-
81.《题高云客舍》 唐·皇甫冉
孤兴日自深,浮云非所仰。
窗中西城峻,树外东川广。
晏起簪葛巾,闲吟倚藜杖。
阮公道在醉,庄子生常养。 -
82.《秋夜寄皇甫冉郑丰》 唐·刘方平
洛阳清夜白云归,城里长河列宿稀。
秋后见飞千里雁,月中闻捣万家衣。
长怜西雍青门道,久别东吴黄鹄矶。
借问客书何所寄,用心不啻两乡违。 -
83.《蝉鸣一篇五章》 唐·宋华
蝉其鸣矣,于彼疏桐。
庇影容迹,何所不容。
嘒嘒其长,永托于风。 -
84.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
85.《感怀二首》 唐·戴叔伦
尺帛无长裁,浅水无长流。
水浅易成枯,帛短谁人收。
人生取舍间,趋竞固非优。
旧交迹虽疏,中心自云稠。 -
86.《奉赠苗员外》 唐·李端
朱户敞高扉,青槐碍落晖。
八龙承庆重,三虎递朝归。
坐竹人声绝,横琴鸟语稀。
花惭潘岳貌,年称老莱衣。
叶暗新樱熟,丝长粉蝶飞。
应怜鲁儒贱,空与故山违。 -
87.《杂言和常州李员外副使春日戏题十首》 唐·权德舆
随风柳絮轻,映日杏花明。
无奈花深处,流莺三数声。
兰桡画舸转花塘,水映风摇路渐香。
任兴不知行近远,更怜微月照鸣榔。 -
88.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
89.《鸣雁》 唐·韩愈
嗷嗷鸣雁鸣且飞,穷秋南去春北归。
去寒就暖识所依,天长地阔栖息稀。
风霜酸苦稻粱微,毛羽摧落身不肥。 -
90.《和太原郑中丞登龙兴寺阁》 唐·欧阳詹
青窗朱户半天开,极目凝神望几回。
晋国颓墉生草树,皇家瑞气在楼台。
千条水入黄河去,万点山从紫塞来。
独恨侍游违长者,不知高意是谁陪。 -
91.《法华寺石门精舍三十韵》 唐·柳宗元
拘情病幽郁,旷志寄高爽。
愿言怀名缁,东峰旦夕仰。
始欣云雨霁,尤悦草木长。
道同有爱弟,披拂恣心赏。 -
92.《送春词》 唐·刘禹锡
昨来楼上迎春处,今日登楼又送归。
兰蕊残妆含露泣,柳条长袖向风挥。
佳人对镜容颜改,楚客临江心事违。
万古至今同此恨,无如一醉尽忘机。 -
93.《赋得失群鹤》 唐·吕温
杳杳冲天鹤,风排势暂违。
有心长自负,无伴可相依。
万里宁辞远,三山讵忆归。
但令毛羽在,何处不翻飞。 -
94.《远游》 唐·孟郊
慈乌不远飞,孝子念先归。
而我独何事,四时心有违。
江海恋空积,波涛信来稀。
长为路傍食,著尽家中衣。 -
95.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
96.《离妇》 唐·张籍
十载来夫家,闺门无瑕疵。
薄命不生子,古制有分离。
托身言同穴,今日事乖违。
念君终弃捐,谁能强在兹。 -
97.《景申秋八首》 唐·元稹
年年秋意绪,多向雨中生。
渐欲烟火近,稍怜衣服轻。
咏诗闲处立,忆事夜深行。
濩落寻常惯,凄凉别为情。 -
98.《景申秋八首》 唐·元稹
年年秋意绪,多向雨中生。
渐欲烟火近,稍怜衣服轻。
咏诗闲处立,忆事夜深行。
濩落寻常惯,凄凉别为情。 -
99.《和答诗十首·和阳城驿》 唐·白居易
商山阳城驿,中有叹者谁。
云是元监察,江陵谪去时。
忽见此驿名,良久涕欲垂。
何故阳道州,名姓同于斯。 -
100.《李夫人-鉴嬖惑也》 唐·白居易
汉武帝,初丧李夫人。
夫人病时不肯别,死后留得生前恩。
君恩不尽念未已,甘泉殿里令写真。
丹青画出竟何益,