-
121.《和友人喜相遇十首》 唐·李咸用
为儒自愧已多年,文赋歌诗路不专。
肯信披沙难见宝,只怜苫草易成编。
燕昭寤寐常求骏,郭隗寻思未是贤。 -
122.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
123.《忆九华》 唐·罗隐
九华巉崒荫柴扉,长忆前时此息机。
黄菊倚风村酒熟,绿蒲低雨钓鱼归。
干戈已是三年别,尘土那堪万事违。
回首佳期恨多少,夜阑霜露又沾衣。 -
124.《自贻》 唐·郑谷
饮筵博席与心违,野眺春吟更是谁。
琴有涧风声转淡,诗无僧字格还卑。
恨抛水国荷蓑雨,贫过长安樱笋时。
头角俊髦应指笑,权门踪迹独差池。 -
125.《宫柳》 唐·韩偓
莫道秋来芳意违,宫娃犹似妒蛾眉。
幸当玉辇经过处,不怕金风浩荡时。
草色长承垂地叶,日华先动映楼枝。
涧松亦有凌云分,争似移根太液池。 -
126.《恨》 唐·徐夤
事与时违不自由,如烧如刺寸心头。
乌江项籍忍归去,雁塞李陵长系留。
燕国飞霜将破夏,汉宫纨扇岂禁秋。
须知入骨难销处,莫比人间取次愁。 -
127.《恨》 唐·徐夤
事与时违不自由,如烧如刺寸心头。
乌江项籍忍归去,雁塞李陵长系留。
燕国飞霜将破夏,汉宫纨扇岂禁秋。
须知入骨难销处,莫比人间取次愁。 -
128.《将归钟陵留赠南海李尚书》 唐·陈陶
楚国有田舍,炎州长梦归。
怀恩似秋燕,屡绕玉堂飞。
越酒岂不甘,海鱼宁无肥。
山裘醉歌舞,事与初心违。 -
129.《宿茅山寄舍弟》 唐·徐铉
茅许禀灵气,一家同上宾。
仙山空有庙,举世更无人。
独往诚违俗,浮名亦累真。
当年各自勉,云洞镇长春。 -
130.《侍宴赋得归雁》 唐·徐铉
夜静群动息,翩翩一雁归。
清音天际远,寒影月中微。
何处云同宿,长空雪共飞。
阳和常借便,免与素心违。 -
131.《奉酬度支陈员外》 唐·徐铉
古来贤达士,驰鹜唯群书。
非礼誓弗习,违道无与居。
儒家若迂阔,遂将世情疏。
吾友嗣世德,古风蔼有馀。
幸遇汉文皇,握兰佩金鱼。
俯视长沙赋,凄凄将焉如。 -
132.《古意》 唐·崔萱
灼灼叶中花,夏萎春又芳。
明明天上月,蟾缺圆复光。
未如君子情,朝违夕已忘。
玉帐枕犹暖,纨扇思何长。
愿因西南风,吹上玳瑁床。
娇眠锦衾里,展转双鸳鸯。 -
133.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
134.《送人归乡》 唐·尚颜
多才与命违,末路忆柴扉。
白发何人问,青山一剑归。
晴烟独鸟没,野渡乱花飞。
寂寞长亭外,依然空落晖。 -
135.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
136.《霅溪夜宴诗(屈大夫歌)》 唐·水神
凤鶱鶱以降瑞兮,患山鸡之杂飞。
玉温温以呈器兮,因碔砆之争辉。
当侯门之四辟兮,墐嘉谟之重扉。 -
137.《过南城县麻姑山》 唐·崔橹
似前如却玉堆堆,薄带轻烟翠好裁。
斜倚兔钩孤影伴,校低仙掌一头来。
盘疑虎伏形难写,展认龙拏势未回。 -
138.《河传》 唐·温庭筠
江畔,相唤。
晓妆鲜,仙景个女采莲。
请君莫向那岸边。
少年,好花新满船¤ -
139.《定风波》 唐·李珣
志在烟霞慕隐沦,功成归看五湖春。
一叶舟中吟复醉,云水,此时方认自由身¤
花岛为邻鸥作侣,深处,经年不见市朝人。 -
140.《送归客》 唐·司马扎
多才与命违,末路隐柴扉。
白发何人问,青山一剑归。
晴烟独鸟没,野渡乱花飞。
寂寞长亭外,依然空落晖。