-
1.《閒居杂兴六首》 宋·陈耆卿
稷契不明经,伊傅不决科。
方册镌勋名,千古光不磨。
百年等一死,自立须嵯峨。
啾啾候虫鸣,辛苦如之何。 -
2.《閒居杂兴六首》 宋·陈耆卿
墙西几筼筜,我昔手所种。
年来饱风露,锦绷纷错综。
种善如种竹,此语全擎诵。
眇然方寸间,仁不可胜用。 -
3.《閒居杂兴六首》 宋·陈耆卿
我不学楚人,滋兰以自馥。
亦未羡东陵,种瓜以混俗。
富贵自有时,贫贱宁可欲。
达则济四涨,穷则独善足。 -
4.《閒居杂兴六首》 宋·陈耆卿
狂飙卷春去,永日送夏来。
天地一剧戏,役人如婴孩。
借使长青春,人生能几回。
仰羡松心坚,雪里常崔嵬。 -
5.《閒居杂兴六首》 宋·陈耆卿
炉烟上疎棂,闭户白日静。
尧舜亦人耳,万善吾所性。
纸上空支离,言外独辉映。
一笑千载宽,此乐无终竟。 -
6.《閒居遣兴》 宋·韩元吉
著雨柔桑暗,吹风小麦齐。
江深涵日净,野阔并云低。
车马能相问,琴书故可携。
村村花自好,不奈子规啼。 -
7.《閒居遣兴》 宋·释文珦
无情日月互相磨,万古悠悠一逝波。
六十四年成事少,八千余卷费功多。
山林有志知难变,毁誉无根听自讹。
近问野人安稳法,教予只学采樵歌。