-
161.《岁暮江轩寄卢端公》 唐·赵嘏
积水生高浪,长风自北时。
万艘俱拥棹,上客独吟诗。
路以重湖阻,心将小谢期。
渚云愁正断,江雁重惊悲。 -
162.《寄山友长孙栖峤》 唐·贾岛
此时气萧飒,琴院可应关。
鹤似君无事,风吹雨遍山。
松生青石上,泉落白云间。
有径连高顶,心期相与还。 -
163.《长安冬夜书情》 唐·刘沧
上国栖迟岁欲终,此情多寄寂寥中。
钟传半夜旅人馆,鸦叫一声疏树风。
古巷月高山色静,寒芜霜落灞原空。
今来唯问心期事,独望青云路未通。 -
164.《长安逢友人》 唐·刘沧
上国相逢尘满襟,倾杯一话昔年心。
荒台共望秋山立,古寺多同雪夜吟。
风度重城宫漏尽,月明高柳禁烟深。
终期白日青云路,休感鬓毛霜雪侵。 -
165.《题兴善寺隋松院与人期不至》 唐·崔涂
青青伊涧松,移植在莲宫。
藓色前朝雨,秋声半夜风。
长闲应未得,暂赏亦难同。
不及禅栖者,相看老此中。 -
166.《长安冬日》 唐·杜荀鹤
近腊饶风雪,闲房冻坐时。
书生教到此,天意转难知。
吟苦猿三叫,形枯柏一枝。
还应公道在,未忍与山期。 -
167.《长安冬日》 唐·杜荀鹤
近腊饶风雪,闲房冻坐时。
书生教到此,天意转难知。
吟苦猿三叫,形枯柏一枝。
还应公道在,未忍与山期。 -
168.《秋日潘述自长城至霅上与昼公、汤评事游集累日…以寄之》 唐·皎然
离念非前期,秋风忽已至。
——潘述
芸黄众芳晚,摇荡居人思。
——皎然 -
169.《送李少府之任临邛》 唐·无可
邛南方作尉,调补一何卑。
发论唯公干,承家乃帝枝。
山长风袅栈,江荫石和澌。
旧井王孙宅,还寻独有期。 -
170.《劳山忆栖霞寺道素上人久期不至》 唐·皎然
远寺萧萧独坐心,山情自得趣何深。
泉声稍滴芙蓉漏,月影才分鹦鹉林。
满地云轻长碍屣,绕松风近每吹襟。
贪闲不记前心偈,念别聊为出世吟。
更待花开遍山雪,山山相似若为寻。 -
171.《拟长安春词》 唐·皎然
春信在河源,春风荡妾魂。
春歌杂鶗鴂,春梦绕轘辕。
春絮愁偏满,春丝闷更繁。
春期不可定,春曲懒新翻。 -
172.《拟长安春词》 唐·皎然
春信在河源,春风荡妾魂。
春歌杂鶗鴂,春梦绕轘辕。
春絮愁偏满,春丝闷更繁。
春期不可定,春曲懒新翻。 -
173.《定风波》 唐·孙光宪
帘拂疏香断碧丝,泪衫还滴绣黄鹂。
上国献书人不在,凝黛,晚庭又是落红时¤
春日自长心自促,翻覆,年来年去负前期。
应是秦云兼楚雨,留住,向花枝夸说月中枝。 -
174.《临江仙》 宋·王以宁
此理循环如引锯,春来百草菲菲。
道人一笑悟前非。
功名真长物,夕霭与朝霏。
梦褥清孙今禄隐,漫郎自许风期。
江楼景物得旬时。
平芜三百里,天阔夕阳迟。 -
175.《长相思》 宋·王之道
天四垂。
山四围。
山色天容入坐帷。
清风吹我衣。
湖水东,江水西。
东去西来无尽期。
不如君共伊。 -
176.《长相思》 宋·杨无咎
资坐客歌笑
急雨回风,淡云障日,乘闲携客登楼。
金桃带叶,玉李含朱,一尊同醉青州。
福善桥头。 -
177.《最高楼(闻前冈周氏旌表有期)》 宋·辛弃疾
君听取,尺布尚堪缝。
斗粟也堪舂。
人间朋友犹能合,古来兄弟不相容。
棣华诗,悲二叔,吊周公。 -
178.《水龙吟(丁未约诸叔父玩月,期而不至,时适台论)》 宋·李曾伯
举杯长揖常娥,高情怜我霜髯白。
婆娑树底,老蟾何物,千秋一色。
一镜高悬,肺肝洞烛,了无尘隔。
任忆千万里,同然玉界,都不管、天南北。 -
179.《春夏两相期(寿谢令人)》 宋·蒋捷
听深深、谢家庭馆。
东风对语双燕。
似说朝来,天上婺星光现。
金裁花诰紫泥香,绣里藤舆红茵软。 -
180.《齐天乐(客长安赋)》 宋·王易简
宫烟晓散春如雾。
参差护晴窗户。
柳色初分,汤香未冷,正是清明百五。
临流笑语。