男子,白手成家立纲纪。
不逢良女唤回头,几乎埋没红尘里。
叹浮生,只如此,参访明师求直指。
见说传灯录上人,志气冲天奋然起。 -
19.《拟寒山拾得二十首》 宋·王安石
人人有这个,这个没量大。
坐也坐不定,走也跳不过。
锯也解不解,鎚也打不破。
作马便搭鞍,作牛便推磨。
若问无眼人,这个是甚麽。
便遭伊缠绕,鬼窟里忍饿。 -
20.《感竹吟》 元·王冕
云溪老竹持苦节,玉质萧森出岩穴。
苍苍古色谁为摩?凛凛清风自然别。
劲直不肯降雪霜,潇洒不肯栖凤凰。
愿杀长身载经籍,要为吾道垂休光。