-
201.《和唐使君秬古风二首》 宋·曾协
志士身许国,夫岂慕高爵。
感慨九重恩,领受千里托。
安边志获就,解印良亦乐。
厚禄弃千锺,壮气横六幕。 -
202.《次韵林子长岩桂》 宋·李洪
凉入千岩趣更幽,广寒月府恍神游。
断崖流水韵清古,冷雨凄风声凛秋。
要补离骚衙宋玉,岂期仙袂挹浮邱。
却思胜集湖边寺,搴取芳枝镇日留。 -
203.《重九道中怀长兄二首》 宋·廖行之
追欢那复少年时,老骥如今亦受羁。
白发惊人风落帽,黄花伴我岁寒枝。
谁能寻胜过元亮,自叹知音失子期。
点检胸中犹礧磈,强倾濁酒自哦诗。 -
204.《送林子长赴姑孰泮宫》 宋·虞俦
绿波风驶引征帆,九万扶摇入羽翰。
诗句最怜云不定,宦情况与月同寒。
襟期莫作别时恶,出处须留晚岁看。
漫道江东怀李白,清才应合在金銮。 -
205.《对隔壍梅赠斯远》 宋·赵蕃
梅开壍边勿渠陋,倚竹长年固成瘦。
风期唤得高人就,几度行看仍落齅。
是花佳处绝难摹,思虽宛转终不如。
我诗有愧渭南赵,君句自续东湖徐。 -
206.《谢知县丈相率泛舟且访寓舍并呈子畅兄》 宋·赵蕃
父老延见后,诏书宣布余。
临流具舟楫,散步辍车舆。
天气清而朗,物情和且舒。
聊为曲江饮,报此暮春初。 -
207.《赠耆英》 宋·赵蕃
用世故欲巧,拙者终近德。
人皆笑髯曾,我独长太息。
贫吾岂人为,问天天不痴。
君看松柏受,宁与春风期。 -
208.《咏蕙》 宋·赵蕃
莫与兰争长,风期本自同。
俱高汉赋上,并录楚词中。
斛种当书屋,篮移自佛宫。
更余千个竹,相与慰诗穷。 -
209.《补和李季允去秋所长寄凌霄观诗》 宋·魏了翁
天高山围坐,露下月满楼。
其间倚阑人,古今入双眸。
戒哉后时懊,通此先民忧。
匪缘冀求鱼,惧易或丧牛。 -
210.《长句简敬叟季仙兼呈端夫申父晦仲》 宋·刘学箕
士生樗散甘嘉遯,頫首衡敢尤怨。
良朋益友肯顾临,讲贯渐摩笃辨。
年来瘖哑瓶守口,俗子污人如避箭。
论交谩说笑金兰,厚貌深情半识讪。 -
211.《政仲留饮醉书长句》 宋·刘学箕
春归无计堪留连,川原暗绿屯云烟。
涓涓润谷声潺潺,夜来急雨春风颠。
天公知我爱山癖,晨光薄林晓日出。
浮阴扫尽山屹立,叠嶂层峦凝黛湿。 -
212.《黄鲁直诗稿帖赞》 宋·岳珂
句法之奇,日炼月锻。
鸟轻之过疾讵稳,驴上之推敲未判。
长吉这心欲呕,弥明之息犹鼾。
天巧呈露风期汗漫。
予方遡诗派而未能,所以掩斯卷而三叹也。 -
213.《苏道祖书简帖赞》 宋·岳珂
崇观太平,博雅汇征,秀出簪缨。
楚芈蜀刘,三英并辀,道祖其俦。 -
214.《再和》 宋·何梦桂
渴不待醴酒,行潦聊可挹。
寒不待羅襦,短布聊自织。
人生忘富贵,役役死尘迹。
天鸡报明晨,暮种送归夕。 -
215.《答胡苇杭》 宋·仇远
久矣相期物外游,长风吹不断闲愁。
两山翼翼青如舞,霜鬓颾颾白始休。
蕉鹿梦回天地枕,莼鲈兴到水云舟。
旧藏方镜明如月,看去看来又一秋。 -
216.《长思仙》 元·侯善渊
月华池。
浴灵龟。
口吐祥云化玉霓。
神光耀紫微。
昱朱衣。
蔽冰肌。
绰约随风天外飞。
琳宫自有期。 -
217.《黄梅》 宋·陈宓
来禽青李不待熟,杜上作酸能晚黄。
期与虀盐同事业,每因烟雨长风光。
丹心只有帝心识,苦口宁为众口尝。
掷弃道旁同敝帚,有人负鼎去干汤。 -
218.《次韵真歇和尚圆觉经颂一十四首·圆觉蔷萨章》 宋·释正觉
选场随手取标毬,长短期中入社流。
觉后绳绳机自脱,悟来密密类难收。
十分饱足雪山草,一色渐成露地牛。
风扫水天尘翳尽,芦华直照月明秋。 -
219.《吴文伯用李允蹈追字韵赠亦次答之》 宋·孙应时
鸡鸣市声起,冠盖日相追。
终然寡同调,千里怀风期。
忆从十年前,识君黄绢诃。
安知淮海来,得此埙箎吹。 -
220.《送郑季常赴大学正》 宋·杨时
驱车出西城,眷言与君违。
北顾临康衢,问子将焉之。
赤骥度渥洼,终当饮瑶池。
成都九轨道,一跃不可追。
浮尘暗荆棘,捷径行多迷。
长风战秋林,零露沾人衣。
青松不改柯,期子清霜时。