-
1.《松上老藤》 宋·孔武仲
古木已抑藏,长藤亦奇怪。
潜根苍藓中,矫尾青云外。
严严秋霜剥,悠悠夏景晒。
摧残复长养,缎练成老大。 -
2.《拟水西寺东峰亭九咏·垂涧藤》 宋·梅尧臣
涧深连石壁,石上生长藤。
孤猿来自熟,缘之下复登。
赖无樵人迹,且免束薪蒸。 -
3.《吕待制所居八咏·藤洞》 宋·王炎
空中一洞足清风,上有长藤翠蔓穠。
说与山灵护持取,苍皮瘦骨恐为龙。 -
4.《游南明山》 唐·唐彦谦
久闻南明山,共慕南明寺。
几度欲登临,日逐扰人事。
于焉偶闲暇,鸣辔忽相聚。
乘兴乐遨游,聊此托佳趣。 -
5.《游南明山》 唐·唐彦谦
久闻南明山,共慕南明寺。
几度欲登临,日逐扰人事。
于焉偶闲暇,鸣辔忽相聚。
乘兴乐遨游,聊此托佳趣。 -
6.《次颜博士游紫罗洞五首》 宋·李若水
长藤呵路多公侯,我辈不应来宦游。
平生游涎向云水,此心已往形独留。
黄沙霏霏乌帽底,三载长安饱尝此。
何如闲把一茎丝,坐钓澄江月明里。 -
7.《西天目高峰塔院》 明·冬谿泽公
千丈岩扉不易登,真身长綍最高层。
日中乍见驯檐鸟,云外时逢礼塔僧。
行道石边纷异草,挂衣松上绾长藤。
青年即有栖迟约,白首谁知尚未能。 -
8.《宿废普济寺》 明·李祯
青山行欲尽,深树见僧房。
云气千峰暝,秋声一院凉。
长藤悬破衲,脱叶覆空廊。
龙象黄金地,萧萧蔓草长。 -
9.《北园新斋成应赵王教诗》 南北朝·庾信
虹枌跂鸟翼。
山节拱兰枝。
画梁云气绕。
雕窗玉女窥。 -
10.《枢密府雪后作故韩氏子舍也》 宋·楼钥
平生好流水,雅欲临流赋。
涧谿或过之,眷眷不能去。
青山国故乡,不肯入城府。
宁知开八袠,重为寻故步。 -
11.《游城南十六首·楸树二首》 唐·韩愈
几岁生成为大树,一朝缠绕困长藤。
谁人与脱青罗帔,看吐高花万万层。
幸自枝条能树立,可烦萝蔓作交加。
傍人不解寻根本,却道新花胜旧花。 -
12.《望江南/忆江南》 宋·邵伯温
百尺长藤垂到地,千株乔木密参天。
只在郡城边。 -
13.《洞霄即事》 宋·巩丰
积藓青逾一寸痕,山灵守护几千春。
长藤横系岩边木,何日重来挂葛巾。 -
14.《扇画》 明·许相卿
远路归来已白头,丰厓犹似旧时秋。
长藤短褐行吟处,不道山翁是故侯。 -
15.《涧松》 宋·陆游
药出山来为小草,楸成树後困长藤。
涧松郁郁何劳叹,却是人间奈废兴。 -
16.《黄牛山》 元·王冕
招提万山底,古屋蔽烟霞。
密竹先秋意,长藤过夏花。
繁阴沉雨脚,清响漱云牙。
老衲眉如雪,相逢话作家。 -
17.《题赵松雪关北小景图》 元·王冕
小草丛丛出浅沙,坐歌无奈画图何。
长藤挂树春风少,老石敛云秋色多。
客子淡然忘岁月,王孙徒尔忆山河。
荒烟落日居庸道,几见毡车白马驮。 -
18.《寿安杂诗十首·寿安杂诗十首·喷玉泉》 宋·司马光
苍崖双起秋云齐,乱峰迸出如攒犀。
石棱涩不容马蹄,下马步入荆榛豀。
瀑泉沃雪拖白霓,落潭横引成清溪。
老木长藤咫尺迷,兴兰欲出忘东西。 -
19.《少室南原》 元·元好问
地僻人烟断,山深鸟语哗。
清溪鸣石齿,暖日长藤芽。
绿映高低树,红迷远近花。
林间见鸡犬,直拟是仙家。 -
20.《秋日饮郑州宋园示管城簿周正叔》 宋·邵雍
二都相去四百里,中有名园属宋家。
古木参天罗剑戟,长藤垂地走龙蛇。
我来游日逢秋杪,君为开筵对晚花。
饮散竹轩微雨后,凌晨归路起栖鸦。