-
1.《凤凰陂》 宋·孔武仲
长陂寂寞断鸱鸦,浩浩春风马鬣斜。
待得春霖添水满,只应从此却还家。 -
2.《晓行板桥村》 明·荪谷
水关西路听鸡鸣,岭月初沉晓雾平。
人响间闻茅店语,马蹄连上板桥声。
悠悠渐喜乡山近,琐琐偏知旅态生。
更下长陂说徒侣,天明须趁及先行。 -
3.《牧牛儿》 宋·陆游
南村牧牛儿,赤脚踏牛立,衣穿江风冷,笠败山雨急。
长陂望若远,隘巷忽相及。
儿归牛入栏,烟火茆檐湿。 -
4.《近村》 宋·陆游
家居每思出,出亦无与游。
江山岂不佳,乃复生我愁。
不如适近村,家家业农畴。
深巷鸣鸡犬,长陂下羊牛。 -
5.《信手翻古人诗随所得次韵夜坐除夜沐浴》 宋·陆游
病起瘦可惊,崚嶒夜窗影。
八十遂当至,何止践衰境。
食箪幸能尽,药裹亦已屏,汲泉煮日铸,舌本味方永。
士苦不自晦,常若锥见颖。
叔度独何人,长陂渺千顷。 -
6.《同道通师之香林马上》 宋·贺铸
冰霜节候迟,淮楚早春时。
白草风头急,黄云日脚垂。
鸟声投古戍,马力倦长陂。
吾有官箴畏,劳生尔浪为。 -
7.《野田行》 宋·梅尧臣
轻雷长陂水,农事乃及辰。
茅旌送山鬼,瓦鼓迎田神。
青皋暗藏雉,万木欣已春。
桑间偶耕者,谁复来问津。 -
8.《早禾田》 宋·赵文
雨雨不肯止,倒泻春江涛。
可怜龙公苦,甚我行路劳。
长陂不可涉,攀岭如猿猱。
忽然出夷旷,行人何滔滔。 -
9.《发蔡州》 宋·孔武仲
悠悠清晓历长陂,杨柳沟塍雁鹜池。
风色著人寒料峭,日光生野暖融怡。
鹤归云海心空在,雁度湖天力已疲。
客路驰驱元不定,西游应有再来时。 -
10.《送向和卿还京》 宋·杨时
江湖多秋风,惝恍夜不眠。
念子将北归,起视明星悬。
君平翠虯姿,耸身苍梧渊。
高步隘八区,凌风上青天。 -
11.《游秋浦白笴陂二首》 唐·李白
何处夜行好,月明白笴陂。
山光摇积雪,猿影挂寒枝。
但恐佳景晚,小令归棹移。
人来有清兴,及此有相思。 -
12.《任鄠令渼陂游眺》 唐·韦应物
野水滟长塘,烟花乱晴日。
氤氲绿树多,苍翠千山出。
游鱼时可见,新荷尚未密。
屡往心独闲,恨无理人术。 -
13.《赴南中留别褚七少府湖上林亭(一作刘长卿诗)》 唐·李嘉祐
种田东郭傍春陂,万事无情把钓丝。
绿竹放侵行径里,青山常对卷帘时。
纷纷花发门空闭,寂寂莺啼日更迟。
从此别君千万里,白云流水忆佳期。 -
14.《酬裴相公题兴化小池见招长句》 唐·白居易
为爱小塘招散客,不嫌老监与新诗。
山公倒载无妨学,范蠡扁舟未要追。
蓬断偶飘桃李径,鸥惊误拂凤凰池。
敢辞课拙酬高韵,一勺争禁万顷陂。 -
15.《山居雨霁即事(一作长孙佐辅诗)》 唐·张碧
结茅苍岭下,自与喧卑隔。
况值雷雨晴,郊原转岑寂。
出门看反照,绕屋残溜滴。
古路绝人行,荒陂响蝼蝈。 -
16.《长沙陪裴大夫夜宴》 唐·李群玉
东山夜宴酒成河,银烛荧煌照绮罗。
四面雨声笼笑语,满堂香气泛笙歌。
泠泠玉漏初三滴,滟滟金觞已半酡。
共向柏台窥雅量,澄陂万顷见天和。 -
17.《石门陂留辞从叔谟》 唐·贾岛
幽鸟飞不远,此行千里间。
寒冲陂水雾,醉下菊花山。
有耻长为客,无成又入关。
何时临涧柳,吾党共来攀。 -
18.《咏史诗·葛陂》 唐·胡曾
长房回到葛陂中,人已登真竹化龙。
莫道神仙难顿学,嵇生自是不遭逢。 -
19.《仆射陂晚望》 唐·罗邺
离人到此倍堪伤,陂水芦花似故乡。
身事未知何日了,马蹄唯觉到秋忙。
田园牢落东归晚,道路辛勤北去长。
却羡无愁是沙鸟,双双相趁下斜阳。 -
20.《奉陪陆使君长源、裴端公枢春游东西武丘寺》 唐·皎然
云水夹双刹,遥疑涌平陂。
入门见藏山,元化何由窥。
曳组探诡怪,停骢访幽奇。
情高气为爽,德暖春亦随。